Είμαστε στην μέση του χειμώνα και τα παραδοσιακά φαγητά είναι στην καθημερινότητά μας. Οι φασολάδες, τα ρεβύθια, οι φακές και οι σούπες. Φαγητά με ζουμάκι που όλα θέλουν τη χύτρα τους. Ταχύτητος ή και απλή, αν είμαστε μερακλήδες.
Σύμφωνα λοιπό με την κα Κωνσταντίνα Καλλιντζή (Διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ξάνθης) και οι αρχαίοι ημών, Αβδηρίτες, είχαν τις χύτρες τους. Ένα μαγειρικό σκεύος που έρχεται από τα βάθη των αιώνων, όσο μακριά μας πάει η τέχνη της κεραμικής και η τέχνη της μαγειρικής.
Οι χύτρες έχουν καμπύλο πυθμένα. Έτσι, όταν χρησιμοποιούνται στηρίζονται σε τρίποδα (πυροστιά) ή σε πήλινα υποστηρίγματα (για προχωρημένους: χυτρόποδες ή λάσανα).
Η ονομασία χύτρα δόθηκε στο συγκεκριμένο αγγείο πολύ αργά. Προέρχεται από το όνομα «Χύτροι», μια αθηναϊκή γιορτή της άνοιξης, που γινόταν στη μνήμη των νεκρών, όπως τα δικά μας Ψυχοσάββατα. Στα αγγεία αυτά έβραζαν την «πανσπερμία», ένα μίγμα από σιτάρι και καρπούς (όπως τα κόλλυβα ή η θρακιώτικη Βαρβάρα).
Καλά μαγειρέματα λοιπόν! Και τον χειμώνα του 2022!!!
