Για περισσότερο από μισό χρόνο, από τον Νοέμβρη του 2021 ως τέλος του Μάη του 2022, επιμελούμαι και παρουσιάζω μια σειρά με ποιήματα που γράφτηκαν αυτό το χρονικό διάστημα, είναι ανέκδοτα και είναι προϊόντα τούτης εποχής. Ξεκίνησε λίγο τυχαία, απρογραμμάτιστα. Στη συνέχεια όμως – μετά τη θερμή ανταπόκριση φίλων ποιητών και ποιητριών – φτάσαμε σε 29 συμμετοχές με ποιήματα με πλούσια θεματολογία.
Οι δημιουργοί που συμμετέχουν στη σειρά αυτή είναι: Γιώργος Παυλίδης, Ραμπάν Ιμπράμογλου, Σταύρος Παπαδόπουλος, Τάσος Κωνσταντινίδης, Ηρώ Κακαζάνη, Σέργιος Νικολαΐδης, Νατάσα Μακρή, Θεόδωρος Μακρής, Τζεμ, Κώστας Ταβουλτσίδης, Μαρία Μουσοπούλου, Πασχάλης Κατσίκας, Νιλγκιούν Τουρσέν ογλου, Ελένη Δημητριάδου Εφραιμίδου, Γιώργος Μπατζάκας, Γιώργος Καδήρογλου, Στέλιος Αρσενίου, Παντελής Χαμπίδης, Μάγδα Παπαδημητρίου Σαμοθράκη, Έφη Ζάννη, Χρήστος Κεραμίδης, Διαμαντής Αξιώτης, Δημήτρης Βλαχοπάνος, Κατερίνα Δελημπόκη Δούλη, Έλενα Ψαραλίδου Φιλιππιτζή, Γιάννης Στρούμπας, Βάσω Τριανταφυλλίδου Κηπουρού, Τάσος Συμεωνίδης, Παναγιώτης Μιχαηλίδης, Ανέστης Κουζλόγλου.
Οι περισσότεροι είναι ποιητές/ποιήτριες από την περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου το Sparmatseto.gr που από την αρχή αγκάλιασε και προβάλλει τη σειρά. Όποιος / όποια ενδιαφέρεται μπορεί να δει όλα τα δημοσιεύματα.
Είπα, κλείνοντας την «Ποίηση εποχής», να αναφερθώ στη δική μου δουλειά, με την ευκαιρία των πενήντα χρόνων παρουσίας μου στα Γράμματα και στον Πολιτισμό.
Έγραφα ποιήματα από μικρός. Κάποια τα έστελνα σε παιδικά περιοδικά, στο αρχείο μου δεν βρήκα κάποιο δημοσίευμα.
Πριν από πενήντα χρόνια, το 1972, στον τευχότομο 29 του περιοδικού «Θρακικά Χρονικά» βρίσκονται δύο ποιήματα «Άτιτλα» που σημειώνεται ότι είναι «Εκλογή από ανέκδοτη συλλογή». Χρησιμοποιώ το ψευδώνυμο Μ. Θανόπουλος (λόγω του ότι υπηρετούσα τη στρατιωτική μου θητεία). Και στους τευχότομους 30/1973, 31/1974, 33/1977 δημοσιεύω ψευδώνυμα τα ποιήματά μου, ενώ τα άλλα δημοσιεύματά μου υπογράφονται με το ονοματεπώνυμό μου.
Επίσης, το 1976 δημοσίευσα πολυγραφημένη την ποιητική συλλογή «Πηγαίνει το φως…» και το 1977 τη συλλογή «Η συνέχεια στον επόμενο σταθμό» επίσης πολυγραφημένη.
Το 1978 κυκλοφόρησε η πρώτη ποιητική μου συλλογή με ποιήματα γραμμένα στο διάστημα 1967 και εφεξής. Παραθέτω την ποιητική μου παραγωγή:
– Ο ήλιος σκιάδιο, ποιήματα 1967–1977, 1978
– Διοίκηση αλλοτρίων, ποιήματα 1970–1981, 1982
– Οιακισμοί, ποιήματα 1980–1983, 1990
– Άδηλες σχέσεις, ποιήματα 1986–1996, 2000
– Δρόμοι Ελλήνων, περιέχει τέσσερις ποιητικές συνθέσεις στο πρώτο μέρος και 23 μεταφράσεις αρχαιοελληνικών ποιημάτων στο δεύτερο, 2005
– Μετεφηβικές Γεωγραφίες, 2005
– Περίπατος με στίχους σε κήπους μυστικούς (νεανική ποίηση, 2007), 2014
– Ανακουφιστικό τρίγωνο, ποιήματα 2004–2010, 2014
– Υψιπετείν – της Ζωής και της Ποίησης, 2017
– Δοκιμές Χαρακτικής, ανέκδοτη.
