Φαίνεται ότι μετά από ένα, και βάλε, χρόνο με ζωή υπό περιορισμό, με την οικονομία να ασφυκτιά και την κοινωνία να έχει ξεπεράσει τα όρια της αντοχής της, το πρόβλημα-«πανδημία» δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο στο πλαίσιο των αποφάσεων των ειδικών.
Οι ειδικοί, συμβουλεύουν.
Οι κυβερνήσεις είναι αυτές που αποφασίζουν.
Ο καθένας κάνει τη δουλειά του.
Ήδη, σε όλες τις δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος καταγράφεται κάτι αναμφισβήτητο. Ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης θεωρεί ότι η διασπορά του ιού οφείλεται στην αδυναμία της κυβέρνησης να κινηθεί γρήγορα, στην ανεπάρκεια των μέτρων που έλαβε και στην απροθυμία της να ελέγξει την εφαρμογή τους.
Όλα δείχνουν ότι το Μέγαρο Μαξίμου υπό το βάρος της οικονομικής και κοινωνικής πίεσης που δέχεται θα επιχειρήσει το άλμα στο κενό. Διότι άλμα στο κενό συνιστά η λογική «τα ανοίγουμε όλα και βλέπουμε», δηλαδή «πάμε και ο Θεός βοηθός». (Για να δούμε τι θα αποφασιστεί τελικά…).
