Τους λόγους για τους οποίους η συμφωνία της Ελλάδας και της Γαλλίας στην άμυνα και την ασφάλεια «είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στο βιβλίο υπηρέτησης των εθνικών μας συμφερόντων», εξήγησε στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, ο Βουλευτής Π.Ε. Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μακάριος Λαζαρίδης, ως ο αρμόδιος εισηγητής του Κόμματος του σχετικού σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών.
Είναι μια συμφωνία, όπως είπε, «που μας κάνει όλους εθνικά περήφανους. Γιατί είναι κάτι περισσότερο από μια απλή αμυντική συμφωνία. Γιατί είναι μία συμφωνία που θα λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής των ελληνικών συμφερόντων. Γιατί είναι μία συμφωνία που βάζει τη χώρα μας στο επίκεντρο των εξελίξεων στον τομέα της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Γιατί είναι μια συμφωνία η οποία αγγίζει τα όρια του ενιαίου αμυντικού δόγματος με τη Γαλλία. Γιατί είναι μια συμφωνία που συμβάλει στο να αποκαταστήσει η χώρα μας το γεωπολιτικό της αποτύπωμα μεθοδικά – και ευρωπαϊκά».
Ιδιαιτέρως, ο κ. Λαζαρίδης εστίασε σε τέσσερα σημεία της συμφωνίας που αφορούν σε ζωτικά συμφέροντα της χώρας:
«Πρώτον, γιατί έχουμε μια συμφωνία με μια πολύ ισχυρή ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής.
Δεύτερον, γιατί η Ελλάδα επιλέγει να συνεργαστεί στενότερα και με μακροπρόθεσμη προοπτική με τη μοναδική χώρα της Ευρώπης, η οποία διαθέτει δυνατότητες υπερσύγχρονων αμυντικών τεχνολογιών και κατασκευής πολύπλοκων και αποτελεσματικών οπλικών συστημάτων.
Τρίτον, γιατί αποκτούμε τα καλύτερα πλοία στην καλύτερη δυνατή τιμή.
Και τέταρτον, γιατί Ελλάδα και Γαλλία με αυτή τη συμφωνία συμβάλλουν στην ενδυνάμωση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Χαρακτήρισε δε τη σημερινή συζήτηση για την κύρωση της αμυντικής συμφωνίας μας με τη Γαλλία ως «μια χειροπιαστή απόδειξη ότι η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ελληνικής Κυβέρνησης στην επίμονη επένδυση στη διπλωματία βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με την ενδυνάμωση της αποτρεπτικής ικανότητας των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων».
Η παρούσα συμφωνία, σημείωσε ο κ. Λαζαρίδης, «είναι μια συμφωνία που απαγορεύει σε οποιονδήποτε αισθάνεται Έλληνας να τη δει κοντόφθαλμα. Να τη δει μεμψίμοιρα. Να τη δει καιροσκοπικά».
Απευθυνόμενος στους Βουλευτές των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, είπε: «Αν συμφωνείτε επί της αρχής – που θεωρώ ότι όλοι συμφωνούμε – δε χρειάζεται να βρίσκετε αφορμές για αντιπολιτευτικά άλλοθι. Μην ψάχνετε για δικαιολογίες. Η συγκεκριμένη συμφωνία είναι μια συμφωνία για μια πραγματική εταιρική σχέση που καλύπτει μεγάλο κομμάτι των στρατηγικών, διπλωματικών και στρατιωτικών επιδιώξεων της χώρας… Σας καλώ να προσδώσουμε ένα περαιτέρω ποιοτικό χαρακτηριστικό σε αυτή την εξαιρετική συμφωνία. Αυτό της εθνικής ομοψυχίας».
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
«Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι δεν έχουμε πει ακόμα την τελευταία μας λέξη, ως Κυβέρνηση, αναφορικά με την ενίσχυση των Ενόπλων μας Δυνάμεων».
Με αυτή τη φράση είχα κλείσει την εισήγησή μουστοσχέδιο νόμουγια την απόκτηση των γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών Rafale και των όπλων τους.