*
Από τα ποιήματα που έγραψα την τελευταία περίοδο επέλεξε τέσσερα. Το πρώτο είναι του 2021 και τα υπόλοιπα του 2022.
1.
Η ιστορία του παλιού αγωνιστή
(Αφιερωμένο στη Δ. Στ. και στο επιτελείο της)
Ένας παλιός αγωνιστής τυφλός / στο πλάι πάει και κρύβεται
και κλαίει. / Ο γέρος του Μοριά / κι ο μπάρμπα- Μακρυγιάννης
από τα χέρια τον κρατούν / κι αυτοί μαζί του κλαίνε.
Ένας παλιός αγωνιστής τυφλός / στη Σμύρνη ακούει
κραυγές φωνές και κλάιματα / στην Οδησσό, στην Κύπρο, στην Αγχίαλο.
Ένας παλιός αγωνιστής τυφλός / δύο αιώνες τρέχει να βρει το φως του.
Μαζί του τρέχουνε παιδιά, / αγόρια και κορίτσια,
τα μάτια τους ανοίγουνε, διαβάζοντας. / Οράματα και Θάματα του θείου Μακρυγιάννη. / Φωτοχαράζει στον παλιό αγωνιστή,
στα μάτια τα τυφλά, / η νέα Ελευθερία.
2.
Αγώνες και όνειρα …
Πώς μπορείς να μιλάς για Διόνυσο και Ορφέα, / τη χαρά και το χορό να λατρεύεις. / Πώς μπορείς να μιλάς γι’ Άρτεμη και Απόλλωνα, / λύρες και χάδια να υμνείς.
Τα παιδιά, τις γυναίκες, τους πάντες ο Άρης κρατά / στη σφιχτή αγκαλιά του. / Αίμα και θρήνος παντού αντηχούνε στον κόσμο.
Κι όμως, / κοίτα τα μάτια του γείτονα, / στη σπίθα κρατάς την ελπίδα, / την αγάπη κρατάς και την πίστη / για το αύριο το καλύτερο.
Όλοι μαζί μπορούμε τον Άρη να βάλουμε ξανά / στη σπηλιά του κλεισμένο, / όσο το χέρι μου κρατάει το χέρι του άλλου…
3.
ΣΑΪΝΤΟΥ
Ο Ξένιος Δίας λίγο παρακάτω κατοικεί. / Εκεί κοντά ο Κίτρινος και ο Πράσινος Χριστός / του Πωλ Γκωγκέν. / Κι ο Κόκκινος Ιησούς του Καζούγια Ακιμότο. / Να, και η Μαύρη Αθηνά που ψάχνει τους δικούς της. / Ήρθα κι εγώ, από τη Μαύρη Γουινέα, / να χαράξω τα δικά μου βήματα / στον πολύχρωμο κόσμο σας. / Ουράνιο τόξο περιβάλλει τη γη. / Ήρθα να βρω τους προγόνους μου.
4.
«ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ»
– Έφυγες και μας άφησες μονάχους λυπημένους. / Περίμενα να ρθεις, τον ήλιο να δούμε το πρωί, / τον ήλιο και στη δύση. /
Κράτησα μόνο τη σκιά του πρώτου βήματός σου. / Και δεν μιλάς κι όλο σιγάς – / δάκρυα μόνο έστειλες με τ’ άσπρο περιστέρι.
– Έφυγα και σας άφησα μονάχους λυπημένους. / Κι εδώ που ήρθα έβλεπα τον ήλιο, μόνος το πρωί, / τον ήλιο μόνος και στη δύση. / Κράτησα μόνο τη σκιά του πρώτου βήματός μου.
Και δεν μιλώ κι όλο σιγώ – / δάκρυα μόνο έστειλα με τ’ άσπρο περιστέρι, / απ’ την καινούρια μας φωλιά που ζούμε νέους τόπους…
*
Προσδοκώ να κυκλοφορήσει η δέκατη συλλογή «Δοκιμές Χαρακτικής» που είναι έτοιμη για έκδοση από καιρό. Άλλα ανέκδοτα ποιήματα, όπως αυτά που περιέχονται σε τούτο το κείμενο, ας περιμένουν…
ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΞΑΝΘΗ, 25 ΜΑΪΟΥ 2022
