Η Περιφέρεια κοιτάζει αλλού, η Ξάνθη βυθίζεται στα προβλήματα – από τα κουνούπια μέχρι τη διαρκή υποβάθμιση
8 Ιουνίου 2025
του Σταύρου Καρυπίδη
Η Ξάνθη, ένας νομός με πλούσια ιστορία, φυσική ομορφιά και δυναμικό ανθρώπινο κεφάλαιο, μοιάζει σήμερα πιο εγκαταλελειμμένη από ποτέ. Τοπικά προβλήματα λιμνάζουν, οι πολίτες αισθάνονται αβοήθητοι και η πολιτική ηγεσία της περιοχής φαίνεται εγκλωβισμένη σε ένα κλίμα αδράνειας και αυτοσυντήρησης.
Κυκλοφορεί ευρέως η αίσθηση ότι η Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης, κα Πολυξένη Μπρίκα, είτε αδυνατεί είτε αρνείται να αναμετρηθεί με τις πραγματικές ανάγκες του τόπου. Αντί για σχέδιο και δράσεις, βλέπουμε σιωπή και απραξία.
Η ανεργία, ιδιαίτερα στους νέους, επιμένει. Ο αγροτικός κόσμος ασφυκτιά. Οι δρόμοι και τα χωριά εγκαταλείπονται. Ο τουρισμός παραμένει ανεκμετάλλευτος!!! Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το φετινό καλοκαίρι φέρνει ξανά στο προσκήνιο τον εφιάλτη των κουνουπιών.
Κάτοικοι και επιχειρηματίες βλέπουν την καθημερινότητά τους να πλήττεται σοβαρά, χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο από πλευράς Περιφερειακής Ενότητας. Πού είναι τα προγράμματα καταπολέμησης; Πού είναι οι ψεκασμοί και η πρόληψη; Πού είναι η υπευθυνότητα; Που είναι τα αποτελέσματα;
Όμως η ευθύνη δεν σταματά στην Αντιπεριφερειάρχη. Ο Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, κ. Χριστόδουλος Τοψίδης, δεν μπορεί να συνεχίσει να παρακολουθεί σιωπηλά την κατάσταση στην Ξάνθη. Η εικόνα εγκατάλειψης του νομού είναι γνώριμη και συνεχώς επιδεινώνεται. Δεν αρκεί η γενική διοικητική παρουσία· απαιτείται πολιτική βούληση και δράση. Όσο αυτή απουσιάζει, η ευθύνη βαραίνει προσωπικά και τον ίδιο.
Η Ξάνθη δεν ζητάει προνόμια. Ζητάει τα αυτονόητα: ίσες ευκαιρίες, ενεργή στήριξη, και πολιτικούς που θα την υπηρετούν και όχι που θα την ξεχνούν. Οι θεσμοί υπάρχουν για να λύνουν προβλήματα, όχι για να τα παρακολουθούν από απόσταση.
Αν δεν αλλάξει κάτι σύντομα, η απογοήτευση θα μετατραπεί σε οργή. Και τότε, καμία φωτογραφία, καμία δήλωση και κανένα επικοινωνιακό τέχνασμα δεν θα είναι αρκετό.
