Του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Για όλα μίλησε με το γνωστό, συγκρατημένο και πολιτισμένο τρόπο και ύφος του, χωρίς να αναφερθεί ιδιαίτερα στην αντιπολίτευση. Ήταν ένας καλός Μητσοτάκης. Και μια καλή συνέντευξη. Που κάποια στιγμή έγινε κουραστική.
Θα μπορούσε να είχε δοθεί οπουδήποτε. Στο γραφείο του Μητσοτάκη. Στο σπίτι του. Στο στούντιο της ΕΡΤ. Θα έχανε βέβαια το υπέροχο φόντο του Παρθενώνα και τη σημειολογία του Μουσείου της Ακρόπολης. Ωστόσο ο Παρθενώνας και το Μουσείο ως φόντο και μόνο, «προειδοποιούσε» τον τηλεθεατή ότι ο πρωθυπουργός θα έδινε μια «Εθνική» συνέντευξη. Δεν το έκανε. Προφανώς κάτι άλλο ήθελε να σηματοδοτήσει. Αλλά τι; Να δώσει απλώς άλλη μία συνέντευξη; Δεν το νομίζω.
Η συνέντευξη «πάτωσε» από πλευράς τηλεθέασης. Και τα αρνητικά σχόλια ήταν πολλά. Γιατί οι Έλληνες τηλεθεατές ΔΕΝ κάθισαν να παρακολουθήσουν τη συνέντευξη; Αυτό είναι το ερώτημα. Δεν «πουλάει» ο Μητσοτάκης; Δεν «πουλάει» η ΕΡΤ; Δεν «πουλάει» το φόντο του Παρθενώνα; Δεν «πουλάει» το Μαξίμου που –προφανώς- έχει τον πρώτο λόγο στα επικοινωνιακά θέματα του πρωθυπουργού;
Είπαμε: Ο Μητσοτάκης ήταν πολύ καλός. Σχεδόν πάντα είναι. Αλλά αυτό δεν «έφτανε» για τη συνέντευξη. Η ΕΡΤ έκανε μια χαρά τη δουλειά της και «έδωσε» αυτά που έχει να δώσει. Ποιος διαμόρφωσε το «προιόν»; Μήπως ήθελε το Μαξίμου να «βοηθήσει» την ΕΡΤ δίνοντάς της τη συνέντευξη; Μπορεί. Αλλά ούτε την ΕΡΤ βοήθησε ο Μητσοτάκης ,ούτε τελικά η ΕΡΤ βοήθησε τον Μητσοτάκη. Ενώ πολύ έξυπνα, «έστησαν» τον Μητσοτάκη με τον Γιώργο Κουβαρά με φόντο την Ακρόπολη, κανείς δεν σκέφτηκε να «πάει»λίγο παραπέρα. Ας πούμε, να βάλει τον Μητσοτάκη , έστω για λίγο, ΜΕΣΑ στο χώρο της Ακρόπολης. Διάλεξαν την εύκολη λύση: Τον έβαλαν να κάθεται απέναντι στον δημοσιογράφο, τους δυο τους να κάθονται σε δυο «ξερές» καρέκλες και δεν έκαναν τον κόπο να σκεφτούν να βάλουν εμβόλιμα στην κουβέντα μια «έκπληξη». Κάτι αναπάντεχο. Κάτι ιδιαίτερο. Το κάνουν πια και τα μικρότερα κανάλια, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ο Μητσοτάκης μιλούσε ,όπως πάντα, καλά. Αλλά κάποια στιγμή, η συνέντευξη έγινε βαρετή. Ποιος την «έστησε» έτσι; Στη σημερινή εποχή, την εποχή των απίθανων τεχνολογικών εξελίξεων, τέτοιες συνεντεύξεις μας γυρίζουν πίσω τουλάχιστον σαράντα χρόνια. Η τηλεόραση έχει τρέξει μπροστά, η τεχνολογία προσφέρει απίστευτα όπλα, η Ακρόπολη