Η Αγία Αικατερίνη, τη μνήμη της οποίας τιμά στις 25 Νοεμβρίου η Εκκλησία, καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής.
Η Αγία Αικατερίνη ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρόνων κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαϊκής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του Λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων.
Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.
Σύμφωνα με τους θρύλους (παράδοση) και τα Συναξάρια της Αγίας Αικατερίνης, όταν πληροφορήθηκε ο Αυτοκράτορας Μαξιμίνος όσα διαδίδονταν περί των ιδεών της και του τρόπου της ζωής της Αγίας, ανέθεσε σε περίφημους ρήτορες, να συζητήσουν μαζί της προκειμένου να της αποδείξουν το αβάσιμο και στρεβλό των ιδεών της.
Το αποτέλεσμα όμως ήταν το ακριβώς αντίθετο. Η Αικατερίνη κατάφερε να τους κάνει να ασπασθούν τον Χριστιανισμό. Όταν ο Αυτοκράτορας έμαθε το αποτέλεσμα οργίσθηκε τόσο που διέταξε τη θανατική καταδίκη όλων στη πυρά στο μέσον της πόλης, τη δε Αικατερίνη την υπέβαλε σε μαρτύρια μέχρι θανάτου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Κατά την παράδοση το σώμα της Αγίας μεταφέρθηκε υπό «πτερύγων αγγέλων» στο όρος Σινά, όπου και κτίσθηκε η γνωστή ιερή Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά.
Σύμβολά της στην αγιογραφία είναι ο ακιδοφόρος τροχός και η αιμοσταγής μάχαιρα (όργανα του βασανισμού της), ο κλάδος φοίνικα, ο ιερός κάλαμος και βιβλία (σύμβολα της πνευματικότητάς της) και το όρος Σινά (ως μέρος της ταφής της).
Η Αγία Αικατερίνη είναι πολιούχος αγία της πόλης της Κατερίνης. Η πρωτεύουσα της Πιερίας ονομάστηκε αρχικά Αικατερίνη από το όνομα της αγίας.
Τα Ιερά Λείψανα της Αγίας βρίσκονται αδιάφθορα στην Ιερά Μονή Σινά. Δάκτυλος της Αγίας βρίσκεται στη Συλλογή των Ανακτόρων του Μπάκινγχαμ Λονδίνου. Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στη Μονή Χιλανδαρίου Αγίου Όρους, στον ομώνυμο Ναό Ν. Λιοσίων Αττικής, στη Μονή Κύκκου Κύπρου και στη Λαύρα Αγίου Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Το θαύμα της εικόνας της Αγίας Αικατερίνης
Στις 8 Απριλίου 1992 ημέρα Τετάρτη στις 21:00-21:15 η εικόνα της Αγίας Αικατερίνης άρχισε να κινείται με πάρα πολύ αργό ρυθμό, δεξιά και αριστερά.
«Στην αρχή νομίσαμε πως από κάπου μπάζει αέρα και κινεί την εικόνα. Έτσι τη σταθεροποιήσαμε, δηλ την ακινητοποιήσαμε. Αλλά πριν προλάβουμε να γυρίσουμε στα στασίδια, στα ψαλτήρια και στη θέση του ο καθένας μας, το παιδί που ήταν κοντά στην εικόνα μας φώναξε πάλι λεγοντάς μας ότι η εικόνα ξανάρχισε να κινείτε. Τότε βλέποντας όλοι μας αυτό το θαυμαστό γεγονός γονατίσαμε και ψάλλαμε το απολυτίκιο της Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης ενώ η εικόνα συνέχισε να κινείται ακόμη δεξιά και αριστερά, εμπρός στα γεμάτα έκσταση και φόβο μάτια των 20-25 παιδιών» περιγράφουν στο ekklisiaonline.gr οι μαθητές της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας.
Διαβάστε πώς περιγράφουν όσα βίωσαν οι μαθητές:
«Μόλις τελείωσε η ακολουθία του Μεγάλου κανόνα ειδοποιήσαμε τον Σχολάρχη και τον υποδιευθυντή της Σχολής. Αφού τους πληροφορήσαμε για το έκτακτο αυτό γεγονός ενέκριναν την πρόταση μας να καλέσουμε τον ιερέα της ενορίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης για να κάνουμε την παράκληση της Άγιας Αικατερίνης και επί πλέον όσοι ήθελαν να ξενυχτήσουν εμπρός στην εικόνα της Αγίας ψάλλοντας παρακλήσεις και διαβάζοντας ψαλμούς από το ψαλτήρι.
Η κίνηση της εικόνας
Έτσι καλέσαμε τον ιερέα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης πατήρ Χρίστο Καραγιάννη ο οποίος ήρθε αμέσως και αρχίσαμε να ψάλλομε την παράκληση της Αγίας Αικατερίνης. Στο μέσον της παρακλήσεως της Αγίας, η εικόνα της άρχισε πάλι να κινείται με τον ίδιο ρυθμό και με την ίδια φορά, δεξιά και αριστερά.Όταν τελείωσε η παράκληση ο Ιερέας μας είπε,πως αληθινά η Αγία Αικατερίνη έκανε το θαύμα της με την κίνηση αυτή της ιερής εικόνας της.
Μετά την αναχώρηση του Ιερέα εμείς συνεχίσαμε να ψάλουμε μπρος στην εικόνα ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές από τα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας τις παρακλήσεις και τους Χαιρετισμούς προς την Υπεραγία Θεοτόκο μας, ψάλλοντας έτσι πέρασε η νύχτα οπότε το πρωί και συγκεκριμένα κατά τις 7:00π.μ η εικόνα άρχισε πάλι να κινείτε όπως και τις άλλες φορές .
Κατά τις 8:00π.μ έφθασε ως συνήθως και σχολάρχης με τους υπόλοιπους καθηγητές και τον Υποδιευθυντή. Όλοι προσκύνησαν, αλλά δεν πρόλαβαν να δουν την εικόνα να κινείται. Ενώ όμως άρχισαν τα μαθήματα κανονικά κατά τη διάρκεια της πρώτης διδακτικής ώρας άρχισε και πάλι η εικόνα να κινείται. Ενημερώσαμε το σχολάρχη και τους καθηγητές. Αμέσως αφού διακόψαμε το μάθημα μεταβήκαμε στο παρεκκλήσι και όλοι μαζί ψάλαμε την παράκληση της Αγίας Αικατερίνης.
Η εικόνα άλλαξε έκφραση
Το θαύμα όμως της εικόνας της Αγίας Αικατερίνης δεν περιορίστηκε στην κίνηση της εικόνας της. Ταυτόχρονα παρατηρούμε και αλλαγή στα χαρακτηριστικά του προσώπου και των χεριών της Αγία Αικατερίνης.
Έτσι το πρόσωπο της Αγίας άρχισε να μαυρίζει στα μάγουλα, στις κόγχες των ματιών και ανάμεσα στα φρύδια. Ο λαιμός να φαίνεται έντονα φυσικός και με φουσκωμένα τα αγγεία, ενώ το αριστερό χέρι της Αγίας που ακουμπά πάνω στον τροχό του μαρτυρίου της, άρχισε επίσης να κοκκινίζει, να προβάλουν τα αγγεία και να μοιάζει όπως κάθε φυσικό χέρι ανθρώπου.
Το πρόσωπο και γενικά η μορφή της Αγίας Αικατερίνης άλλωστε παρουσίαζε την έκφραση μιας χαρούμενης λύπης και άλλοτε μια αυστηρότητα και έλεγχο»