Το αναφέρω αυτό προς επίρρωση της βούλησης της Ελληνικής Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, να αλλάξει πλήρως το τοπίο και στα ζητήματα της ενίσχυσης της αμυντικής και αποτρεπτικής δυνατότητας της χώρας.
Είναι, δε, η τρίτη συνεχή φορά που έχω την τιμή να είμαι εισηγητής ενός σχεδίου νόμου το οποίο θωρακίζει την άμυνα της χώρας -μετά την αναβάθμιση των μαχητικών αεροσκαφώνF – 16 και την προμήθεια των γαλλικών Rafale- γεγονός που θεωρώ εξαιρετικά τιμητικό.Τιμητικό, γιατί πρόκειται για σχέδια νόμου εθνικής σημασίας. Και νομίζω ότι όλες και όλοι εμείς, που βρισκόμαστε σε αυτήν εδώ την αίθουσαοφείλουμε να τα αντιμετωπίσουμε ως τέτοια.
Η κύρωση, λοιπόν, της «Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Γαλλικής Δημοκρατίας για την εγκαθίδρυση στρατηγικής εταιρικής σχέσης για τη συνεργασία στην άμυνα και την ασφάλεια» είναι μια συμφωνία που οφείλει να μας κάνει όλους εθνικά περήφανους.
Γιατί είναι κάτι περισσότερο από μια απλή αμυντική συμφωνία.
Γιατί είναι μία συμφωνία που θα λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής των ελληνικών συμφερόντων.
Γιατί είναι μία συμφωνία που βάζει τη χώρα μας στο επίκεντρο των εξελίξεων στον τομέα της ευρωπαϊκής ασφάλειας.
Γιατί είναι μια συμφωνία η οποία αγγίζει τα όρια του ενιαίου αμυντικού δόγματος με τη Γαλλία.
Γιατί είναι μια συμφωνία που συμβάλει στο να αποκαταστήσει η χώρα μας το γεωπολιτικό της αποτύπωμα μεθοδικά – και ευρωπαϊκά.
Με μια χώρα με την οποία οι δεσμοί μας είναι ιστορικοί και βασισμένοι σε κοινές αξίες. Η πίστη στην ελευθερία, στη Δημοκρατία, στο κράτος δικαίου, στα ανθρώπινα δικαιώματα.Και ασφαλώς ο σεβασμός και η προάσπιση του Διεθνούς Δικαίου και ιδίως της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Και πάνω απ’ όλα γιατί αυτή η συμφωνία δεν είναι μια σελίδα σε μια κούρσα εξοπλισμών. Είναι έναμεγάλο κεφάλαιο στο βιβλίο υπηρέτησης τωνεθνικών μας συμφερόντων.
Και να εξηγήσω αμέσως τους λόγους γιατί το λέω αυτό:
Πρώτον,γιατίέχουμε μια συμφωνία με μια πολύ ισχυρή ρήτρα αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής. Μια συμφωνία που πηγαίνει πέρα και πάνω από τις δεσμεύσεις συλλογικής υποστήριξης που υπάρχουν τόσο στο ΝΑΤΟόσο και στις Συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τις συμπληρώνει και τις ενισχύει. Και ταυτόχρονα, δημιουργεί γόνιμο έδαφος για θετικές εξελίξεις, κυρίως στο πλαίσιο της συλλογικής ευρωπαϊκής άμυνας και ασφάλειας.
Είναι η πρώτη φορά που τέτοια ρήτρα περιέχεται σε διμερή συμφωνία της Ελλάδας με Ευρωπαίο εταίρο ή σύμμαχο στο ΝΑΤΟ. Ως τέτοια δημιουργεί νέο περιβάλλον όσον αφορά την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της χώρας μας.Υπογραμμίζεται ότι η ρήτρα αυτή μπορεί να ενεργοποιηθεί εάν τα δύο μέρη διαπιστώσουν ότι υπάρχει ένοπλη επίθεση εναντίον της επικράτειας ενός από αυτά και άρα δεν υπόκειται στους περιορισμούς που επιβάλλει η συνθήκη της Ουάσιγκτον (ΝΑΤΟ) και η συνθήκη της Λισαβόνας (Ε.Ε.).
