Ο Ιωάννης Βελισαρίου γεννήθηκε στην Κύμη της Εύβοιας το 1861. Έγινε αξιωματικός του Πεζικού, αφού φοίτησε στην Σχολή Υπαξιωματικών.
Κατά τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, ως Υπολοχαγός Διμοιρίτης διακρίθηκε στην μάχη των συνόρων, στο ύψωμα της διάβασης της Μελούνας.
Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους διακρίθηκε πολλές φορές (μάχη Σαρανταπόρου, μάχη Γιαννιτσών, μάχη Κιλκίς – Λαχανά, μάχη Μπιζανίου). Ειδικότερα στην μάχη των Γιαννιτσών (19-20 Οκτωβρίου 1912) υπήρξε από τους σημαντικότερους συντελεστάς της νίκης των Ελλήνων.
Στην μάχη των Ιωαννίνων (Μπιζανίου) στις 19-21 Φεβρουαρίου 1913 ως Διοικητής του 9ου Τάγματος Ευζώνων , του 1ου Συντάγματος (Διοικητής Ανχης Παπαδόπουλος Διονύσιος) οι καταδρομείς της εποχής εκείνης, προήλασε ακάθεκτα στο αριστερό της Τουρκικής διάταξης, αποκόπτοντας ολόκληρη την τοποθεσία του Μπιζανίου. Οδήγησε την Τουρκική αντιπροσωπεία στο Χάνι του Εμίν Αγά στις 04:30 το πρωί της 21ης Φεβρουαρίου όπου ήταν το Στρατηγείο του Αρχιστρατήγου Διαδόχου Κωνσταντίνου, για την υπογραφή της παραδόσεως της πόλεως των Ιωαννίνων «άνευ όρων».
Επικεφαλής του Τάγματός του για την κατάληψη του υψώματος 1378 κατά την καταδίωξη του Βουλγαρικού Στρατού στην περιοχή της Άνω Τζουμαγιάς, έπεσε ηρωϊκά στο πεδίο της μάχης όπου και τάφηκε στις 13 Ιουλίου 1913.
Όταν ο Αρχιστράτηγος πληροφορήθηκε τον θάνατο του Ιωάννη Βελισαρίου, απέστειλε στην οικογένειά του το παρακάτω λιτό τηλεγράφημα : «Χαιρετίζω τον γενναίο των γενναίων. Αρχιστράτηγος Βασιλεύς Κωνσταντίνος».
Αντγος ε.α.
Νικόλαος Φωτιάδης
Επίτιμος Υδκτής Δ΄Σ.Σ.
