Ξανθιώτη και Ξανθιώτισσα,
το κατάλαβες, νομίζω,
τελείωσε η πρώτη εκατονταετία,
από χθες ήδη ξεκίνησε καινούρια.
Μείναμε πάλι μόνοι μας,
με τα προβλήματα και τους δρόμους μας.
Ξανθιώτη και Ξανθιώτισσα,
τα δικά μας βήματα προσμένουμε
να χαράξουνε δρόμους.
Ο δικός μας ιδρώτας,
μα, πιότερο, τα δικά μας όνειρα
θα γίνουν πύργος ψηλός,
πύργος ειρήνης και αγάπης.
Ξανθιώτη και Ξανθιώτισσα,
υστερόγραφο
σ’ ενός αιώνα πάλη.
ο αγώνας σου νυν και αεί…
Θανάσης Μουσόπουλος
Ξάνθη, 6 Οκτωβρίου 2019