είναι το ισχυρότερο ατού. Δεν ήθελε η ΕΡΤ να κάνει μια μοναδική εκπομπή που είναι σε θέση να κάνει πολύ καλύτερα από άλλα κανάλια; Δεν ήθελε ο σκηνοθέτης; Δεν ήθελε ο ίδιος ο Μητσοτάκης; Οι σύμβουλοί του; Το Μαξίμου; Τι ήθελαν όλοι, και οι άνθρωποι του δημιουργικού της ΕΡΤ; Να τον «στήσουν» απέναντι στον δημοσιογράφο, καθισμένο και κατά διαστήματα αμήχανο σε μια καρέκλα; Ήθελαν να γίνει μια συνέντευξη χωρίς συζήτηση, ήθελαν έναν ξερό, μονόχνωτο πρωθυπουργό –έστω και συμπαθή σαν τον Μητσοτάκη- ήθελαν κλασικές ερωτήσεις και μακροσκελείς απαντήσεις, με ψήγματα ενδιαφέροντος, αγνοώντας ότι η τηλεόραση είναι κατά πρώτο λόγο εικόνα;
Τότε ας μην στεναχωριέται κανείς που η συνέντευξη και «ντούκου» πέρασε και «πάτο» έπιασε. Προσωπικά, δεν τα ξέρω όλα, ούτε «κακός» είμαι. ούτε την πρόθεση να θίξω τον οποιονδήποτε άλλον έχω. Αλλά ήθελα, περίμενα κάτι καινούργιο, κάποιο νέο «αέρα», μια ανταγωνιστική εκπομπή με πιο ανθρώπινο τον πρωθυπουργό, με κάποιες όχι προαποφασισμένες ερωτήσεις, με μεγαλύτερο αυθορμητισμό και με μια ελευθερία κίνησης. Τι φοβήθηκαν; Ότι θα τρελαινόταν ο πολύπειρος Κουβαράς, 100 χρόνια φούρναρης; Ότι δεν θα τα’ βγαζε πέρα; Ότι θα έκανε τη συνέντευξη reality; Ότι ο πρωθυπουργός –ο οποίος δεν φοβάται να πλησιάσει τον πολίτη, με το πουκαμισάκι του και να πιάσει κουβέντα μαζί του- δεν θα φαινόταν «άκρως σοβαρός»; Μα «άκρως σοβαρός» φάνηκε. Γι αυτό άλλωστε – σε συνάρτηση την έτσι κι αλλιώς χαμηλή τηλεθέαση της ΕΡΤ- «πάτωσε». Κι αν κάτι δεν τους άρεσε ΜΕΤΑ, ας το έκοβαν. Μαγνητοσκοπημένη ήταν η συνέντευξη.
Συμπερασματικά: Θα το ξαναπώ ότι ο Μητσοτάκης ήταν πολύ καλός ομιλητής, όπως πάντα. Η ΕΡΤ έβαλε σωστά τις κάμερες, φώτισε σωστά και πρόβαλε το γεγονός όσο πιο καλά μπορούσε. Μέχρι εκεί. Ο κόσμος καταλαβαίνει περισσότερα απ΄ότι νομίζουμε πια. Έχει μάθει. Και βαριέται εύκολα. Ποιος «φυλάκισε» και εγκλώβισε τον πρωθυπουργό σ΄ ένα κοστούμι , μια γραβάτα και μια καρέκλα, ακίνητο με φόντο την Ακρόπολη και δεν άφησε να φανεί αυτός που είναι; Ποιος δεν έκανε ούτε ΜΙΑ πρόταση για κάτι πιο διαφορετικό , κάτι που ταιριάζει, έτσι κι αλλιώς, στο προφίλ του Μητσοτάκη; Ποιοι προσπάθησαν ΑΠΛΩΣ να «κάνουν καλά τη δουλειά» τους, χωρίς λάθη; Ήμασταν μάρτυρες , επί 59 λεπτά και 6 δευτερόλεπτα, «χαμένοι» στον ωκεανό μιας αδικαιολόγητης βαρεμάρας. Που δεν αξίζει ούτε στον Μητσοτάκη, ούτε στην ΕΡΤ.
