Κυριακή της Σαμαρείτιδος σήμερα, ο Χριστός διαλέγεται με μια γυναίκα στο φρέαρ του Ιακώβ.
Ξεπερνώντας στερεότυπα και διαλύοντας προκαταλήψεις αιώνων, αναιρεί στην πράξη έναν τρόπο σκέψης που φρόντιζε να καλλιεργεί τις διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων. Στο όνομα της αγάπης προς τον κάθε άνθρωπο, ο Θεός έρχεται και δρα έξω από κάθε καθωσπρεπισμό και κοινωνική συμβατικότητα. Τι κάνει;
Πρώτα άπ’ όλα, διαλέγεται! Κάθεται και συζητά. Αυτός, ο φημισμένος διδάσκαλος, ο αξιοσέβαστος. Αντί να διεκδικεί τον εξουσιαστικό μονόλογο, το μονοφωνικό κήρυγμα, το απόλυτο της αυθεντίας, Αυτός συζητά και καταδέχεται ν’ ακούσει όχι μόνον απορίες, αλλά και αντιθέσεις, αμφισβητήσεις και αντιρρήσεις.
Έπειτα, καταδέχεται να συζητήσει με αλλόθρησκο! Οι Σαμαρείτες είχαν από καιρό διαφοροποιήσει την πίστη τους σε σχέση με τον ιουδαισμό, καθώς είχαν αποδεχθεί έντονα ειδωλολατρικά στοιχεία. Παρ’ όλ’ αυτά, ο μόνος κήρυκας της αληθείας δεν τους απορρίπτει, ούτε τους επιτιμά, αλλά τους φωτίζει και τους αποκαλύπτει την μοναδικότητα της πίστης στον αληθινό Θεό.
Καταδέχεται να συζητήσει με αλλόφυλο! Την εποχή που, παρά τη ρωμαική κατάκτηση, οι διακρίσεις και οι αντιθέσεις μεταξύ των γειτονικών λαών γνώριζαν έξαρση, ο κατά το ανθρώπινο Ιουδαίος Χριστός συνομιλεί με τους κατεξοχήν εχθρούς και μάλιστα με μια γυναίκα Σαμαρείτιδα.
Δοκιμάζει τις αντοχές των μαθητών του! Ενώ απορούν και παρατηρούν τον διάλογο, σιωπώντας ταυτόχρονα από διάκριση και σεβασμό στον Διδάσκαλο, ο Χριστός δεν τους εξηγεί τίποτε, ακριβώς γιατί δεν ύπηρχε τίποτε να εξηγήσει. Δεν ευθυνόταν Αυτός για τα κοινωνικά, φυλετικά, διαφυλικά και θρησκευτικά ακόμη στερεότυπα που η πονηρία και οι σκοπιμότητες του κόσμου τους είχαν καλλιεργήσει. Κι έτσι απλά, χωρίς ένα λόγο, τους οδηγεί στο να αναλογισθούν τι παράδειγμα τους δίνει και τους απελευθερώνει από όλα αυτά, αναδεικνύοντας την προτεραιότητα της διακονίας της αλήθειας και της αγάπης!
Αδελφοί μου, η υπέρβαση των όποιων σχημάτων του κόσμου αυτού είναι υποχρεωτική, αν θέλουμε να αποκτήσουμε «νουν Χριστού». Η απελευθέρωσή μας από στερεότυπα, προκαταλήψεις και συμβατικότητες είναι μονόδρομος στην προσπάθειά μας για την κατάκτηση της αγιότητας. Τελικά, η κατά Χριστόν λογική, η οποία «ουκ έστι εκ του κόσμου τούτου», είναι η μόνη σωτηρία για την επίλυση των όποιων προβλημάτων του κόσμου αυτού!
