Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο
Γράφει ο Ζήσης Κατσαρίκας, Γ.Γ. ΕΒΕ Ξάνθης
Τα μεγάλα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες, όμως καμιά κυβέρνηση δεν μπόρεσε η καλύτερα δεν τόλμησε να αγγίξει, μεγάλο έλλειμμα, τεράστιο δημόσιο χρέος, έλλειψη ανταγωνιστικότητας, αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας. Ενώ είναι γνωστό σε όλους ότι καταναλώνουμε (χρησιμοποιώντας πολλές φορές δανεικά) χωρίς να παράγουμε. Σαν κοινωνία συμφιλιωθήκαμε με την ρεμούλα, τα δωράκια, την φοροδιαφυγή(θεωρώντας την πολλές φορές και μαγκιά),καθώς και την αλόγιστη σπατάλη στον δημόσιο τομέα. Η σημερινή κυβέρνηση με μεγάλη καθυστέρηση και πολλά λάθη αναγκάστηκε να πάρει μέτρα. Μέτρα χωρίς τα οποία η χρεοκοπία της χώρας ήταν δεδομένη.
Έγκαιρα σαν επιμελητήριο επισημάναμε με την κατάθεση του προϋπολογισμού, προκαλώντας την αντίστοιχη συζήτηση στο Διοικητικό Συμβούλιο, όπου η αντιπολίτευση το είχε χαρακτηρίσει θέμα μικρής σημασίας και ότι δεν θα έπρεπε να ασχολούμαστε με τέτοια θέματα, την έλλειψη αναπτυξιακής προοπτικής. Σήμερα το ίδιο μπορούμε να πούμε και για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Στερείται παντελώς αναπτυξιακής διάστασης.
Άποψη μας είναι ότι χωρίς δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών μέσω της ορθολογικότερης οργάνωσης και λειτουργίας του κράτους δεν μπορεί να επιτευχθεί δημοσιονομική εξυγίανση διότι:
Η μεταφορά πόρων από τον ιδιωτικό τομέα μέσω φορολογίας στο κράτος οδηγεί σε λιγότερο αποτελεσματική αξιοποίηση τους και σε μικρότερο κοινωνικό όφελος.
Πρόσθετη φορολογική αφαίμαξη σε περιόδους ύφεσης , οξύνει την ύφεση και διευρύνει την ανεργία.
Επιβολή νέων φόρων, χωρίς εξυγίανση των φοροελεγκτικών, φοροεισπρακτικών μηχανισμών αυξάνει τις φορολογικές αδικίες.
Θεωρώ ότι με μόνο την δημοσιονομική εξυγίανση δεν επιτυγχάνουμε τίποτα, όπως και ότι με φορολογικές αφαιμάξεις της ήδη στεγνής Μικρομεσαίας επιχείρησης οδηγούμαστε αναπόφευκτα σε περαιτέρω οικονομική ύφεση. Μια ύφεση που είναι πιθανόν να μας οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις Δεν λέμε όχι στην φορολογία των επιχειρηματιών ως φυσικά πρόσωπα αλλά είμαστε εναντίων της αύξησης της φορολογίας στην επιχείρηση.
Οι θέσεις των Επιμελητηρίων όπως είχαν διατυπωθεί στόχευαν σε ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής με πυλώνες:
Τον εκσυγχρονισμό μέσα από μια σειρά διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Πάταξη της φοροδιαφυγής με τους κατάλληλα οργανωμένους μηχανισμούς συλλογής φόρων αλλά και απλοποίηση του άδικου και αντιαναπτυξιακού φορολογικού συστήματος.
Συστηματική ενθάρρυνση της υγιούς επιχειρηματικότητας με διεύρυνση επενδύσεων βελτίωση παραγωγικότητας.
Να σταματήσει η εύκολη λύση της υπερφορολόγησης των ακινήτων.
Να αρθούν όλα τα διάσπαρτα επενδυτικά αντικίνητρα και να ενισχυθούν τα αναπτυξιακά κίνητρα με ξεκάθαρο επενδυτικό νόμο που θα βλέπει στο μέλλον.
Να καταπολεμηθούν τα γνωστά συντεχνιακά συμφέροντα.
Σχεδόν τίποτα από αυτά δεν έχει ληφθεί υπόψιν και φοβούμαι ότι οι περισσότερες Μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι ήδη στο κόκκινο Χρειάζονται επειγόντως πολιτικές ανάπτυξης Δεν μπορεί επί τόσους μήνες να καθυστερεί η κατάθεση ενός αναπτυξιακού νόμου που να περιλαμβάνει προτάσεις που έχουν κατατεθεί από τους κατ εξοχήν εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων που είναι τα επιμελητήρια Δεν μπορεί σε επίπεδο Περιφέρειας να έχουν καθυστερήσει τόσο οι συγκροτήσεις τον επιτροπών που συμβάλουν στην ανάπτυξη με την προώθηση επενδύσεων και η γεν. γραμ. της περιφέρειας να μην έχει δει καν τους εκπροσώπους των επιμελητηρίων, οι οποίοι είναι και οι κατ εξοχήν σύμβουλοι της πολιτείας σε θέματα ανάπτυξης, περιοριζόμενη σε μια συνάντηση με τους εκπροσώπους των βιομηχάνων.
