Μετά από «μάχη» ΕΤΒΑ με JTI και ΣΕΚΑΠ, με τεχνικό σύμβουλο τη REDEPLAN, τελεσίδικη απόφαση του ΥΠΕΝ σώζει τις 1200 επιχειρήσεις εντός ΒΙΠΕ από εισφορά σε γη και χρήμα, λόγω πολεοδόμησης.
Σημαντική απόφαση, που εξέδωσε ο αρμόδιος υφυπουργός ΠΕΝ Νίκος Ταγαράς κλείνει ερμητικά ανοιχτό επί δεκαετία «παράθυρο» ερμηνείας της πολεοδομικής και χωροταξικής νομοθεσίας στις ρυμοτομήσεις βιομηχανικών περιοχών, διασώζοντας τις 1200 βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας από παράλογες και εξοντωτικές απαιτήσεις, θωρακίζοντας παράλληλα την ασφάλεια δικαίου για νέες επενδύσεις.
Η απόφαση του ΥΠΕΝ (υπ αριθμ ΥΠΕΝ/ΔΤΟΠΕΦ/ 112251/ 1720/24.11.2021), που εκδόθηκε μετά από ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕΣΥΠΟΘΑ) (Πράξη 28), του ανώτατου γνωμοδοτικού οργάνου στην χώρα, το οποίο αποφαίνεται τελεσίδικα για νομικές διαφορές ερμηνείας επί χωροταξικών και πολεοδομικών θεμάτων προβλέπει ότι:
-Oι ιδιοκτησίες εντός ΒΙΠΕ δεν οφείλουν να καταβάλουν εισφορά σε γη και χρήμα λόγω πολεοδόμησης, αφού βρίσκονται ήδη εντός σχεδίου!
ΕΤΒΑ εναντίον JTI και ΣΕΚΑΠ και η επιτυχία της REDEPLAN
Προηγήθηκε διελκυστίνδα , μεταξύ της ΕΤΒΑ ΑΕ, που ως διαχειριστής της βιομηχανικής περιοχής, λόγω αναθεώρησης του πολεοδομικού σχεδίου της ΒΙΠΕ Ξάνθης ζήτησε από την ΣΕΚΑΠ ΑΕ, μέλος του πολυεθνικού κολοσσού JTI, να αποδώσει εισφορά σε γη και χρήμα εντός σχεδίου οικοπέδου, για το οποίο είχαν εκπληρωθεί, πριν καν την εφαρμογή του νόμου Τρίτση 1337/83 και πριν από την αγορά του ακινήτου από τη συγκεκριμένη εταιρία, οι από το νόμο προβλεπόμενες πολεοδομικές υποχρεώσεις του. Την υπόθεση εκ μέρους της JTI και ΣΕΚΑΠ ΑΕ ανέλαβε η εταιρία τεχνικών συμβούλων REDEPLAN, η οποία όπως προκύπτει από την απόφαση του ΥΠΕΝ τεκμηρίωσε θεσμικές παρεμβάσεις και ανέτρεψε τις παράλογες και επιθετικές απαιτήσεις εις βάρος της εγκατεστημένης βιομηχανίας.
Η απόφαση του ΥΠΕΝ αποδεικνύεται σωτήρια και αποτρέπει κάθε πιθανό διασυρμό της χώρας στους πολυεθνικούς κύκλους, που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα προστατεύει αποφασιστικά τα δικαιώματα των 1200 περίπου επιχειρήσεων που βρίσκονται στις ΒΙΠΕ της επικράτειας, οι οποίες δυνητικά θα μπορούσαν να είναι αποδέκτες ανάλογων παράνομων απαιτήσεων σε σχεδιασμούς αναθεώρησης ρυμοτομικού σχεδίου των βιομηχανικών περιοχών, όπως τελευταία σχεδιάζεται και ήδη πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα και το Βόλο.
