Ειλικρινά, δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω σήμερα, Δευτέρα, 5 Δεκεμβρίου την ολοκλήρωση και τη διαμόρφωση γνώμης για το « τι τρέχει» τριγύρω μας. Έχω διαβάσει την γεμάτη χτεσινο-προχτεσινές ειδήσεις εφημερίδα μου- αυτό είναι ίσως και κάπως λογικό αφού οι εφημερίδες πλέον σπανίως κάνουν κάποια «αλλαγή» λόγω ώρας – και αφού έχω περιδιαβάσει σε όλα ή σχεδόν όλα τα ενημερωτικά/ειδησεογραφικά ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε., όπως άλλωστε κάνω κάθε μέρα, μένω ανικανοποίητος. Και δεν ξέρω τι ουσιαστικό να πω αφού για όλα υπάρχει και κάποια δικαιολογία. Μέσα σ΄όλα, υπάρχουν οι πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές που –έστω πρόχειρα, έστω βιαστικά, όπως μπορούν τέλος πάντων- ίσως έχουν ήδη φιλοξενήσει ό,τι πιο «φρέσκο» υπάρχει μια και οι ειδήσεις «τρέχουν και σκάνε» ακόμα και αξημέρωτα.
Θα μού πείτε: Μα έτσι δεν συνέβαινε και παλιότερα όταν οι περισσότερες εφημερίδες έβγαζαν όταν χρειαζόταν μια «Δεύτερη Έκδοση»; Όταν υπήρχαν πλήρεις βάρδιες στα Κρατικά και τα «ελεύθερα» ραδιόφωνα; Όταν οι πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές ξεκινούσαν δίνοντας τις «τελευταίες ειδήσεις» και όχι συνταγές για το «Γλυκό της Ημέρας»; Δυστυχώς, τέτοια ιεράρχηση δεν υπάρχει πια.
Φυσικά- και φυσιολογικά- τα πάντα αλλάζουν. Οι άνθρωποι, οι νοοτροπίες, τα ζητούμενα, η ιεράρχηση των θεμάτων, η συντριπτική επιθυμία ικανοποίησης των τηλεθεατών ή ακροατών για «ειδήσεις των 2 λεπτών» και η προτίμηση των «πελατών» για κάτι «ευχάριστο» για ν΄ αρχίσουν τη μέρα τους. Τα δέχομαι αυτά. Μόνο που ούτε αυτό ισχύει. Για κάποιους λόγους, η ενημέρωσή μας ξεκινά 1. από τα «χτεσινά» γιατί αυτά προσφέρονται για σχολιασμό και 2. από τα «εντυπωσιακά», έστω κι αν αυτά είναι νεκροί, κατολισθήσεις, σκάνδαλα, βιασμοί και άλλα τρομερά και δυσάρεστα.
Ολοκληρώνω: Μπορεί κι εγώ αν έκανα ακόμα ραδιόφωνο και τηλεόραση να ήμουν υποχρεωμένος να συνταχθώ με το πνεύμα της εποχής. Και να ξεκινήσω το δελτίο ή την εκπομπή μου με τον πατέρα Αντώνιο και την πρεσβυτέρα, την Πισπιρίγκου, τον Μίχο και τις άλλες παρόμοιες, σημαντικές αλλά καθόλου καινούργιες υποθέσεις ή και με τους καυγάδες στο GNTM και τα φάλτσα του Κοκλώνη στο Just the two of us. Αλλά – πηγαίνοντας στην ηλεκτρονική δημοσιογραφία των ιστότοπων- να αναλύω πρωί-πρωί τα εξής:
– Αυτός είναι ο συνταγματάρχης ληστής – Τζογαδόρος, ίσως έχει «βάλει χέρι» σε λεφτά του στρατού. Συνταγματάρχης σε αστυνομικούς: «Έκανα ληστείες για να ξεχρεώσω τους τοκογλύφους» είπε. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 53χρονος είχε κάνει δύο ληστείες, -μία στη Νέα Σμύρνη και μία στο Παλαιό Φάληρο.
– Αμίλητη, με κούτες και τσάντες στα χέρια έφυγε από την Κιβωτό η πρεσβυτέρα σήμερα. Το περιβάλλον του πατέρα Αντωνίου και οι δικηγόροι καταγγέλλουν ότι οι αρχές άλλαξαν τις κλειδαριές, χωρίς να τους επιτρέψουν να πάρουν ούτε τα προσωπικά αντικείμενά τους.
– Καταπέλτης η Εβελίνα Παπούλια στη δίκη Φιλιππίδη: «Μου έδειχνε τα γεννητικά του όργανα, προσπάθησε να μου βάλει χέρι”. Χυδαιότητα, εξουσιομανία, υστερία είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που απέδωσε στην προσωπικότητα του Πέτρου Φιλιππίδη η ηθοποιός Εβελίνα Παπούλια. «Με προκαλούν για να δουν το οξύθυμο του χαρακτήρα μου», υποστήριξε ο Πέτρος Φιλιππίδης
– Συνεχίζεται η ταραχή στο Twitter για τα χλιδάτα ρούχα της Μποφίλιου στο Λονδίνο. «Παλεύουμε τον “κακό καπιταλισμό” στο Κομουνιστικό Λονδίνο. Σινιέ και στην πένα, βεβαίως, βεβαίως» . Αλλά ακόμα και το «Αν φοράει κάποιος κουστούμι και γραβάτα πρέπει να είναι δεξιός κι αν είναι αριστερός πρέπει να φοράει αμπέχωνο;» που αναρωτιούνται πολλοί θαυμαστές της.
Δεν ξέρω τι θα έκανα αν ήμουν στην «από εκεί» πλευρά. Ξέρω όμως ότι τώρα που πλέον είμαι από την «από εδώ πλευρά», έχω το δικαίωμα να λέω τουλάχιστον τη γνώμη μου χωρίς να κινδυνεύω με απόλυση. Και να βλέπω και να ακούω Μ.Μ.Ε. που προβάλλουν τα σοβαρά ΣΗΜΕΡΙΝΑ θέματα. Αυτά που ο θεατής ή ακροατής ΔΕΝ ξέρει.
Χωρίς να κατακρίνω τη σημερινή κατάσταση, μπορώ να πω ότι δεν μού αρέσει. Απλώς.
