ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 237η
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2022
Πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ Λαό
τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἀνατολῆς τοῦ νέου ἔτους 2022 ἄς κάνουμε μερικές σκέψεις γιά τόν χρόνο καί τήν ἀξιοποίησή του, ἀκολουθοῦντες τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ ὁ χρόνος διαδραματίζει σπουδαῖο ρόλο στή ζωή καί τήν σωτηρία μας.
Ἐάν τοποθετήσουμε τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας μέσα στούς αἰῶνες τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου καί πολύ περισσότερο μέσα στήν αἰωνιότητα τοῦ Θεοῦ κατανοοῦμε ἐκεῖνο πού λέγει ὁ ψαλμωδός:
«Ἄνθρωπος, ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ· ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ, οὕτως ἐξανθήσει».
Ἐπειδή λοιπόν εἶναι μικρός ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας γι΄ αὐτό καί ἔχει μεγάλη ἀξία.
«Ὅταν ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου» κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄναρχος καί ἀτελεύτητος διασπᾶ τόν χρόνο καί τόν καινοποιεῖ. Ὁ Ἄχρονος ντύνεται τόν χρόνο ὁ χρόνος φιλοξενεῖ τόν Ἄχρονο καί ἡ Θεοτόκος γίνεται ἡ «χώρα τοῦ ἀχωρήτου». Ὁ ἐναθρωπήσας Κύριος καί Θεός χωρίζει τήν ἱστορία στήν πρό καί μετά Χριστόν ἐποχή. Ὁ Χριστός στήν Ἀποκάλυψη τονίζει «Ἐγώ εἰμί τό Α καί τό Ω, ὁ Ὤν καί ὁ Ἐρχόμενος» ὁ πρῶτος καί ὁ Ἔσχατος, ἡ ἀρχή καί τό τέλος.
Μέσα στήν θεία Λειτουργία, ὑπάρχουν καί οἱ τρεῖς διαστάσεις τοῦ χρόνου, παρελθόν, παρόν καί μέλλον γι΄ αὐτό καί ἡ κατάληξη ὅλων τῶν λειτουργικῶν εὐχῶν εἶναι: «Νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αίώνων».
Στήν κρίση πού περνοῦσε ὁ κόσμος Ἀδελφοί, κρίση πνευματική, κρίση οἰκονομική, προσετέθει καί ἡ ὑγειονομική κρίση.
Ἐδώ καί δύο χρόνια περίπου ζοῦμε τήν πανδημία πού ἔστειλε ἑκατομμύρια ἀνθρώπων στά νοσοκομεῖα καί στήν αἰωνιότητα. Δοκιμάζει τίς ὑπεράνθρωπες ἀντοχές, ἰατρῶν καί νοσηλευτῶν στούς ὁποίους ὀφείλουμε εὐγνωμοσύνη καί εὐχαριστίες. Ζοῦμε ὅμως μέ τήν ἐλπίδα ὅτι ὁ Θεός δέν θά μᾶς ἐγκαταλείψει.
Νά μήν ἀφήσουμε ἀδελφοί αὐτήν τήν δυσκολία, τήν κρίση πού περνοῦμε νά σκοτώσει τήν ἐλπίδα.
Νά ἀκοῦμε καί νά πειθαρχοῦμε στίς συμβουλές τῶν ἰατρῶν καί μόνο. Προσευχή καί προσοχή χρειάζεται.
Ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νά συστρατευθοῦμε στόν ἀγῶνα τῆς ἀγάπης, τῆς φιλαλληλίας, τῆς ἑνότητος πού ἦταν τό αἴτημα τοῦ Χριστοῦ στήν Ἀρχιερατική προσευχή πρίν ἀπό τήν σταυρική Του θυσία.
Φέτος τό 2022 συμπληρώνονται 100 χρόνια ἀπό τήν Μικρασιατική Καταστροφή καί τόν ξεριζωμό τῶν προγόνων μας ἀπό τίς προγονικές πατρίδες. Νά προσευχόμαστε γιά τήν ἀνάπαυση τῶν ψυχῶν τῶν πατέρων καί ἀδελφῶν μας πού μαρτυρικά ἔφυγαν ἀπό αὐτόν τόν κόσμο καί νά διδαχθοῦμε ἀπό τά λάθη μας, διαφυλάσσοντας τήν ἑνότητά μας.
Ἀδελφοί σήμερα ἀνατέλει ἕνα νέο ἔτος, μέ νέες ἐλπίδες καί οἱ προσευχές ὅλων μας πρός τόν ἐνανθρωπήσαντα Κύριο καί Θεό εἶναι νά στείλει τήν εὐλογία Του, τήν εἰρήνη τήν ὑγεία, τήν ἀγάπη, τήν δικαιοσύνη, τήν ἑνότητα, τήν προκοπή στόν λαό μας καί στόν κόσμο μας ὁλόκληρο.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις ἀδελφοί εὔχομαι καλή καί εὐλογημένη τήν νέα χρονιά.
Διάπυρος πρός Κύριον εὐχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