Ο πολεοδομικός και χωροταξικός «λαβύρινθος»
Η αλήθεια για αυτό το απίστευτο αλλά αληθινό περιστατικό, στο οποίο έβαλε τέλος ο υφυπουργός ΠΕΝ Νίκος Ταγαράς, πριν γίνει μεγαλύτερη η ζημιά για το πολύπαθο πολεοδομικό και επενδυτικό περιβάλλον της χώρας μας, καταγράφεται με κάθε λεπτομέρεια στα συνοδευτικά έγγραφα της απόφασης του ΥΠΕΝ.
Εκδόθηκε ομόφωνη απόφαση του ΚΕΣΥΠΟΘΑ (Πράξη 28) στις 28/05/2021 μετά από προσφυγή της εταιρίας συμβούλων REDEPLAN, καταγράφονται, με αναλυτικό τρόπο, όλα τα γεγονότα που έλαβαν χώρα μέχρι την έκδοση της παραπάνω απόφασης.
Στην υπόψη γνωμοδότηση του ανώτατου πολεοδομικού και χωροταξικού οργάνου, όπως αναλυτικά σημειώνεται, κατά το έτος 2019, γνωστοποιήθηκε από την ΕΤΒΑ ΑΕ στην ΣΕΚΑΠ ΑΕ, η πρόθεσή της να προβεί σε αναθεώρηση του πολεοδομικού σχεδίου της ΒΙΠΕ, γεγονός το οποίο, σύμφωνα με την ΕΤΒΑ Α.Ε., δημιουργούσε την υποχρέωση της ΣΕΚΑΠ ΑΕ να αποδώσει εισφορά σε γη και χρήμα, αν και το οικόπεδο της τελευταίας ήταν εντός σχεδίου ακόμη και πριν την αγορά του από αυτήν (τη ΣΕΚΑΠ) .
Στη γνωμοδότηση καταχωρείται σειρά εγγράφων των αρμοδίων υπουργείων Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος, τα οποία αποφαίνονται ρητά και κατηγορηματικά ότι ουδεμία υποχρέωση απόδοσης εισφορών σε γη και χρήμα υφίσταται για τη ΣΕΚΑΠ προς την ΕΤΒΑ, για το οικόπεδο της που αποκτήθηκε στις 20.6.1977, ενώ ήταν ήδη εντός σχεδίου σύμφωνα με το από 9.3.1977 Π.Δ/γμα ρυμοτομίας. Αξίζει βέβαια να σημειωθεί ότι το σχετικό διάταγμα ρυμοτομίας εκδόθηκε , έξι περίπου χρόνια πριν την ψήφιση του νόμου Τρίτση (ν.1337/83) που εισήγαγε για πρώτη φορά στη χώρα τις έννοιες και τις υποχρεώσεις απόδοσης εισφορών σε γη και χρήμα, για οικόπεδα που εντάσσονται στο σχέδιο πόλης για πρώτη φορά.
Αυτή η απλή αλήθεια, η οποία τεκμηριώνει την απόλυτη άρνηση των ισχυρισμών και απαιτήσεων που διατυπώθηκαν σε βάρος της ΣΕΚΑΠ, διατυπώθηκε οριζόντια από όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, οι οποίες επικαλούμενες και πλούσιο δικαστικό υλικό αποφαίνονται ότι: «η υποχρέωση εισφοράς υφίσταται για τις ιδιοκτησίες που πολεοδομούνται εντασσόμενες στο σχέδιο, δηλαδή μεταβάλλονται από αγροτεμάχια σε οικόπεδα, και όχι για εκείνες που βρίσκονται ήδη εντός σχεδίου …..» .
Παρόλα αυτά η πλευρά της ΕΤΒΑ φαίνεται ότι δεν πείστηκε και επέμεινε στις απαιτήσεις της, έως ότου δόθηκε τελεσίδικη απάντηση από το ΚΕΣΥΠΟΘΑ και τελική λύση από τον υφυπουργό Χωροταξίας και Αστικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ Νίκο Ταγαρά, έμπειρο μηχανικό της πράξης και της αγοράς.
