Η ανακοίνωση του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ξάνθης αναφέρει:
Με μαζική συμμετοχή εργαζομένων και φοιτητών πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση
των σωματείων και των μαζικών φορέων στην κεντρική πλατεία. Στη συγκέντρωση συμμετείχαν η Ένωση
Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων, ο Σύλλογος Δικαστικών Υπαλλήλων, το Σωματείο
Κουρέων-Κομμωτών “η Καλλιτεχνική”, ο Ενιαίος Σύλλογος Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού ΔΠΘ,
ο Σύλλογος Φοιτητών Ξάνθης και ο Σύλλογος Οικότροφων Φοιτητών που ξεκίνησε από τα ΠΡΟΚΑΤ ενώ
και η ΕΛΜΕ Ξάνθης, ο Διδασκαλικός Σύλλογος Ξάνθης και το Σωματείο Καζίνο μετά από πορεία από το
Εργατικό Κέντρο ήρθαν στην Κεντρική Πλατεία.
Ομιλίες πραγματοποιήθηκαν εκ μέρους του ΕΣΔΕΠ, το μέλος ΔΕΠ Θοδωρής Ρουσσάκης, εκ μέρους
της ΕΙΥΕ η γραμματέας του ΔΣ Γιώτα Ρόιδου, εκ μέρους του Ενιαίου Συλλόγου Φοιτητών η πρόεδρος του
ΔΣ Χριστίνα Γιαννακούλα, εκ μέρους της ΕΛΜΕ Ξάνθης, η πρόεδρος του ΔΣ, Μαρία Λουκοπούλου.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε πορεία των συγκεντρωμένων στους δρόμους της πόλης, που
κατέληξε στο χώρο του Πολυτεχνείου, το οποίο τελεί υπό κατάληψη τις τελευταίες δύο μέρες μετά από
απόφαση Γενικής Συνέλευσης.
Στην ομιλία εκ μέρους του σωματείου μας η γραμματέας του ΔΣ, Γιώτα Ρόιδου, τόνισε: «Το αίτημα να μη συγκαλυφτεί το έγκλημα στα Τέμπη σημαίνει τώρα να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στο
σύστημα του κέρδους, το κράτος και τις κυβερνήσεις του, σημαίνει να νεκρώσει ξανά όλη η χώρα και να
στείλουμε το μήνυμα ότι « Το έγκλημά αυτό δεν θα παραγραφεί όλων των νεκρών θα γίνουμε φωνή»
Οι μέρες περνούν, όμως τίποτα δε μπορεί να σβήσει τις πραγματικές ευθύνες της δολοφονίας στα Τέμπη!
Είναι πλέον πιο καθαρό πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την
κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι κάποια προσωπική αβλεψία ή ένα απλό ανθρώπινο
λάθος.
Ένοχος είναι το κράτος των λίγων, η πολιτική της εμπορευματοποίησης που υποβιβάζει την ανθρώπινη
ζωή και τη ζυγίζει στη σχέση κόστος-όφελος, όπου κόστος είναι η ζωή του λαού και όφελος τα κέρδη των
επιχειρηματικών ομίλων.
Όλες αυτές τις μέρες δυναμώνει ο προβληματισμός στο μυαλό αρκετών εργαζομένων από κάθε κλάδο,
από κάθε χώρο δουλειάς.
Είναι σύγχρονο και φυσιολογικό να χαρακτηρίζει τη ζωή μας η φράση «πάμε και όπου βγει»; Να ξεκινάει
η βάρδια μας, με τη ζωή μας στα ζάρια; Τα δεκάδες εργατικά «ατυχήματα» δηλαδή τα εργοδοτικά
εγκλήματα που πληθαίνουν έχουν την ίδια αιτία με το έγκλημα στα Τέμπη. Το κέρδος των λίγων! Μόλις
πριν λίγες μέρες δύο ακόμη συνάδελφοί μας έχασαν τη ζωή τους, ο συνάδελφος μας από τους Τοξότες
που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον τόπο του για μια καλύτερη τύχη στο Βέλγιο και ο συνάδελφος μας
που πήγε για μεροκάματο σε λατομείο στο Δήμο Νέστου και δεν γύρισε πίσω. Αποδεικνύεται περίτρανα
ότι η στο βωμό του κέρδους δεν χωράει η φράση προστασία της ανθρώπινης ζωής.
Η ασφάλεια μας, η προστασία της ανθρώπινης ζωής συμπιέζεται στα όρια της κερδοφορίας των
επιχειρήσεων. Μικρό «κόστος» έχει ο φτηνός εργάτης, ο εργάτης που δουλεύει χωρίς μέτρα προστασίας, ο εργάτης που η πρόσβαση του στο δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας γίνεται πιο δύσκολη, σπρώχνεται με το αζημίωτο στους κλινικάρχες.
Χρέος για τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε νέο και νέα, είναι να συνεχίσουμε να ζητάμε τα αυτονόητα: Το
έγκλημα να μην συγκαλυφθεί!
Να δυναμώσει ο αγώνας για: Σύγχρονες, ασφαλείς, φτηνές μαζικές μεταφορές κόντρα στην πολιτική που βάζει την ασφάλεια των επιβατών και τα δικαιώματα των εργαζομένων στο ζύγι του κόστους και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Την ενίσχυση του Δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας
Άμεσα μέτρα αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής, αντισεισμικής προστασίας. Έλεγχος εδώ και τώρα
αντισεισμικής θωράκισης σε σχολεία, σχολές, νοσοκομεία, χώρους δουλειάς.
Άμεσα μέτρα προστασίας της Υγείας και της Ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς.
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε υγεία, παιδεία, κοινωνικές υπηρεσίες, υπηρεσίες πολιτικής
προστασίας”.