Δεύτερον, γιατί η Ελλάδα σε μία κρίσιμη χρονική στιγμή όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες εξειδικεύουν τη νέα τους στρατηγική προτεραιότητα που αφορά την παρουσία τους στη ζώνη του Ινδο-Ειρηνικού, επιλέγει να συνεργαστεί στενότερα και με μακροπρόθεσμη προοπτική με τη μοναδική χώρα της Ευρώπης η οποία διαθέτει δυνατότητες υπερσύγχρονων αμυντικών τεχνολογιών και κατασκευής πολύπλοκων και αποτελεσματικών οπλικών συστημάτων. Σε αυτό το σκηνικό η συμφωνία της Αθήνας με το Παρίσι αναβαθμίζει την Ελλάδα από παρατηρητή σε ισχυρό αμυντικό και διπλωματικό παράγοντα. Πρόκειται για κίνηση ματ που αφορά τους συσχετισμούς με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο και το θέατρο κρίσεων της Μαύρης Θάλασσας, του Καυκάσου, του υπογαστρίου της Ρωσίας και της υποσαχάριας Αφρικής.
Τρίτον, γιατί αποκτούμε τα καλύτερα πλοία στην καλύτερη δυνατή τιμή. Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα δεν είχε επενδύσει στο Πολεμικό Ναυτικό της για σχεδόν 30 χρόνια, όσον αφορά την πρόσκτηση νέων πλοίων επιφανείας. Από αυτή τη συμφωνία απορρέει η απόκτηση των υπερσύγχρονων γαλλικών φρεγατών Belharraαπό τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, επιλογή στην οποία βάρυνε πρωτίστως η εισήγηση του Πολεμικού Ναυτικού. Αναβαθμίζουμε, λοιπόν, το στόλο μας για πολλές δεκαετίες από τώρα, γεγονός που θα μας δώσει πολύ σημαντικές επιχειρησιακές δυνατότητες στο θέατρο της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά όχι μόνο. Οι εν λόγω φρεγάτες, με την υψηλή τεχνολογία και τα μεγάλου βεληνεκούς οπλικά τους συστήματα θα λειτουργήσουν ως πολλαπλασιαστής ισχύος στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς πέρα από τις αυξημένες δυνατότητες θα είναι απολύτως συμβατές ώστε να «συνεργάζονται» με τα μαχητικά Rafale.
Και τέταρτον, γιατίΕλλάδα και Γαλλία με αυτή τη συμφωνία συμβάλλουν στην ενδυνάμωση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διότι η Συμφωνία αποτελεί το έναυσμα και τον προάγγελο για μια πιο συστηματική συνεργασία στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας ανάμεσα στα ευρωπαϊκά κράτη. Η Ελλάδα θα μπορεί πλέον να συνδιαμορφώσει το ακόμα ζητούμενο της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας σε μία εποχή που η Ευρώπη πρέπει επιτέλους να ευθυγραμμίσει τη γεωπολιτική της ισχύ με την οικονομική της δύναμη.
Και πέρα από αυτά, η συμφωνία αφορά, επίσης, σε άλλα χειροπιαστά και ζωτικά συμφέροντα της χώρας. Αναφέρω ενδεικτικά:
Την πρόβλεψη για συνεργασία και στην εξωτερική πολιτική, την εκμετάλλευση των νέων τεχνολογιών, την ανταλλαγή πληροφοριών -εξαιρετικά κρίσιμου παράγοντα όπως πρόσφατα διαπιστώσαμε και στο Αφγανιστάν.
Την πρόβλεψη για αναβάθμιση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και των ελληνικών ναυπηγείωνμέσα από την πρόνοια ότι τα μέρη επιδιώκουννα αναπτύξουν μία βιομηχανική εταιρική σχέση που θα συμπεριλαμβάνει ελληνικές και γαλλικές αμυντικές εταιρείες.
