Η τραγωδία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και του Πόντου σφραγίστηκε το 1923 με τη συνθήκη της Λωζάνης. Ο Βενιζέλος που υπέγραψε αυτή τη συνθήκη προσπάθησε να περισώσει ό,τι περισσότερο μπορούσε. Συμφώνησε με τον εκπρόσωπο των Τουρκων Ινονού να μείνουν 200.000 Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη αλλά και αντίστοιχα η Μουλμανική μειονότητα στη Θράκη.
Πίστευε ο πολιτικός μας ότι κάποια στιγμή οι Έλληνες της Πόλης θα περάσουν σε πρώτο ρόλο, αφού τότε η π’οληαριθμούσε μόλις 800.000 χιλιάδες.(υπήρχαν κι άλλες μειονότητες). Το εμπόριο και οι επιχειρήσεις βρίσκονταν σε Ελληνικά χέρια. Δυστυχώς τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως οίδιος ήλπιζε,εξ αιτίας των λαθών που ακολούθησαν. Το Ελληνικό στοιχείο ποδοπατήθηκε και εκδιώχθηκε οι δεπεριουσίες του καταπατήθηκαν. Στη συνοικία Πέραν όπου άκμαζε ο Ελληνισμός, σήμερα δεν διακρίνεις καθόλου σπίτια,παρά πλατείες, πάρκα κ.λ.π που ανήκουν πλέον στο Τουρκικό δημόσιο.(δεν άφησαν ίχνη Ελληνικά).
Αντίθετα στη Θράκη το Μουσουλμανικό στοιχείο αναπτύχθηκε και διεκδικέι σήμερα καλύτερες μέρες.Τα απανωτά λάθη των κυβερνήσεων έφεραν στην αγκαλιά της Τουρκίας και τους 70.000 Πομάκους,με αποτέλεσμα η μειονότητα να ενδυναμώσει. Φυσικά σε καμμία περίπτωση οι Πομάκοι δεν έχουν σχέση συγγενική με τους Τουρκογενείς. Μάλιστα τραγούδια τους μιλούν για τους αγώνες τους κατά των Οθωμανών.
Σήμερα οι Πομάκοι κατέχουν λεξικό της γλωσσας τους ( με πρωτοβουλία του ΕΜΦΙΕΤΖΟΓΛΟΥ), όπου φαίνεται καθαρά ότι διαφέρει από την Τουρκική. Υπάρχουν και συλλογοί τους , που διαχωρίζουν τη θέση τους από τους υπόλοιπους. Όμως από εδώ και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα.
Σήμερα η μειονότητα καθοδηγείται από το προξενείο της Κομοτηνής και κινείται με μακροπρόθεσμα σχέδια, εκμεταλλευόμενη τη ρευστότητα που επικρατεί γύρω μας. Με συντονισμένα βήματα και χωρίς να βιάζονται προσπαθούν να αλλάξουν τα δεδομένα της περιοχής.
Προσπαθούν να αυξήσουν τον πληθυσμό τους μέσα στις πόλεις της Ξάνθης και της Κομοτηνής, αγοράζοντας σπίτια ακόμη κι από Έλληνες,οι οποίοι λόγω της ανεργίας εγκαταλειπουν την περιοχή.
Σ αυτές τις αγορές τους σιγοντάρει και η Τουρκική Ττράπεζα Ζιrat , που δραστηριοποιείται τα τελευταία χρόνια εκεί. Έτσι ελπίζουν ότι με την πλειοψηφία που θα έχουν σε λίγα χρόνια να εκλέγουν δικούς τους Δημάρχους στις πόλεις που προανέφερα.
Κάτι ανάλογο έγινε και στο Κόσοβο όπου ενώ παλιότερα υπερείχαν οι Σέρβοι, αυτοί μετακινούνταν προς τις κεντρικές τους πόλεις με αποτέλεσμα η περιοχή να μείνει στα χέρια των Αλβανόφωνων.
Η Τουρκία με το προξενείο της προσπαθεί να φανατίζει τη μειονότητα και να την κρατά κλεισμένη στον εαυτό της. Παράλληλα τους βοηθά ηθικά και υλικά. Μέχρι δωρεάν δορυφορικές κεραίες τους μοιράζει. Ειδικά στα καφενεία τους, για να παρακολουθούν τα Τούρκικα κανάλια.
Επομένως για να χαθούν τα όνειρα που έχουν για αυτονομία, πρέπει να ληφθούν κάποια μέτρα ώστε να μην ανατραπούν τα αριθμητικά δεδομένα της περιοχής. Είναι αδιανόητο η Θράκη να έχει μεγάλη ανεργία. Μερικά από τα μέτρα που μπορώ να προτείνω είναι.
-Επιλογή υποψηφίων από τον χώρο των Πομάκων. Οι άλλοι ελέγχονται από τους Τούρκους.
-Οι φοιτητές να ψηφίζουν εκεί, όπου φοιτούν.
-Όποιοι εγκαταλείπουν την περιοχή, να αποζημιώνονται και με νόμο για την περιουσία τους και μετά να μεταβιβάζεται σε ακτήμονες που μένουν μόνιμα εκεί.
-Κίνητρα για να εγκατασταθούν στη Θράκη σε Βοριοηπειρώτες και σε Αλβανούς Χριστιανούς. Ήδη και παλιότερα η κοινωνία μας αφομοίωσε επιτυχώς παρόμοια φυλή και δεν θέλουν τόσα κίνητρα, όσα ένας γηγενής.
Θα ενισχυθεί έτσι το Χριστιανικό στοιχείο.
Να αναπτυχθεί τουριστικά ο ορεινός όγκος, όπου μένουν οι Πομάκοι, γιατί έτσι θ αξεφύγουν από την απομόνωση και ίσως και από τα υπόλοιπα( π. χφερετζέδες και άλλα.)
Δημιουργία μεγάλων μουσείων στις έδρες
των νομών.
-Να μη θεωρειται η Θράκη τόπος δυσμενών μεταθέσεων.
Προτού το πρόβλημα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις, ας δείξουν οιαρμόδιοι το ανάλογο ενδιαφέρον με συγκεκριμένες ενέργειες, ώστε να εξελιχθεί η Θράκη σε τόπο ανάπτυξης και όχι σε τόπο που θα αναπτύξουν καποιοι τα πονηρά σχέδια τους.
Τέγος Bασίλης Καθηγητής
Ο υπογράφων το άρθρο δίδαξε στα σχολεία Εχινου, Σμίνθης, Θερμών,(Ξάνθης) όπου όλοι οι κάτοικοι είναι Μουσουλμάνοι.(Πομάκοι).
