Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, Κυριακή της Τυροφάγου, δίνεται το μέτρο, κατά το οποίο ο χριστιανός μπορεί και πρέπει άφοβα και με ασφάλεια να καλύπτει με πέπλο μυστικότητας πτυχές της ζωής του, ώστε αυτό που καθίσταται κρυφό να μην αποτελεί κίνδυνο, πρώτιστα πνευματικό, για τον ίδιο και τους αδελφούς του, αλλά να διασφαλίζεται στο αιώνιο της μνήμης του Θεού.
Τι μας λέει το σημερινό Ευαγγέλιο; Η ανθρώπινη αμαρτία δεν πολεμιέται με τη λήθη και δεν κρύβεται με τη σιωπή. Πως κρύβεται και πως εξαφανίζεται ώστε να μη μας ελέγχει; Με τη συγχωρητικότητα! Συγχωρώ, δηλαδή όχι απλώς ανέχομαι, αλλά διαγράφω, ξεχνώ και δεν αφήνω να επηρεάσουν την αγάπη μου προς τον όποιο άνθρωπο, τα όποια παραπτώματά του. Τότε και μόνον, η αγάπη του Θεού και Πατρός συγχωρεί και τα δικά μου αμαρτήματα και τα εξαφανίζει, ώστε να μην καταστούν φανερά «εν ημέρα κρίσεως» ενώπιον αγγέλων και ανθρώπων!
Αλλά και ο,τι καλό, ξεκινώντας από την πρακτική αρετή της νηστείας, μας καλεί το σημερινό Ευαγγέλιο να το ασκούμε στα κρυφά, δηλαδή κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μην το αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι.
Η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος τυγχάνει τόσο ευάλωτος στον σκληρό εγωϊσμό και τη ναρκισσιστική υπερηφάνειά του, που εύκολα αποπροσανατολίζεται, αυτοθαυμάζεται και αντί να αναφέρει προς τον άγιο Θεό οποιοδήποτε καλό επιτυγχάνει η ο,τι αγαθό τον χαρακτηρίζει, στρέφεται στον εαυτό του και τον ειδωλοποιεί.
Ο λαός μας λέει «κάνε το καλό και ριξ’ το στο γυαλό»! Δηλαδή, το καλό που θα κάνεις κρυψ’ το τόσο καλά, ώστε να εξαφανιστεί, για να φανεί στα μάτια του Θεού. Στο τέλος της σημερινής περικοπής ο Χριστός μας μιλά για θησαυρό. Όχι επίγειο, ο οποίος αφού αποτελέσει αγώνα ζωής για ν’ αποκτηθεί, μετά καθίσταται αγωνία για τους κυρίους του, καθώς τους πνίγει ο φόβος μην τον χάσουν, μην τον βρουν και τους τον αρπάξουν.
Μιλά για ουράνιο θησαυρό, αποτελούμενο από όσα αγαθά εργάστηκε ο άνθρωπος στη ζωή του, ο οποίος δεν κινδυνεύει από κλέφτες, φθορά, ανώμαλες οικονομικές συγκυρίες κ.λπ., αλλά προσαυξάνεται με τεράστιο επιτόκιο ακριβώς γιατί ο χριστιανός αγαθοεργεί «εν τω κρυπτώ», υποχρεώνοντας έτσι τον Θεό να ανταποδώσει ασφαλώς τα απείρως πολλαπλάσια στην αιωνιότητα.
Με συγχωρητικότητα, νηστεία, πνευματική πρώτιστα και ελεημοσύνη να αρχίσουμε αδελφοί την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