Με την υπ αριθμ ΥΠΕΝ/ΔΤΟΠΕΦ/ 112251/ 1720/24.11.2021 απόφαση του κ. Ταγαρά έκλεισε οριστικά το θέμα, αποφασίζοντας ότι: «Κατά την ερμηνεία της διάταξης της παρ. 4 του άρθρου 52 του Ν. 3982/2011, όπως ισχύει, δεν επιβάλλονται επί της ιδιοκτησίας της ΣΕΚΑΠ ΑΕ στο Ο.Τ. 7 του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου ΒΙΠΕ ΞΑΝΘΗΣ οι εισφορές σε γη και χρήμα του άρθρου 52 παρ.5 και 6 του ν.3982/2011, επειδή η ιδιοκτησία βρίσκεται ήδη εντός σχεδίου από το έτος 1977 (Π.Δ/γμα 9.03.1977 ΦΕΚ 93Δ/30.3.1977), σύμφωνα με τη Γνωμοδότηση του ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α (Συνεδρίαση 6η, Πράξη 28, 28.5.2021)»
Φως στο πολεοδομικό και χωροταξικό παρασκήνιο
-«Πρόκειται για ένα δυσάρεστο γεγονός που ευτυχώς σώθηκε την τελευταία στιγμή για να μην επιβεβαιωθεί το ρητό που λέγεται συχνά ότι «το να επενδύσεις στην Ελλάδα εντός ΒΙΠΕ, αντί να αποτελεί πλεονέκτημα, όπως θα έπρεπε, στην πράξη, συχνά αυτή η επιλογή αποδεικνύεται ανώφελη και βλαπτική για τις επιχειρήσεις», σχολιάζουν τεχνικοί παράγοντες στους οποίους τέθηκε υπόψη η διαδρομή της υπόθεσης ΣΕΚΑΠ- JTI και ΕΤΒΑ, μέχρι την τελική απόφαση του ΥΠΕΝ.
Οι ίδιοι παράγοντες ρίχνοντας φως στο παρασκήνιο ερμηνείας και εφαρμογής της πολεοδομικής και χωροταξικής νομοθεσίας, τόσο σε σημαντικές επενδυτικές, όσο και σε περιπτώσεις των απλών πολιτών αναφέρουν ότι:
-«Δεν είναι λίγες οι φορές, όπου χάνονται εκατοντάδες ώρες αντιπαραγωγικής λειτουργίας και απασχόλησης της δημόσιας διοίκησης, της αγοράς και των επιχειρήσεων, ακόμα και της ηγεσίας της πολιτικής, για τη μάχη του αυτονόητου.
Δεν είναι λίγες οι φορές, όπου αξιοποιείται το νομοθετικό χάος, οι νομοθετικές ασάφειες και διατάξεις που μπορούν να ερμηνευτούν κατά το δοκούν ή όπως επιβάλλουν συγκεκριμένα συμφέροντα και σκοπιμότητες. Η χωροταξική και πολεοδομική νομοθεσία, δυστυχώς, είναι ένα προσφιλές πεδίο για να στήνονται «κόλπα» αυτής της μορφής. Σ’ αυτό το παιχνίδι κάποιες φορές, ελάχιστες αλλά δυστυχώς υπάρχουν, συμμετέχουν και μειοψηφίες δημοσίων υπαλλήλων που προσβάλλουν το σώμα και την ελληνική δημόσια διοίκηση γενικότερα». Και οι ίδιοι παράγοντες συμβουλεύουν:
Και μία συμβουλή
-«Όλοι ξέρουμε τις αδυναμίες της νομοθεσίας και τις ελληνικής διοίκησης. Όλοι ξέρουμε ότι πρέπει να προσέχουμε, όπως για παράδειγμα να μην απαντάμε σε sms και emails για τους τραπεζικούς μας λογαριασμούς. Ας έχουμε κατά νου να είμαστε επιφυλακτικοί και να απευθυνόμαστε στους ειδικούς, όταν μας ζητείται να ανταποκριθούμε σε υποχρεώσεις που, εκ πρώτης όψεως, δε φαίνεται να είναι νομικά τεκμηριωμένες και λογικές. Για να μην υποχρεωθούμε ποτέ να απαντήσουμε στο κλασικό, γνωστό σε όλους μας, ερώτημα: «δεν ήξερες, δε ρώταγες»;
Από τον Αργύρη Δεμερτζή και το ECOPRESS