του Σταύρου Καρυπίδη
Η καταστροφή που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας με τη ραγδαία εξάπλωση της ευλογιάς των αιγοπροβάτων στην Ξάνθη, δεν είναι φυσικό φαινόμενο, ούτε ατύχημα. Είναι το άμεσο αποτέλεσμα διοικητικής ανεπάρκειας, πολιτικής απάθειας και απουσίας κάθε σχεδιασμού εδώ και χρόνια. Και για αυτή την εξέλιξη, υπάρχουν σαφείς υπεύθυνοι.
Η Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης, κα Πολυξένη Μπρίκα, και οι συνεργάτες της, φέρουν σοβαρότατες ευθύνες. Με σχεδόν 30.000 θανατωμένα ζώα στον νομό, όπως επίσημα δήλωσε ο βουλευτής Ξάνθης Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, η ζημιά δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί πίσω από υπηρεσιακές ανακοινώσεις. Η Αντιπεριφέρεια ήταν απούσα σε όλα τα κρίσιμα στάδια: χωρίς επαρκή πρόληψη, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο, χωρίς ενημέρωση, χωρίς κανένα σοβαρό σχέδιο περιορισμού της μετάδοσης.
Πού ήταν η κα Μπρίκα όταν καταγράφηκαν τα πρώτα κρούσματα; Ποια μέτρα έλαβε ώστε να προστατευθούν οι μικροί και μεσαίοι κτηνοτρόφοι του νομού; Πώς ακριβώς στήριξε την παραγωγική βάση της περιοχής;
Η ευλογιά δεν είναι κάτι καινούριο. Είναι μια γνωστή ζωονόσος, με επαναλαμβανόμενα κρούσματα στην ΑΜΘ. Παρ’ όλα αυτά, η Περιφέρεια δεν κατάφερε να στήσει ούτε ένα στοιχειώδες πλαίσιο διαχείρισης κρίσης, αφήνοντας τους κτηνοτρόφους έρμαια στην τύχη τους. Και όταν οι καταστροφές έγιναν ανεξέλεγκτες, άρχισε το γνωστό παιχνίδι μετάθεσης ευθυνών: «φταίει η Αθήνα», «δεν υπάρχουν πόροι», «αναμένουμε οδηγίες»…
Όμως η τοπική αυτοδιοίκηση δεν υπάρχει για να διαμεσολαβεί απλώς μεταξύ προβλημάτων και κυβέρνησης. Υπάρχει για να υπερασπίζεται την τοπική κοινωνία και τους παραγωγούς της. Και αυτό η σημερινή Αντιπεριφέρεια Ξάνθης, με πολιτική ευθύνη της κας Μπρίκα, δεν το έπραξε ακόμη.
Η κυβέρνηση, βεβαίως, φέρει τις δικές της μεγάλες ευθύνες. Όπως ανέφερε και ο βουλευτής Χουσεΐν Ζεϊμπέκ, κανένα χρονοδιάγραμμα, καμία στρατηγική και καμία ουσιαστική μέριμνα δεν υπήρξε για την οικονομική επιβίωση των πληγέντων. Το Μέτρο 5.2 παραμένει σε εκκρεμότητα, οι ενισχύσεις για ζωοτροφές διανέμονται χωρίς διαφάνεια, και οι συνδεδεμένες ενισχύσεις δεν έχουν καταβληθεί. Όμως, αυτό δεν απαλλάσσει τους αιρετούς της Περιφέρειας από τις δικές τους ευθύνες.
Η κτηνοτροφία στην Ξάνθη – και ευρύτερα στη Θράκη – δεν αντέχει άλλη εγκατάλειψη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν ζητούν «χάρες», αλλά το αυτονόητο: να μπορούν να συνεχίσουν να παράγουν. Να ζήσουν από τον κόπο τους, όχι από τις υποσχέσεις.
Η κα Μπρίκα οφείλει να δώσει απαντήσεις – ή να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί.
