Ο κύκλος εκδηλώσεων του καλοκαιριού του Δήμου Αθηναίων, με τίτλο «Όλη η Αθήνα μία Σκηνή» που ολοκληρώθηκε στις 31 Ιουλίου, ήταν μια ομολογουμένως σημαντική πρωτοβουλία του Δήμου που επιμελήθηκε ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) για να ομορφύνει το καλοκαίρι των Αθηναίων που δεν είχαν καταφέρει, δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν το «Κλεινόν Άστυ» που έβραζε.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του δήμου περισσότεροι από 17.000 θεατές παρακολούθησαν τις εκδηλώσεις, από τις 18 Ιουνίου έως τις 31 Ιουλίου , συνολικά 73 εκδηλώσεις , που φιλοξενήθηκαν σε πλατείες, ανοιχτούς χώρους, άλση και θέατρα της πόλης, με ελεύθερη είσοδο για μικρούς και μεγάλους και στις επτά Δημοτικές Κοινότητες.
Μια πολύ σημαντική και άξια επαίνου πρωτοβουλία για τους εγκλωβισμένους Αθηναίους που θα είχαν την ευκαιρία, χωρίς να πληρώσουν, να παρακολουθήσουν καλλιτεχνικές εκδηλώσεις σε γειτονιές της Αθήνας. Και γι αυτό, αξίζουν συγχαρητήρια στη διοίκηση του Δήμου και στον ΟΠΑΝΔΑ. Είχαν τις καλλίτερες των προθέσεων. Μόνο που δεν φτάνουν οι προθέσεις. Διότι αν πιστέψουμε την ανακοίνωση του Δήμου που έτυχε και αρκετής δημοσιότητας – και γιατί να μην την πιστέψουμε άλλωστε- οι Αθηναίοι, οι κάτοικοι των περιοχών όπου έγιναν οι εκδηλώσεις, οι περίοικοι , οι περαστικοί ,οι Αθηναίοι γενικά που θα έπρεπε να αναζητούν τέτοιες ψυχαγωγικές δωρεάν «προσφορές»που θα τούς έδιναν μια ευκαιρία να ξεσκάσουν λίγο, δεν τις τίμησαν.
Έγιναν συνολικά 73 εκδηλώσεις , που φιλοξενήθηκαν σε πλατείες, ανοιχτούς χώρους, άλση και θέατρα της πόλης, με ελεύθερη είσοδο για μικρούς και μεγάλους και στις επτά Δημοτικές Κοινότητες και -σύμφωνα με την ανακοίνωση- παραβρέθηκαν 17.000 άτομα. Δηλαδή 233 άτομα (κατά μέσον όρο) στην κάθε εκδήλωση.
Προσωπικά θα ήθελα να πιστεύω ότι οι συντάκτες της ανακοίνωσης «ξέχασαν» κάποιο ψηφίο από τον αριθμό των παρευρεθέντων. Ένας αριθμός κοντά στις 60- 70.000 θα ήταν πολύ λογικότερος αλλά και αναμενόμενος.Από τις 18 Ιουνίου έως τις 31 Ιουλίου, έγιναν 73 (!!!) καλλιτεχνικές εκδηλώσεις στα θέατρα Κολωνού και Γκράβας, τα Άλση Παγκρατίου και Προμπονά, στο Λόφο Λαμπράκη, τις Πλατείες Αυδή, Κουμουνδούρου, Βικτωρίας, Αγίου Ελευθερίου Αχαρνών, Πλυτά και Αγίας Μαρίνας Θησείου, στους κήπους του Κέντρου Τεχνών στο πάρκο Ελευθερίας και της Κεντρικής Βιβλιοθήκης στο σταθμό Λαρίσης, στα γήπεδα Κονίστρας στα Πετράλωνα και στην Ελληνορώσων και στον θρυλικό πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη. Αυτά ήταν τα σημεία, στα οποία ο Δήμος Αθηναίων έδινε ραντεβού κάθε απόγευμα με τους κατοίκους και επισκέπτες της πόλης για καλοκαιρινή ψυχαγωγία.
Καλά έκανε ο Δήμος και έβγαλε την ανακοίνωση. Καλλίτερα θα ήταν αν είχαν αποφύγει τα νούμερα που πρόδιδαν αδιαφορία, μέτρια προώθηση, μέτριο «περιεχόμενο» και έλλειψη οργάνωσης. Και καλλίτερα θα ήταν αν είχαν κάνει λιγότερες , πιο οργανωμένες, πιο καλά διαφημισμένες και με πιο «τραβηχτικό» περιεχόμενο. Γιατί τότε, θα γέμιζαν οι πλατείες και τα πάρκα και οι πεζόδρομοι. Διότι «ουκ εν τω πολλώ το ευ».
Είδα δημοσιευμένη μια φωτογραφία από εκδήλωση στην -μικρή ομολογουμένως- Πλατεία Αυδή, στο Μεταξουργείο όπου φαίνονταν καμιά 40αριά θεατές, οι μισοί όρθιοι, καμιά δεκαριά καθισμένοι κατάχαμα. Λάθος η επιλογή εκδήλωσης, λάθος η φωτογραφία, την είχαν τραβήξει νωρίς πριν έρθει ο κόσμος επιβεβαίωναν τη λαική ρήση «αραία-αραία να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα».
Και τελειώνω με τη δήλωση του Δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη: «Οραματιστήκαμε να κάνουμε πραγματικά όλη την Αθήνα μια σκηνή! Φανταστήκαμε νότες, μελωδίες και θέατρο να πλημμυρίζουν άλση, πλατείες, και πεζοδρόμους προσφέροντας πολιτισμό ελεύθερα για όλους. Και παράλληλα, να στηρίξουμε τους καλλιτέχνες και τον κόσμο του πολιτισμού. Και τα καταφέραμε όλα αυτά μαζί με το Αθηναϊκό κοινό που αγκάλιασε όλες τις εκδηλώσεις μας και μας προκαλεί να κάνουμε το πρόγραμμα αυτό θεσμό».
Το ότι το κατάφεραν και το έκαναν ήταν καλό. Αλλά η φαντασία και τα οράματα μπορεί να υπήρχαν αλλά έμειναν στη φαντασία. Περίμενα πολύ περισσότερα από 73 εκδηλώσεις. Αλλά -όπως και σε πολλά άλλα- έπεσα έξω.
