Μαίρη Δαληκριάδου
Το Σμόλιαν (βουλγαρικά: Смолян) είναι πόλη και χιονοδρομικό κέντρο στο νότιο άκρο της Βουλγαρίας κοντά στα σύνορα με την Ελλάδα. Είναι διοικητικό και οικονομικό κέντρο της ομώνυμης επαρχίας. Η πόλη βρίσκεται στην κοιλάδα των Ποταμών Τσέρνα (“Μαύρος”) και Μπιάλα (“Ασπρος”) στην κεντρική Ροδόπη, στους πρόποδες του υψηλότερου τμήματος της οροσειράς, νότια των δημοφιλών χιονοδρομικών κέντρων Παμπόροβο και Τσεπέλαρε. Έχει πληθυσμό 30.642 κατοίκους (2012).
Δείτε φωτογραφίες από την πόλη του Σμόλιαν:
Λίγα λόγια για την πόλη του Σμόλιαν:
Σύμφωνα με αρχαιολογικές μαρτυρίες η περιοχή γύρω από το Σμόλιαν πρωτοκατοικήθηκε τη 2η-1η χιλιετία π.Χ. Το Μεσαίωνα πήρε το όνομά του από τη Σλαβική φυλή των Σμολιάνι, που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή τον 7ο αιώνα, και κυβερνήθηκε από τη Βυζαντινή και τη Βουλγαρική Αυτοκρατορία. Για ένα διάστημα το 14ο αιώνα περιήλθε υπό τον έλεγχο του Βούλγαρου φεουδάρχη Μομτζίλο, μαζί με όλη τη Ροδόπη, πριν υποταχθεί τελικά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, υπό την οποία παρέμεινε επί πέντε αιώνες, δήμος του Οθωμανικού Σαντζακίου της Γκιουμουλτζίνας του Βιλαετίου της Αδριανούπολης μεταξύ 1867 και 1912. Στα Οθωμανικά Τουρκικά ήταν γνωστό ως Πασμακλί ή Αχιτσελεμπί.
Η περιοχή απελευθερώθηκε από το 21ο Απόσπασμα της Σρέντνα Γκόρα υπό το Βλαντιμίρ Σεραφίμοφ το 1912, κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο. Η σύγχρονη πόλη του Σμόλιαν δημιουργήθηκε από τη συνένωση τριών υπαρχόντων χωριών – Ούστοβο, Ραϊκοβο και Εζέροβο – το 1960.
Ο πληθυσμός του Σμόλιαν αμέσως μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν περίπου 5.000. Από τότε άρχισε να αυξάνεται σταδιακά, κυρίως λόγω των μεταναστών από τις αγροτικές περιοχές και τις γύρω μικρότερες πόλεις, φτάνοντας το μέγιστό του στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ξεπερνώντας τις 34.000