Την πρόβλεψη για τακτικές διαβουλεύσεις των υπουργών Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας των δύο χωρών τόσο για θέματα ασφάλειας και άμυνας όσο και για περιφερειακά και διεθνή ζητήματα, υβριδικές απειλές, τρομοκρατία, θαλάσσια ασφάλεια και ασφαλώς για το μείζον, για τη χώρα, ζήτημα της μετανάστευσης.
Την πρόβλεψη ότι τα μέρη έχουν την κύρια ευθύνη για την άμυνα και ασφάλειά τους, ενώ ταυτόχρονα η Ατλαντική Συμμαχία, το ΝΑΤΟ δηλαδή, παραμένει το θεμέλιο της συλλογικής τους άμυνας, γεγονός που ενώ «χτίζει» σε διμερή βάση, δεν «γκρεμίζει» την πολυμερή διάταξη των δομικών συμφερόντων ασφάλειας της χώρας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Μετά τις εθνικές επιτυχίες των συμφωνιών για οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών με Ιταλία και διακήρυξη Α.Ο.Ζ. με την Αίγυπτο, της συνεργασίας μας με το Ισραήλ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα,μετά από την επιτυχία της πολυμερούς διπλωματίας των τριμερών και τετραμερών συνεννοήσεων στη Μεσόγειο, μετά την ενίσχυση της ΠολεμικήςΑεροπορίας μας μέσα από την αναβάθμιση των F-16 και τωνMirage 2000 – 5, της προμήθειας των μαχητικών αεροσκαφών Rafale, η σημερινή συζήτηση για την κύρωση της αμυντικής συμφωνίας μας με τη Γαλλία αποτελεί μια χειροπιαστή απόδειξη ότι η επιλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ελληνικής Kυβέρνησης στην επίμονη επένδυση στη διπλωματία βρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με την ενδυνάμωση της αποτρεπτικής ικανότητας των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Γίνεται προφανές ότι τόσο το ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικώνόσο και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έχουν πλήρη επίγνωσηότι το παιγνίδι των διεθνών σχέσεων γίνεται όλο και πιο περίπλοκο και ότι η διασφάλιση των ελληνικών προτεραιοτήτων ασφαλείας δεν ανήκουν στη σφαίρα του αυτονόητου αλλά εντάσσονται σε ένα ευρύτερο σύστημα όπου επικρατεί, ιδιαίτερα τούτη την περίοδο, ρευστότητα και άρα αστάθεια.Οι αλλαγές που συμβαίνουν στο τοπίο της ασφάλειας σε παγκόσμιο επίπεδο είναι κατακλυσμιαίες. Δεν διαφωνεί κανείς με αυτό νομίζω. Όπως επίσης δεν θα έπρεπε να διαφωνεί κανείς και με το γεγονός ότι όσο πιο γρήγορα τοποθετηθεί κανείς -όσο πιο γρήγορα προσαρμοστεί κανείς- μέσα σε αυτό το τοπίο τόσο πιο ισχυρή και τόσο πιο προβεβλημένη θέση θα έχει την επόμενη ημέρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Η παρούσα συνεδρίαση θα έπρεπε να έχει πανηγυρικό χαρακτήρα. Και αυτό γιατί είναι ηλίου φαεινότερο ότι πρόκειται για μια τεράστια εθνική επιτυχία. Εμείς δεν ερχόμαστε εδώ για να θριαμβολογήσουμε. Ούτε για να ευλογήσουμε τα γένια μας. Χαιρόμαστε πραγματικά για το γεγονός ότι όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις έχουν συμβάλλει στο ζητούμενο της αμυντικής θωράκισης της πατρίδας μας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Η παρούσα συμφωνία είναι μια συμφωνία που απαγορεύει σε οποιονδήποτε αισθάνεται Έλληνας να τη δει κοντόφθαλμα. Να τη δει μεμψίμοιρα. Να τη δει καιροσκοπικά.
Αν συμφωνείτε επι της αρχής -που θεωρώ ότι όλοι συμφωνούμε- δε χρειάζεται να βρίσκετε αφορμές γιααντιπολιτευτικά άλλοθι.
