Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Δευτέρα , νωρίς μεσημεράκι γύρω στις 12 και διάβαζα κάποιους σχολιασμούς της επικαιρότητας στις πρωινές εκπομπές του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Τρόμαξα στην αρχή και κοιτούσα το ταβάνι μήπως εμφανιζόταν κάπου κάποιο «σημείο» που θα με βοηθούσε να ξετρομάξω. Μετά, φοβήθηκα. Καμμιά «γραφή» στο ταβάνι. Τσαντίστηκα γιατί εκεί στον ΣΚΑΙ όπου μιλούσε ο Υπουργός Επικρατείας, δεν βγήκε άλλος από τους γνωστούς «παντογνώστες» που να εξηγήσει τι έλεγε ο Υπουργός ή να σχολιάσει τα λεγόμενά του. Τι είχε γίνει; Κανείς από τους γνωστούς κατ ανάθεση σχολιαστές δεν ήθελε να πάρει θέση;
Σταμάτησα να περιμένω. Μόνος κι αβοήθητος, έμενα τρομαγμένος, τσαντισμένος και τρομαγμένος γιατί έπρεπε ν βγάλω κάποιο συμπέρασμα αφού ο αξιότιμος κ. Γεραπετρίτης, είχε πει ότι « κανείς δεν γνωρίζει τους λόγους παρακολούθησης του κινητού τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών και πρόσθεσε ότι η Επιτροπή έχει φάκελο που το τεκμηριώνει».
Ώστε κανείς δεν ξέρει; Κανείς απ΄ όσους μίλησαν στη Βουλή εξαπολύοντας μύδρους ο ένας για τον άλλον; Πρόκειται για μια υπόθεση τόσο άγνωστη όσο η ύπαρξη εξωγήινων; Δεν μπορούμε να μάθουμε την αλήθεια – ή τέλος πάντων μέρος αυτής;
Έτσι έμεινα κι εγώ στην περίεργη και αντιφατική διαβεβαίωση του Υπουργού Επικρατείας ότι « Όλα θα διερευνηθούν στην υπόθεση των παρακολουθήσεων». Μα πως; Αφού κανείς δεν ξέρει; Μήπως -όπως ανέφερε «επεξηγηματικά» ο υπουργός- όλα θα ξεκαθαριστούν αφού « βρίσκονται σε εξέλιξη τρεις διαφορετικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες», κάτι που όπως τόνισε «δεν παραπέμπει σε συγκάλυψη»;
Μα όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος , αυτό που συνέβη είναι ένα πλήγμα για τη Δημοκρατία. Έτσι θα μείνει το πλήγμα; Ή πρέπει να ικανοποιηθούμε επειδή -κατά Γεραπετρίτη- «το σφάλμα το ανέδειξε η κυβέρνηση¨; Μπράβο της. Και τώρα;
Μα και σ αυτό είχε θέση ο υπουργός που επισήμανε ότι από τη στιγμή που δεν περιήλθε σε γνώση του πρωθυπουργού ή πολιτικού προϊσταμένου ο,τιδήποτε σχετικό, προφανώς δεν προέκυψε κανένα στοιχείο για αυτό το «πλήγμα στη Δημοκρατία». «Προφανώς». Αλλά επειδή το γεγονός είναι «γεγονός», δηλαδή κάτι που έγινε, αυτοί που το έκαναν να γίνει γνωρίζουν. ‘Αρα όχι «κανείς δεν γνωρίζει». Κάποιοι γνωρίζουν. Και ο υπουργός Επικρατείας που βγαίνει στο ραδιόφωνο και μιλάει, κάτι πρέπει να μάς πει και όχι να περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα.
Από μικρός που διάβαζα εφημερίδες, όλοι μιλούσαν για «παρακράτος». Μέχρι να καταλάβω και να μάθω τι ήταν το «παρακράτος» το οποίο το πολεμούσε η εκάστοτε «καλή μας κυβέρνηση» – ακόμα και η κυβέρνηση της χούντας- η Ελλάδα έζησε την επιστροφή στη Δημοκρατία. Αλλά το «παρακράτος»…εκεί. Στη θέση του. Ακλόνητο.
Δεν κάνω ΚΑΝΕΝΑ πολιτικό σχόλιο. Αλλά αν ακούσω και τώρα ότι τις παρακολουθήσεις/ υποκλοπές κατά τού κ. Ανδρουλάκη τις έκανε το «παρακράτος», θα … «σκίσω τις «νταντέλλες» μου. Οι νεότεροι ίσως δεν την ξέρουν αυτή την αρκετά παλαιά έκφραση που οι Έλληνες τις έλεγαν κοροιδευτικά όταν ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ να συμβεί κάτι που όλοι ήξεραν ότι ΔΕΝ θα συμβεί. Την έλεγαν έτσι γιατί ήξεραν ότι δεν θα γινόταν. Διότι σε όλα τα απίστευτα που ποτέ δεν ξεδιαλύνονταν, κάπου κρυβόταν ένα «παρακράτος».
