Του Αντγου ε.α. Νικόλαου Φωτιάδη Επίτιμου Υδκτή Δ΄ΣΣ
Η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, το πρώτο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα του Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους, συμπλήρωσε φέτος 189 χρόνια συνεχούς λειτουργίας ως φυτωρίου Αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού.
Το σύντομο αυτό αφιέρωμα στη Σχολή Ευελπίδων, για το τεράστιο Εθνικό έργο που επιτέλεσε από της ιδρύσεώς της μέχρι σήμερα, είναι ταυτόχρονα και απότιση ελάχιστου φόρου τιμής προς τους νεκρούς απόφοιτους από αυτήν Αξιωματικούς και Ευέλπιδες, που έπεσαν μαχόμενοι ηρωικά στους Αγώνες του Έθνους μας.
Στον τιτάνιο αγώνα για την αποτίναξη του Τουρκικού ζυγού κατά την Επανάσταση του 1821, τα στελέχη των Επαναστατικών Στρατευμάτων προέρχονταν κυρίως από Έλληνες αγωνιστές και ξένους φιλέλληνες Αξιωματικούς.
Ο πρώτος Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας λίγο μετά την άφιξή του στην Ελλάδα (7-1-1828), διαπίστωσε την ανάγκη δημιουργίας καταρτισμένων μόνιμων στελεχών του Στρατού, παρά τα άλλα σοβαρά προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Έτσι έκανε ένα μεγάλο και αποφασιστικό βήμα, με τη λειτουργία στο Ναύπλιο, (σε ένα παλιό τριώροφο κτίριο κτισμένο στην εσωτερική πλευρά των τειχών του φρουρίου της πόλης, κοντά στο τότε οπλοστάσιο), της πρώτης Σχολής, με την επωνυμία «Λόχος Ευελπίδων», (το διάταγμα ιδρύσεως υπογράφεται αργότερα στις 21-12-1828), «Δια την Στρατιωτικήν και Επιστημονικήν Εκπαίδευσιν των νέων καλών οικογενειών, οι οποίοι όφειλαν μιαν ημέραν να εισέλθουν ως Αξιωματικοί εις το Τακτικόν Σώμα», όπως έγραψε στα απομνημονεύματά του ο τότε Γενικός Διευθυντής των Τακτικών Στρατευμάτων Βαυαρός Σχης Κάρολος-Γουλιέλμος Φον Χέυσεκ.
Στις 16 Ιουλίου 1831 αποφοιτούν από τη Σχολή οι πρώτοι Ανθυπολοχαγοί του Πυροβολικού, στους οποίους επιδίδει τα διακριτικά ο ίδιος ο Καποδίστριας.
Στις 18 Αυγούστου 1832 εξέρχεται από τη Σχολή η δεύτερη σειρά Αξκων, 9 Ανθυπολοχαγοί.
Στις 10 Δεκεμβρίου 1833 εξέρχονται 7 Ανθυπασπιστές, η τρίτη σειρά μαθητών της Σχολής.
Στις 30 Απριλίου 1834, η Σχολή με 53 μαθητές συνολικά, μετασταθμεύει από το Ναύπλιο στη Αίγινα.
Στις 28 Αυγούστου 1836 εξέρχεται από τη Σχολή η τέταρτη σειρά από 7 Ανθυπασπιστές.
Τον Αύγουστο του 1837, η Σχολή με 79 μαθητές μεταφέρεται εκ νέου από την Αίγινα στον Πειραιά .
Τον Ιούνιο του 1854 η Σχολή μεταστεγάζεται προσωρινά από τον Πειραιά στην Αθήνα ( Μέγαρο της Δούκισσας της Πλακεντίας, στα Ιλίσια ) λόγω της Αγγλικής κατοχής του Πειραιά .
Τον Οκτώβριο του 1857 η Σχολή επανεγκαθίσταται στον Πειραιά, στις παλιές εγκαταστάσεις (στο συγκρότημα του Γάλλου επιχειρηματία Φεράλδη, το οποίο αγόρασε το Υπουργείο Στρατιωτικών).
Στις 29 Ιουλίου 1881 διορίζεται Διοικητής της Σχολής ο νεότερος γιος του Γέρου του Μοριά, Αντισυνταγματάρχης του Πυροβολικού, Πάνος Κολοκοτρώνης.
Στις 7 Μαΐου 1890 τίθεται ο θεμέλιος λίθος του κτιριακού συγκροτήματος της νέας Σχολής Ευελπίδων στο Πεδίο του Άρεως, που είναι δωρεά του Εθνικού Ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ, όπου εγκαθίσταται η Σχολή στις 10 Σεπτεμβρίου του 1894.
Στις 17 Απριλίου 1926 απονέμεται στο Τάγμα Ευελπίδων η Πολεμική Σημαία .
Στις 28 Οκτωβρίου 1940, οι Ευέλπιδες 3ης τάξεως εξέρχονται Ανθυπολοχαγοί και μεταβαίνουν στο Μέτωπο, οι της 2ας τάξεως διακόπτουν τη εκπαίδευση και οι της 1ης τάξεως λαμβάνουν άδεια επ’ αόριστον.
Από 20 έως 28 Μαΐου 1941, οι Ευέλπιδες 1ηςκαι 2ας τάξεως που ευρίσκονται στην Κρήτη, αγωνίζονται με ηρωισμό και αυταπάρνηση εναντίον των Γερμανών.
Από 7 έως 11 Δεκεμβρίου 1944, εξαιτίας των τραγικών για την Πατρίδα «Δεκεμβριανών», οι Ευέλπιδες υπερασπίζονται με πνεύμα αυτοθυσίας τις εγκαταστάσεις της Σχολής, από τις συνεχείς επιθέσεις του ΕΛΑΣ., ο οποίος ούτε τον ιερό αυτό χώρο δεν σεβάστηκε.
Στις 10 Δεκεμβρίου 1982 γίνονται τα επίσημα εγκαίνια του νέου Στρατοπέδου της Σχολής στη Βάρη Αττικής, στο οποίο μεταφέρθηκε και λειτουργεί πλέον η Σχολή.
Στις 5 Δεκεμβρίου 1990 θεσμοθετείται για πρώτη φορά η είσοδος στη Σχολή και γυναικών προορισμένων για τα Σώματα ( ΣΕΜ-ΣΥΠ-ΤΕΣ).
Αυτή είναι πολύ σύντομα η Ιστορία της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, ενός Ιδρύματος που σφυρηλάτησε χαρακτήρες, προσέφερε στρατιωτική και επιστημονική κατάρτιση σε χιλιάδες Ευέλπιδες και ανέδειξε σπουδαίους Ηγήτορες του Στρατού.
Η παρουσία αποφοίτων της Σχολής Ευελπίδων και στη Δημόσια Ζωή της Πατρίδας μας ( Πρωθυπουργοί- Υπουργοί- Βουλευτές- Ακαδημαϊκοί- Πανεπιστημιακοί- Διοικητές Κρατικών Οργανισμών- Μελετητές- Συγγραφείς κ.λ.π.), που συμμετείχαν ενεργά στην ιστορική πορεία της Πατρίδας μας, αναγνωρίσθηκαν από τον Ελληνικό λαό και τιμήθηκαν από την Πολιτεία και τους φορείς της.
