Η σημερινή ευαγγελική περικοπή έχει σαν ιστορικό πυρήνα το βίωμα του κινδύνου που ενίωσαν κάποτε οι μαθητές του Χριστού και της διασώσεως τους από την παρουσία του διδασκάλου τους επάνω στην τρικυμισμένη θάλασσα.
Όταν ο Χριστός αντιλαμβάνεται ότι οι μαθητές κινδυνεύουν από τον αντίθετο άνεμο και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες εμφανίζεται μπροστά τους και λέει: «θαρσείτε, εγώ ειμί· μη φοβείσθε». Η ενθαρρυντική αυτή φράση έκανε ασφαλώς μεγάλη αίσθηση στους φοβισμένους μαθητές. Κι αν την κατέγραψαν, είναι γιατί είδαν σε αυτή την φράση μία υπόσχεση του Χριστού προς το σκάφος της Εκκλησίας του.
Αλήθεια, πόσες τρικυμίες και πόσους αντιθέτους άνεμους δεν συνάντησε η Εκκλησία στη διάρκεια της ιστορίας της μέχρι σήμερα! Όταν λείψει η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Αρχηγό της, τότε κινδυνεύει να καταποντισθεί μέσα στη θάλασσα των συμβιβασμών, των υποχωρήσεων, της προδοσίας. Στην πίστη δεν χωρούν πειραματισμοί και δοκιμές. Δεν χρειάζεται να περπατήσει κανείς πάνω στην θάλασσα για να πιστέψει στο Χριστό, αλλ’ αν πράγματι πιστεύει, μπορεί να προχωρεί με θάρρος πάνω στην τρικυμισμένη θάλασσα της ζωής, χωρίς να βυθίζεται και να χάνεται.
Αυτός που είναι ο χορηγός της τροφής, αυτός που χορταίνει τους ανθρώπους με τον άρτο της ζωής, είναι και ο Κύριος του θανάτου. Η σημερινή περικοπή με την αναφορά σ’ ένα βίωμα των μαθητών και ιδίως του Πέτρου, υπογραμμίζει την αλήθεια ότι, η πίστη στον Χριστό είναι απαραίτητο εφόδιο γι’ αυτούς που βρίσκονται στο σκάφος της Εκκλησίας που πλέει μέσα στην τρικυμία του κόσμου. Όποιος επηρεάζεται από τους ανέμους και αφήνει τον εαυτό του εκτεθειμένο σ’ αυτούς κινδυνεύει να καταποντισθεί. Ας γνωρίζει όμως ότι στη κραυγή «Κύριε, σώσον με» θα έλθει άμεσος βοηθός ο νικητής των αντίθεων δυνάμεων Υιός του Θεού.
Στο «θαρσείτε, εγώ ειμί μη φοβείσθε» πρέπει να αναγνωρίσουμε την υπόσχεση του Χριστού στα μέλη της Εκκλησίας του ότι μέσα στις ταραχές της ζωής, στους διωγμούς, στις θλίψεις, στους αντίθετους ανέμους και στα υπόλοιπα εμπόδια Εκείνος θα βρίσκεται δίπλα μας, σύμφωνα άλλωστε με την διαβεβαίωσή του με την οποία τελειώνει το ευαγγέλιο του Ματθαίου: «Ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος».