Ερευνητής φωτογραφίες Μιχάλης Πασσαλής
Πόσο μικροί είμαστε μπροστά στο μεγαλείο της φύσης και των αρχαίων Θρακών προγόνων μας. Μόνο δέος σε κατακλύζει εδώ. Τι σημαίνουν άραγε αυτές οι λαξευμένες κόγχες, πάνω στα βράχια της Ροδόπης; Ποιοί αρχαίοι λαοί τις σκάλισαν; Τι συμβόλιζαν; Τι λάτρευαν; Θεούς, ή ήρωες; Και εκείνες οι μεγάλες τρύπες στα βράχια, που σαν πελώρια μάτια μοιάζουν να σε παρακολουθούν, απ’ όποια γωνιά κι’ αν τις κοιτάξεις, ποιος τις σκάλισε; Χέρια ανθρώπων ή ο άνεμος και τα στοιχεία της φύσης; Ερωτήματα και συναισθήματα που σε βασανίζουν και σε συνοδεύουν σε κάθε σου βήμα εδώ, στα πανάρχαια αυτά μέρη.
Σκέψεις-σκέψεις πολλές σε πλημμυρίζουν.Άραγε να καθόταν κάποτε ο Διόνυσος σ’αυτές τις πελώριες πέτρες με ένα κανάτι κρασί στο χέρι και να μεθοκοπούσε,ενώ παραπέρα ο Ορφέας να τον ειρωνεύεται παίζοντας με τη λύρα του σατιρικούς στίχους και οι Μαινάδες να καραδοκούν να τον σκοτώσουν; Ποιος ξέρει; Δεν θα μάθουμε ποτέ. Η Εφορία Αρχαιοτήτων κ Προ’ι’στορικών Μνημείων κάποια ανάδειξη αυτού του υπέροχου Μνημείου; Μια μελέτη,μια καταγραφή έστω; Κάποια μέριμνα απο την πολιτεία να γίνει επισκέψιμος ο χώρος,όχι για πολλούς (αυτό δυστυχώς θα έβλαπτε το μνημείο),αλλά τουλάχιστον απο επιστήμονες και ερευνητές.Τίποτε μέχρι στιγμής.
Έρμαιο των χρυσοθήρων όμως το πανάρχαιο αυτό ιερό των Θρακών που το επισκέπτονται συχνά-πυκνά. Στη βουλγαρική πλευρά της Ροδόπης υπάρχουν πάρα πολλά παρόμοια μνημεία και έχει γίνει σημαντική δουλειά. έρευνα και μελέτες γι ‘αυτά. Εμείς τίποτε. Τέλος πάντων.
Μόνο θλίψη για την τόση εγκατάλειψη.(Μια όμορφη μέρα η χθεσινή στην ορεινή Ξάνθη και επίσκεψη στο προ’ι’στορικό (ιερό) Μνημείο των αρχαίων Θρακών, με μικρή-καλή παρέα και την καταιγίδα που ξέσπασε (ευτυχώς στην επιστροφή).
Ο χωματόδρομος κακοτράχαλος, αλλά οι θεοί της αρχαίας Θράκης ήταν μαζί μας και μας συνόδευαν σ’ αυτό όμορφο οδοιπορικό.Στο ραντεβού που δώσαμε με την ιστορία.Έπιασαν τόπο οι σπονδές μας λοιπόν
Στο επανιδείν!!)
