ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μερικά καλόπαιδα, διακηρύττουν πως πρέπει να ξεχάσουμε όσα μας χωρίζουν και να βαδίσουμε με όσα μας ενώνουν. Πως όμως να ξεχάσουμε, πως οικειοθελώς να πάθουμε αμνησία, αφού οι Λαοί που ξεχνούν την Ιστορία τους παύουν να υπάρχουν;
Η γνώση, η αλήθεια, το ιστορικό γίγνεσθαι, είναι ο θεματοφύλακας της ελευθερίας και ασπίδα της Δημοκρατίας. Δυστυχώς όμως κάποιοι δεν διδάσκονται από την Ιστορία. Δεν δέχονται πως το “δίδαγμα” του Κόκκινου Δεκέμβρη είναι ότι η “Λαοκρατία” επιτυγχάνεται με την ελεύθερη βούληση του ίδιου του Λαού και όχι δια των όπλων.
ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ, ως μεγαλόψυχοι Χριστιανοί όμως ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ γιατί θα διαπράξουμε Εθνική Προδοσία .Ιδού τι γράφει ο “Γέρος της Δημοκρατίας, ο Γεώργιος Παπανδρέου, Πρωθυπουργός της Ελληνικής Κυβερνήσεως την περίοδο των Δεκεμβριανών:
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ
«Το απόγευμα της Δευτέρας 27 Νοεμβρίου 1944, οι
Υπουργοί Σβώλος
Τσιριμώκος και Ζεύγος επεσκέφθησαν εις την οικίαν του τον
Πρωθυπουργόν Γ.
Παπανδρέου, εις τον οποίον επέδωσαν το κείμενον της
Συμφωνίας δια την
αποστράτευσιν των ανταρτικών δυνάμεων. Ο Πρόεδρος της
Κυβερνήσεως,
αναγνώσας το κείμενον του οποίου η διατύπωσις ήτο
αποτέλεσμα μακρών
διαπραγματεύσεων, εδήλωσεν ότι είναι απολύτως σύμφωνος,
εξέφρασε την
πλήρη ικανοποίησίν του δια την επίτευξιν της Συμφωνίας η
οποία αποτρέπει τον
εμφύλιο πόλεμον και τους απηύθυνε θερμότατα συγχαρητήρια δια την μεγάλην
αυτήν υπηρεσίαν προς την Χώραν. Οι Υπουργοί της Άκρας
Αριστεράς
ευχαριστήσαντες εδήλωσαν ότι η τιμή ανήκει κατ’ εξοχήν εις
τον Πρόεδρον της
Κυβερνήσεως, του οποίου η δημοκρατική πίστις ωδήγησεν εις
την ευόδωσιν της
Συμφωνίας……. »
ΥΠΑΝΑΧΩΡΗΣΙΣ
«Απροόπτως την Τετάρτην 28 Νοεμβρίου 1944 το απόγευμα,
ο
Κομμουνιστής Υπουργός Ζεύγος επεσκέφθη μόνος τον Πρόεδρον
της
Κυβερνήσεως εις την οικίαν του. Ετέλει υπό το κράτος
μεγάλης νευρικότητας. Εδήλωσεν εις τον Πρόεδρον της
Κυβερνήσεως ότι το Κομμουνιστικόν Κόμμα
δεν αποδέχεται πλέον την Συμφωνίαν, την οποίαν αυτός ο
ίδιος είχεν εγχειρίσει
την προηγουμένην, και ότι θέτει νέους όρους
προς αποδοχήν, μεταξύ των
οποίων την ταυτόχρονον διάλυσιν της Ορεινής Ταξιαρχίας και
του Ιερού Λόχου,
την άμεσον αποστολήν όλων των Χωροφυλάκων ,ως πολιτών εις
τας εστίας των,
την άμεσον καθιέρωσιν συνοπτικής διαδικασίας δια τους
δοσιλόγους, την
υποχρεωτικήν έκδοσιν των δικαστικών αποφάσεων προ της 10
Δεκεμβρίου,
κ.λ.π….. »
ΔΙΑΣΠΑΣΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
«Το απόγευμα της Πέμπτης, 29 Νοεμβρίου 1944, ο Υπουργός των Οικονομικών Αλ. Σβώλος επεσκέφθη εις την οικίαν του τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου. Η συνομιλία υπήρξε μακρά και διεξήχθη υπό το κράτος βαθείας συγκινήσεως ενώπιον της επερχόμενης τραγικής εσωτερικής κρίσεως. Ο Αλ. Σβώλος εξεμυστηρεύθη την εντύπωσίν του, ότι η μεταβολή της αποφάσεως του Κομουνιστικού Κόμματος υπήρξεν απότομος και ανεξήγητος και προσέθεσεν ότι δεν δύναται να ασκήσε επ’ αυτού καμμίαν αποφασιστικήν επιρροήν.
