Η περικοπή που διαβάζεται την Κυριακή των αγίων Πάντων, η των μαρτύρων Πάντων, όπως λεγόταν σε αρχαιότερους χρόνους, αποτελείται από τα παρακάτω λόγια του Χριστού, σταχυολογημένα από το ευαγγέλιο του Ματθαίου:
Όποιος ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους ότι ανήκει σ’ εμένα, θα τον αναγνωρίσω κι ἐγώ για δικό μου μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου. Όποιος όμως με απαρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον απαρνηθώ κι εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου. Όποιος αγαπάει πατέρα η μητέρα παραπάνω από μένα δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Κι όποιος αγαπάει γιο η θυγατέρα παραπάνω από μένα δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Κι όποιος δεν παίρνει τον σταυρό του και δεν με ακολουθεί δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Όποιος βρει τη ζωή του θα τη χάσει, κι όποιος χάσει τη ζωή του για μένα θα την βρει.
Τρία σημεία κυρίως υπογραμμίζονται σ’ αυτά τα λόγια του Χριστού που απευθύνονται στους μαθητές του και δι’ αυτών σε κάθε μέλος της Εκκλησίας του. Το θάρρος της ομολογίας πίστεως στον Χριστό, η άρση του σταυρού επί των ώμων και η απαγκίστρωση από τα επίγεια δεσμά. Τρία σημεία που χαρακτηρίζουν όλους τους μάρτυρες και αγίους που τιμά σήμερα η Εκκλησία την μνήμη τους.
Προϋπόθεση για να ακολουθήσει κανείς τον Χριστό είναι η απεριόριστη αγάπη σ’ Αυτόν, η αγάπη που είναι πάνω από κάθε άλλο ανθρώπινο δεσμό. Τα λόγια του ευαγγελίου ακούγονται ίσως λίγο σκληρά. Δεν σημαίνουν βέβαια έλλειψη αγάπης προς τους ανθρώπους η εγκατάλειψη του καθήκοντος προς τους οικείους, ούτε είναι σωστό να προβάλλονται ως επικάλυμμα της εν ονόματι του Χριστού αποφυγής της κοπιαστικής φροντίδας για τους δικούς μας. Τα λόγια αυτά επιτάσσουν μία ιεράρχηση των αξιών και των στόχων του χριστιανού μέσα στη ζωή. Όταν κάποιος ανθρώπινος δεσμός γίνεται εμπόδιο στον δρόμο του σταυρού, το προβάδισμα πρέπει να έχει η αγάπη για τον σταυρωμένο και αναστημένο Χριστό.
Το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής των Αγίων Πάντων μας καλεί στον δρόμο του σταυρού, της θαρραλέας ομολογίας της πίστεως και της ειλικρινούς αγάπης προς τον Χριστό και προς τους αδελφούς. Αυτά που φαίνονται δύσκολα για τον χωρίς Χριστό άνθρωπο, γίνονται κατορθωτά με τη δύναμη του σταυρού και της αναστάσεως του Χριστού. Το νέφος των μαρτύρων της Εκκλησίας, που κατ’ ουσίαν αποτελεί την ιστορία της, είναι μία απόδειξη για την δυνατότητα του δρόμου του σταυρού αλλά και ένα προσκλητήριο για τους χριστιανούς κάθε εποχής.