Εξαιτίας εκείνων που έχουν ακουστεί -και ελπίζω δεν θα επαναληφθούν ξανά εδώ – να πω τα εξής:
Να, είμαστε χαρούμενοι με το άρθρο 2 (όπου στο παρελθόν υπήρχαν ορισμένες μάλλον άνευρες αναφορές στο Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ και στο Άρθρο 42, παράγραφος 7 της Συνθήκης της Λισαβόνας) γιατί για πρώτη, τονίζω, πρώτη φοράπεριλαμβάνεται σε διμερή συμφωνία ρήτρα αναφορικά με την προστασία τηςεπικράτειαςκαι της κυριαρχίας της χώρας μας.
Και γνωρίζετε πολύ καλά ότι η αμοιβαιότητα αφορά δύο ή περισσότερα μέρη. Δεν είναι αλά καρτ. Και το λέω για το άρθρο 18, το οποίο δεν διασυνδέεται καθόλου με το άρθρο 2. Στο άρθρο 18, λοιπόν, καταγράφονται ενδεικτικά μορφές που ενδέχεται να λάβει η συνεργασία αυτή, εφόσον και οι δύο Κυβερνήσεις συμφωνήσουν. Πράγματι, από μία πληθώρα δράσεων, η συμμετοχή σε κοινή ανάπτυξη δυνάμεων και στο Σαχέλ αναφέρεται ως παράδειγμα δυνητικής μορφής συνεργασίας, όπως άλλωστε και σε άλλες περιοχές ειδικότερου ενδιαφέροντός μας. Αυτή η συνεργασία, άλλωστε, εφόσον πάντα συντρέχουν οι προϋποθέσεις για υλοποίησή της, εντάσσεται στο πλαίσιο κοινών συμμαχικών δράσεων.
Είναι σε αυτό το πλαίσιο, άλλωστε, που η χώρα μας έχει αποστείλει και διατηρεί δυνάμεις της σε περιοχές, όχι μόνο κοντινές, όπως το Κόσσοβο, αλλά και αρκετά μακρινές, όπως η Σομαλία, το Μάλι και το Αφγανιστάν. Δυνάμεις που διατηρήθηκαν και επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Άλλωστε, κυρίες και συνάδελφοι, σήμερα που μιλάμε η Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο υποστηρίζει τις δράσεις της Γαλλίας στην περιοχή, αλλά έχει και η ίδια παρουσία εκεί, με μία στρατιωτική επιχείρησηκαι δύο πολιτικές αποστολές. Η υποστήριξη αυτή είναι ενδεικτική της σημασίας που αποδίδει η Ε.Ε. στην περιοχή, λόγω και εκεί πλειάδας προκλήσεων, όπως η τρομοκρατία και οι μεταναστευτικές ροές, προκλήσεις αμέσου ενδιαφέροντος για την Ε.Ε. και τα κράτη-μέλη της, συμπεριλαμβανομένης της χώρας μας.
Μάλιστα, τις αποφάσεις αυτέςτων Συνόδων Κορυφής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τέσσερις κατά το παρελθόν, ο τ. Πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας, είχε συμφωνήσει και τις είχε συνυπογράψει.
Συνεπώς, κυρίες και κύριοι της αντιπολίτευσης,μην ψάχνετε για δικαιολογίες. Η συγκεκριμένη συμφωνία είναι μια συμφωνία για μια πραγματική εταιρική σχέση που καλύπτει μεγάλο κομμάτι των στρατηγικών, διπλωματικών και στρατιωτικών επιδιώξεων της χώρας.
Σας καλώ να την αντιμετωπίσετε και να την αναγνωρίσετε ως τέτοια.
Σας καλώ να επανασυνταχτείτε επιτέλους στη εθνική γραμμή για την οποία και εσείς εργαστήκατε.
Σας καλώ να προσδώσουμε ένα περαιτέρω ποιοτικό χαρακτηριστικό σε αυτή την εξαιρετική συμφωνία.
Αυτό της εθνικής ομοψυχίας.
Σας ευχαριστώ!
