Ο Μάρκος Μπότσαρης γεννήθηκε το 1790 στο Παλαιοχώρι Σουλίου και ήταν γιος του Κίτσου Μπότσαρη.
Ο αγνός αυτός αγωνιστής, υπόδειγμα λεβεντιάς και ανδρείας, διορισμένος από την Κυβέρνηση Στρατηγός Δυτικής Στερεάς Ελλάδος, έβαλε πάνω απ’ όλα την πίστη στο Θεό και την σωτηρία της Πατρίδος.
Στις αρχές Ιουλίου του 1821 νίκησε τον Τουρκικό Στρατό στο Κομπότι και το Νοέμβριο του ιδίου έτους συμμετείχε στον αγώνα για την απελευθέρωση της Άρτας.
Το καλοκαίρι του επόμενου έτους ακολούθησε τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο στις επιχειρήσεις της Δυτικής Στερεάς.
Στις 4 Ιουλίου του 1822 συμμετείχε με τους λιγοστούς άνδρες του στη μάχη του Πέτα, όπου παρά την κακή για τους Έλληνες έκβαση, διακρίθηκε μεταξύ των πρώτων πολεμάρχων.
Μετά την ήττα στο Πέτα ο Μάρκος Μπότσαρης προσέφερε τις υπηρεσίες του στο πολιορκημένο Μεσολόγγι και διακρίθηκε σας ένας από τους ηρωικότερους υπερασπιστές της πόλεως.
Τον Αύγουστο του 1823 ο διοικητής της Σκόδρας Μουσταφά πασάς επικεφαλής δυνάμεως 10.000 ενόπλων Τουρκαλβανών κατήλθε μέσω Τρικάλων στη Ρούμελη για να καταστείλει την εξέγερση σκορπίζοντας τον τρόμο στην περιοχή με διώξεις και λεηλασίες.
Στις 5 Αυγούστου η εμπροσθοφυλακή υπό τον Τζελαλεδίν μπέη εμφανίστηκε και αποφασίστηκε οι Έλληνες να καταλάβουν θέσεις μάχης από το Μακρυνόρος μέχρι την Βόνιτσα οι οπλαρχηγοί Ίσκος, Ράγκος, Μακρής και Τσόγγας. Ο Μάρκος Μπότσαρης και άλλοι Σουλιώτες πολεμιστές κατέλαβαν το Κεφαλόβρυσο στο Καρπενήσι, όπου θα συναντούσαν και άλλους οπλαρχηγούς.
Το διάστημα αυτό το Μεσολόγγι είχε αποκλειστεί για πρώτη φορά από τη θάλασσα από τον Τουρκικό στόλο του Χορσέφ, ο οποίος αποβίβασε για ανίχνευση Λαλαίους και Αλβανούς από το φρούριο των Πατρών.
Τη νύχτα 8 προς 9 Αυγούστου του 1823 στη μάχη στο Κεφαλόβρυσο τραυματίστηκε στο δεξί μάτι ο Μάρκος Μπότσαρης και τον παρέλαβε ο ξάδελφός του Τάσος Μπότσαρης.
Τα τελευταία λόγια του Μάρκου ήταν: «Αδέρφια, εγώ έκαμα το χρέος μου και πεθαίνω ευχαριστημένος. Μείνετε πιστοί στην Πατρίδα και πιστοί δούλοι του Θεού. Αφήστε με και τρεχάτε να τελειώσετε εκείνα που εγώ άρχισα».
Η κηδεία του έγινε στο Μεσολόγγι όπου «επροπορεύοντο οι αιχμάλωτοι Τούρκοι με τας χείρας δεμένας, ηκολούθουν οι ίπποι των πασάδων και μπέηδων που συνελήφθησαν εις τας μάχας, αι αρπαγείσαι εχθρικαί σημαίαι, ο κλήρος του Μεσολογγίου, ο νεκρός σκεπασμένος με κυανή χλαίνη, η αδελφή και συγγενείς του νεκρού, ο έπαρχος και οι επίσημοι και τέλος τα λαφυραγωγηθέντα γιδοπρόβατα, ίπποι και ημίονοι έμφορτοι λαφύρων».
Ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε για το μεγάλο αυτό Σουλιώτη αγωνιστή της φύτρας των Μποτσαραίων:
‘’Φλάμπουρα ,όπλα τιμημένα
ας γυρθούν κατά τη γη
καθώς ήτανε γυρμένα
εις του Μάρκου τη θανή’’
Αυτός πολύ σύντομα ήταν ο Σουλιώτης πολεμιστής Μάρκος Μπότσαρης, που έπεσε ηρωικά στα 33 του χρόνια για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία.
Αντγος ε.α.
Νικόλαος Φωτιάδης
Επίτιμος Υδκτης Δ’ ΣΣ
