Οργάνωση κι αγώνας στους χώρους εργασίας, ενάντια στα εγκλήματα της εργοδοσίας!
Την Τρίτη 1 Φλεβάρη εκδικάζεται στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Ξάνθης η υπόθεση του εργατικού ατυχήματος στην ΕΛΒΙΖ (Ελληνική Βιομηχανία Ζωοτροφών), που προκάλεσε το θάνατο του 53χρονου Φώτη Γριβάκη το Νοέμβρη του 2017. Ο αδικοχαμένος Φώτης εκτελούσε εργασίες συντήρησης σε καζάνια του εργοστασίου, όταν λόγω διαρροής αερίων έγινε έκρηξη. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φέρει εγκαύματα στο 90% του σώματος του, οδηγώντας τον στο θάνατο. Πάνω από 4 χρόνια έχουν περάσει από τότε, με την εκδίκαση της υπόθεσης ακόμα να εκκρεμμεί, μετά τις 5 αναβολές που έχει πάρει!
Στον ίδιο χώρο εργασίας μάλιστα, άλλος ένας εργαζόμενος έχασε τη ζωή του τον Ιούνιο του 2020. Τόσο «συγκλονίστηκε» η εργοδοσία της ΕΛΒΙΖ από το θάνατο του Φώτη, που άφησε άλλο ένα θανατηφόρο εργατικό ατύχημα να συντελεστεί στις εγκαταστάσεις της! Αυτή η εγκληματική στάση της εργοδοσίας, όπως και του κεφαλαίου γενικότερα, έχει ως αποτέλεσμα καθημερινά να σακατεύονται ή και να σκοτώνονται εν ώρα εργασίας άνθρωποι του μόχθου. Ο αριθμός των εργατικών ατυχημάτων κάθε χρόνο αυξάνεται όλο και περισσότερο. Ο κατάλογος των θυμάτων μακρύς, με σχεδόν δύο νεκρούς το μήνα μέσα στο 2021, ενώ στη Ξάνθη μετράμε 5 νεκρούς τα τελευταία δύο χρόνια.
Η εργοδοσία συνηθίζει να ρίχνει την ευθύνη στην «άτυχη» στιγμή ή στην «αμέλεια» του εργαζόμενου. Η ίδια δεν φέρει ποτέ καμιά ευθύνη για τα ελλειπή μέτρα προστασίας, για τις ανασφαλείς συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται συχνά οι εργαζόμενοι. Για αυτήν προέχει η «ασφαλής» συνέχιση των κερδών της, όσο και αν η εργατική τάξη θρηνεί νεκρούς. Η δικαίωση -έστω και δικαστικά- σπάνια έρχεται για τις οικογένειες των θυμάτων. Φροντίζει για αυτό η «ανεξάρτητη» αλλά συνάμα ταξικότατη «δικαιοσύνη», ώστε να καθυστερεί την εκδίκαση των υποθέσεων ή να αθωώνει την πλευρά της εργοδοσίας. Ενώ αντίθετα, όταν πρόκειται να κρίνει παράνομη μια απεργία, η «δικαιοσύνη» λειτουργεί με διαδικασίες-εξπρές κατόπιν των εντολών των πολιτικών της προϊστάμενων.
Το κεφάλαιο έχει λυμένα τα χέρια του από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, για να συντρίψει οποιοδήποτε δικαίωμα είχαν οι εργαζόμενοι στην ασφαλή και αξιοπρεπή εργασία. Ιδιαίτερα μετά και τη ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη, τα ωράρια θα ξεχειλωθούν ακόμα περισσότερο, οι απλήρωτες υπερωρίες θα γίνουν καθεστώς, η εντατικοποίηση της εργασίας θα αυξηθεί. Την ίδια ώρα χτυπιέται βάναυσα το δικαίωμα στην συνδικαλιστική δράση, βγάζοντας τις συλλογικές διαδικασίες των σωματείων στην παρανομία. Έτσι μένει ο εργαζόμενος μόνος του και χωρίς δυνατότητα οργανωμένης αντίδρασης, φτηνός και αναλώσιμος μπροστά στις ορέξεις του κεφαλαίου.
Αυτή η «κανονικότητα» μπορεί και πρέπει να αλλάξει! Με οργάνωση σε κάθε εργασιακό χώρο, με αλληλεγγύη και συλλογικότητα. Αναγνωρίζοντας τα ταξικά μας συμφέροντα και παλεύοντας για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας στη σταθερή και ασφαλή εργασία, για μισθό που να καλύπτει τις ανάγκες μας, για πλήρη ασφαλιστική κάλυψη, για το δικαίωμα στη συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση. Για να μην θρηνούμε άλλους νεκρούς και σακατεμένους συναδέλφους!
· Άμεση εκδίκαση της υπόθεσης!
· Να καταδικαστεί η ΕΛΒΙΖ για το θανατηφόρο εργατικό ατύχημα!
· Κανένας στη δουλειά χωρίς μέτρα προστασίας!
· Μαζικός αγώνας για δουλειά και ζωή με δικαιώματα!
Κινητοποίηση την Τρίτη 1/2 στις 9:00 π.μ. έξω από τα δικαστήρια
ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
