Λειτουργός του μυστηρίου της Βαπτίσεως ο Ιωάννης ο Πρόδρομος. Αν η Παρθένος Μαρία έγινε το όργανο του Θεού για την σάρκωση, ο Ιωάννης έγινε το όργανο για την βάπτιση του σαρκωμένου Υιού του Θεού. Αν είναι κένωση, βαθειά ταπείνωση, η είσοδος του Θεού Λόγου, του σαρκωμένου Λόγου, στη μήτρα της Παρθένου, κένωση είναι και η είσοδος του σαρκωμένου Λόγου, του Ιησού Χριστού, στα νερά του Ιορδάνου.
Ο Ιωάννης είναι ο άγγελος του Θεού, που ήλθε ν ἀναγγείλη, να προαναγγείλη, να εξαγγείλη το μεγαλείο του Μεσσίου, του Ιησού Χριστού. Ο Ιωάννης είναι ο μάρτυρας. Γι αὐτό ήλθε στον κόσμο, για να δώση τη μαρτυρία του.
Η μαρτυρία του Ιωάννου έχει αξία για τους εξής λόγους: Το στόμα του είναι στόμα αληθείας. Δεν γνώριζε ο Ιωάννης τι σημαίνει σκοπιμότης και απόκρυψις η συσκίασις της αληθείας χάριν σκοπιμότητος και δειλίας. Δεν μίλησε μόνο για το Χριστό. Μίλησε και για όλες σχεδόν τις τάξεις των ανθρώπων της εποχής του. Ο Ιωάννης δεν προσπαθούσε να είναι ευχάριστος. Ήθελε να είναι αληθινός. Το στόμα του ήταν στόμα αληθείας, και όταν απευθυνόταν στους τελώνες και όταν απευθυνόταν στους στρατιωτικούς και όταν απευθυνόταν στο λαό και όταν απευθυνόταν στους φαρισαίους.
Τον Χριστό, τον παρουσιάζει με τρεις εικόνες. Μία είναι η εικόνα της αξίνας. «Ήδη και η αξίνη προς την ρίζαν κείται». Ο Χριστός ήλθε να ξερριζώση και να φυτεύση. Θα ξεριζωθούν πρώτα από το χωράφι της ψυχής μας τ’αγκάθια των παθών και ύστερα θα βλαστήσουν τα άνθη των αρετών.
Η άλλη είναι η εικόνα με το φτυάρι. Ο Χριστός θα πάρη κάποια ημέρα το φτυάρι του και θα διαχωρίση το άχυρο από το σιτάρι, τους δικαίους από τους αδίκους, τους πιστούς από τους απιστους, τους μετανοούτας από τους αμετανοήτους, τους ευσεβείς από τους ασεβείς. Το άχυρο θα πεταχθή στη φωτιά της κολάσεως. Το σιτάρι θα συναχθή στην αποθήκη της αγάπης του Θεού.
Αλλο’ο Χριστός κατά τον Ιωάννη, προτού ν’αρπαξη την αξίνα της δυνάμεως και το φτυάρι της δικαιοσύνης, θα σηκώση τον Σταυρό της αγάπης.
Εδώ είναι η τρίτη Εικόνα. Ο Ιωάννης βλέπει τον Χριστό ως αμνό. Τον δείχνει ερχόμενο και λέγει: «Ίδε ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου». Ο Χριστός σηκώνει τ ἀμαρτήματα όλου του κόσμου.
