Η διδασκαλία της Θρακιώτικης γλωσσικής μορφής του Σουφλίου ξεκινά στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του ΔΠΘ, με πρωτοβουλία της Κοσμητόρισσας της Σχολής κας Πηνελόπης Καμπάκη Βουγιουκλή.
«Είναι μια γλώσσα που μιλιέται ακόμη, από ηλικιωμένους, αλλά και νέους του οικισμού» δήλωσε η κα Καμπάκη σημειώνοντας ότι είναι παρόν ακόμη και στα Social Media με συχνές αναφορές Σουφλιωτών που διαμένουν εντός αλλά και εκτός Σουφλίου. Ήδη έχει ξεκινήσει μια προεργασία με φοιτητές και καθηγητές του Τμήματος, αλλά και κατοίκους των οικισμών και για τα γλωσσικά ιδιώματα της Ξυλαγανής και του Ιάσμου. Η διδασκαλία της Θρακιώτικης γλωσσικής μορφής του Σουφλίου, ωστόσο θα είναι μάθημα επιλογής στο εαρινό εξάμηνο.
Η κα Πηνελόπη Καμπάκη Βουγιουκλή η «ψυχή» της Γλωσσολογίας στο ΔΠΘ με 40 έτη διδασκαλίας!
«Είναι μια επιθυμία που είχα εδώ και πάρα πολλά χρόνια αλλά δεν το τολμούσα γιατί είχε πάρα πολλές δυσκολίες ένα τέτοιο εγχείρημα. το να διδάξεις δηλαδή τις γλωσσικές ποικιλίες της Θράκης. Είναι γλωσσικές ποικιλίες γιατί δεν είναι ένα μόνο το ιδίωμα. Είναι πολλά τα ιδιώματα και πολυποίκιλα. Επομένως, έπρεπε να επιλέξεις πως θα το διδάξεις, τι θα διδάξεις και ποιοι θα το διδάξουν» δήλωσε στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή «Καθημερινές Ιστορίες» η κα Πηνελόπη Καμπάκη Βουγιουκλή και σημείωσε ότι το κυριότερο έναυσμα για εκείνη ήταν η ύπαρξη σχετικών ιστοσελίδων στο Facebook, όπου απαντάτε ζωντανό αυτό το ιδίωμα της Θράκης.
«Μελετήσαμε πάρα πολύ το ιδίωμα αλλά ήταν μουσειακή η μελέτη του, πηγαίναμε και καταγράψαμε τους ηλικιωμένους,τους παππούδες, τις γιαγιάδες, κάναμε τις αναλύσεις. Αυτό,όμως,τώρα είναι κάτι διαφορετικό, δείχνει μια ζωντάνια κι αυτό θέλουμε να το συλλάβουμε, να το μελετήσουμε, να το κρατήσουμε, να μείνει. Νέους ανθρώπους που συνομιλούν με Σουφλιώτικα μα σάλια κι αυτό είναι συγκλονιστικό, δεν έχουν ξεχάσει και επανέρχονται, προσπαθούν να θυμηθούν τι τους έλεγαν οι μαμάδες και οι γιαγιάδες τους. Πολλοί θα μας «κατηγορήσουν» ότι αυτό δεν είναι το «καθαρό» ιδίωμα, όμως δεν υπάρχει τίποτα «καθαρό», όλα υβριδικά είναι. Μετά το 1922 όταν έγινε η εγκατάσταση των Προσφύγων έγινε αλλοίωση των ιδιωμάτων. Δεν μπορεί να μην υπάρχει αλλοίωση. Άρα τι θα πει καθαρό; Εμείς μελετάμε τα Θρακιώτικα ιδιώματα τώρα! Πώς είναι αυτή τη στιγμή, πώς τα μιλάει τώρα ο κόσμος. Δεν μας ενδιαφέρει πώς τα μιλούσαν πριν 50 χρόνια» δήλωσε η έμπειρη -με 40έτη θητεία στη διδασκαλία- γλωσσολόγος.
«Το Σουφλί», όπως ανέφερε η κα Καμπάκη Βουγιουκλή, «έχει την εξής ιδιαιτερότητα: Πρώτον, είναι οι άνθρωποι που το συντηρούν ακόμη. Δεύτερον, είναι ακόμη και εκπαιδευτικοί στο σχολείο που δειλά- δειλά συζητούν με τα παιδιά το ιδίωμα. Τρίτον, είναι οι έρευνες που κάναμε στο ιδίωμα και είδαμε μια θετική διάθεση των νεοτέρων προς το ιδίωμα. Έχουν θετική διάθεση αυτό φάνηκε από έρευνες που κάναμε με την Χρυσούλα Δούρου την διδάκτορα μας. Έχει πάρα πολλά γλωσσάρια, πολλές καταγραφές, είναι ένα ιδίωμα ζωντανό. Οπότε ξεκινάμε με αυτό.Συνεχίζουμε με την Ξυλαγανή. Θα κάνουμε μια καταγραφή.Και στον Ίασμο έχουμε κάνει δουλειά και μάλιστα εκδόθηκε και βιβλίο».
Τέλος, όπως σημείωσε η Κοσμητόρισσα της Σχολής ο συνάδελφος της Ηλίας Πετρόπουλος άνοιξε το δρόμο και έβαλε το μάθημα της ποντιακής διαλέκτου ως κανονικό μάθημα επιλογής. «Τώρα», εξηγεί, «μπορεί να εφαρμοστεί πιο άνετα η δική μας ιδέα. Είναι πολύ μεγάλη υπέρβαση με τα Θρακιώτικα που δεν έχουν μεγάλη κατανομή, τα μιλά λίγος κόσμος. Η αρχή γίνεται με διδασκαλία 12 ωρών με τα πρώτα μαθήματα να αφορούν στο ιδίωμα, για παράδειγμα η προφορά από εκεί θα ξεκινήσουμε, ώστε σε επόμενο εξάμηνο να μπει ως μάθημα επιλογής κανονικά η διδασκαλία και να γίνει σε δώδεκα τρίωρα, ως κανονικό μάθημα».
Πηγή: Μαρία Νικολάου
