Του Δημήτρη Γκαγκαλίδη
Στα χρόνια του χθες η Κυριακή στην Ξάνθη σήμαινε βόλτα στην πλατεία κι από εκεί στην κεντρική οδό Βασ. Κωνσταντίνου και μέχρι … “την γέφυρα”.
Η εικόνα ήταν γνωστή στους ντόπιους, οι οποίοι μάλιστα προμηθεύονταν και με “σπόρια” (τα λέγαν μπατιρόσπορα). Από την κατηφόρα της πλατείας Αντίκας και μετά (Βασ. Σοφίας) συνήθως άρχιζε κι η δροσιά, καθώς πλησιάζαμε στο ποτάμι του Κόσυνθου.
Είχα ακούσει ότι “σουλάτσο” σημαίνει “άσκοπη βόλτα”, αλλά τελικά μόνο άσκοπος δεν ήταν ο Κυριακάτικος περίπατος πάνω – κάτω. Ήταν μια κοινωνική συναναστροφή, φθηνή διασκέδαση, επαναφόρτιση στις “μπαταρίες” που άδειασαν με την καθημερινότητα και την εργασία.
Παράλληλα είχε και ίχνη “νυφοπάζαρου” με ευκαιρία να “τσεκάρουν” τις γνωριμίες τους οι νεαροί. Τα επόμενα χρόνια που τα οχήματα αυξήθηκαν στην πόλη, ο δρόμος “έκλεινε” στο ύψος της πλατείας, επιβεβαιώνοντας την ανάγκη για την Κυριακάτικη βόλτα των Ξανθιωτών…