Ο Γ. Παπανδρέου του απηύθυνε τότε θερμήν έκκλησιν να παραμείνη εις την Κυβέρνησιν και να μην ακολουθήση εις την παραίτησιν τους Υπουργούς του Κομμουνιστικού Κόμματος,. «Η Ελλάς, του είπε , δεν είναι ιδιωτική μου υπόθεσις, είναι κοινή Πατρίδα. Μείνε να την υπερασπίσωμεν μαζί από την απόπειραν του Κομμουνιστικού πραξικοπήματος». Ο Αλ. Σβώλος απήντησεν ότι η ιδική του θέσις είναι δυσχερής, λόγω των δεσμών του, ενώ η θέσις του Προέδρου της Κυβερνήσεως ήτο ευχερεστέρα. «Και εγώ, απήντησεν ο Γ. Παπανδρέου, θα ημπορούσα να είπω ότι πολιτική μου ήτο η Εθνική Ένωσις, και παραιτούμαι διότι δεν επιθυμώ να αντιμετωπίσω εμφύλιο πόλεμον. Αλλά αισθάνομαι ότι αυτό θα ήτο ανανδρία και εγκατάλειψις θέσεως. Εάν μείνης εις την Κυβέρνησιν, προσέθεσεν ο Γ. Παπανδρέου, το Κομμουνιστικό Κόμμα ή δεν θα τολμήση το πραξικόπημα ή και αν το τολμήση, θ’απογυμνωθεί από το δημοκρατικόν προσωπείον του και θα ημπορέσωμεν τοιουτοτρόπως να υπερνικήσωμεν ευκολώτερον την κρίσιν.»
Ο Αλ. Σβώλος ανεχώρησε χωρίς να δώση καμμίαν οριστικήν απάνησιν. Έκτοτε δεν συναντήθησαν με τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως…. »
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΣΤΑΣΕΩΣ
«Η παραίτησις των Υπουργών της Άκρας Αριστεράς είχε δημιουργήσει την κρίσιν της κυβερνήσεως Εθνικής Ενώσεως. Αλλά δεν ήτο ακόμη γνωστόν αν το Κ.Κ.Ε. θα κατέφευγεν αμέσως εις επαναστατικά μέσα.
Δια τούτο η Κυβέρνησις,
όταν εζητήθη εκ μέρους του ΕΑΜ η άδεια προς
συγκρότησιν συλλαλητηρίου την Κυριακή 3
Δεκεμβρίου, προθύμως εθέχθει την εσπέραν
όμως του Σαββάτου 2 Δεκεμβρίου, εγνώσθησαν αι επαναστατικαί
αποφάσεις της Διοικήσεως του Ε.Α.Μ.
κατευθυνόμενης, ως γνωστόν, υπό του
Κ.Κ.Ε. Απεφασίσθη:1)Να γίνη γενική απεργία.2) Να μη παραδώση η Εαμική
Πολιτοφυλακή εις την Κρατικήν
Εθνοφυλακήν και 3) Να ανασυγκροτηθεί η
Κεντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ, καθισταμένου τοιουτοτρόπως ανεξαρτήτου και
απέναντι της Κυβερνήσεως και απέναντι
του Στρατηγού Σκόμπι, κατά
παράβασιν των συμφωνιών της Καζέρτα.
Κατόπιν των πληροφοριών τούτων η
Κυβέρνησις απηγόρευσε την συγκρότησιν
του συλλαλητηρίου της Κυριακής,
εφ’όσον διεπιστώθη ότι δεν επρόκειτο περί εκδηλώσεως πολιτικού φρονήματος,
αλλά περί απαρχής σειράς
επαναστατικών πράξεων αι οποίαι απέβλεπαν εις
ΚΑΤΑΛΥΣΙΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ…… »
ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑΝ ΤΗΣ ΑΚΡΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Συμφώνως προ τας αποφάσεις του Κ.Κ.Ε.,. παρά την
απαγόρευσιν της
Κυβερνήσεως, επεχειρήθη μολαταύτα η συγκρότησις του συλλαλητηρίου της
Κυριακής 3 Δεκεμβρίου 1944, ως απαρχή του ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ
ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ. Αι ομάδες των διαδηλωτών ήσαν ένοπλοι και
συμφώνως προς το σχέδιον, επετέθησαν εναντίον των οργάνων
της τάξεως, τα
οποία ημύνθησαν, και σημειώθησαν θύματα. Το απόγευμα της
Κυριακής ο
Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου απηύθυνε
ραδιοφωνικώς Διάγγελμα:
«Με βαθείαν θλίψην απευθύνομαι σήμερον προς το Έθνος…Διότι
δυστυχώς, η
Εθνικής μας Ένωσης έχει διασπασθεί……… Γνωρίζει ο Ελληνικός Λαός με πόσην πίστιν
επαλαίσαμεν, από την εποχήν του
Λιβάνου, δια την πραγματοποίησιν της Εθνικής μας Ενώσεως… Η ευθύνη, ενώπιον της Ιστορίας και ενώπιον του Έθνους, βαρύνει την ηγεσίαν της Άκρας Αριστεράς…… νέοι της Ελλάδος, ευγενείς και γενναίοι μαχητές των Εθνικών μας αγώνων…Είναι δυνατόν να πλήξετε την Πατρίδα εις την καρδίαν; Η Πατρίς έχει επιζήσει από τα πλήγματα και των τριών βαρβάρων κατακτητών. Απλά δεν θα δυνηθεί να επιζήσει από τα πλήγματα των τέκνων της. Όχι, Νέοι της Ελλάδας, μέλη του ΕΑΜ. Δεν ημπορείτε να στρέψετε τα όπλα
εναντίον της Πατρίδος…….. ».
ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Την 7η Δεκεμβρίου 1944 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κυβερνήσεως Γ.Παπανδρέου, δέχθηκε τους ξένους ανταποκριτές, και μεταξύ άλλων δήλωσε: «Γνωρίζω με πόσην συμπάθειαν παρακολουθείτε τους αγώνες και τας περιπέτειας της χώρας μου….Διατήρηση Ενόπλων Δυνάμεων εις την διάθεσιν ενός κόμματος δεν είναι Δημοκρατία, είναι Φασισμός.
Η
ιδική μας σημαία είναι η δημοκρατική ελευθερία του Λαού. Η επιμονή των να
διατηρήσουν ιδίαν ένοπλον δύναμιν είναι σημαία Φασισμού. Άλλην μίαν φοράν
εις την
χώρα αυτήν γίνεται η ιστορική πάλη της Ελευθερίας κατά της Βίας…………….. ».
Για να μη γίνομαι κουραστικός , συνοψίζοντας αναφέρω ότι ο Β’ Γύρος των Κομμουνιστών (Α’ Γύρος 1942-44 & Γ’ Γύρος 1946-49) για την κατάληψη της Εξουσίας άρχισε στους 3 Δεκεμβρίου 1944 και τελείωσε με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου του 1945 (Στις 31 Δεκεμβρίου 1944 ο Γ. Παπανδρέου υπέβαλε την παραίτησή του και στις 3 Ιανουαρίου 1945 σχημάτισε Κυβέρνηση ο Στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας)
Οι ένοπλοι ΕΑΜΙΤΕΣ επετέθησαν στο Αεροδρόμιο Τατοΐου, στην Κηφισιά, στις φυλακές Αβέρωφ, στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, στο Θησείο, στο Κέντρο της Αθήνας και τα περίχωρα με αποτέλεσμα να θρηνήσουμε θύματα .
Ο Κομμουνιστής Δημήτρης Βλαντάς γράφει στο βιβλίο του (σελ 322) για τον “Κόκκινο Δεκέμβρη”: «Πραγματικά, τα κύρια χαρακτηριστικά της μαζικής κι ένοπλης πάλης στην Αθήνα-Πειραία, τον Δεκέμβρη 1944, ήταν ηρωισμός κι απίστευτη τραγωδία. Ο ηρωισμός είναι έργο όλων των αγωνιστών του Επαναστατικού Κινήματος Εθνικής Αντίστασης και ιδιαίτερα του ΕΛΑΣ, του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας των δύο μεγαλουπόλεων. Η τραγωδία είναι αποκλειστικό έργο της τότε ηγεσίας του ΚΚΕ. Αυτό θα το διαπιστώσουν οι αναγνώστες, από το ιστορικά στοιχεία που θα παραθέσω σ’ αυτό το κεφάλαιο. Εδώ πρέπει να ξανασημειώσω, ότι, τα αίσχη του Λιβάνου και της Γκαζέρτας οδήγησαν στο ματοκύλισμα του Δεκέμβρη και στη βαριά κι αδικαιολόγητη ήττα».
Ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης δήλωσε στις 31 Αυγούστου 2003 (εφημερίδα ΚΕΔΡΟΣ) «Κλαίω τους νέους που δεν ξέρουν Ιστορία!!».
Αυτά με σεβασμό στην αλήθεια και τα Ιστορικά ντοκουμέντα για τον «Κόκκινο Δεκέμβρη» του 1944
ΒΟΗΘΗΜΑΤΑ
Α. Η απελευθέρωσις της Ελλάδος-Γεωργίου Παπανδρέου -Εκδόσεις ΑΛΦΑ 1945 Β. Ο ΕΛΑΣ και η Εξουσία .Το Αντάρτικο-Στρατός για «τώρα»
και για « μετά».Γρηγόρης Φαράκος -Ελληνικά Γράμματα. Γ. Γ. Προδομένη Επανάσταση 1941-1944
Δημήτρη Βλαντά. Εκδόσεις Γ. Ευαγγελίου 1977
Δ. Ο Δεκέμβρης του 1944. Βάσος Μαθιόουλος
Ε. Ημερήσιος-Περιοδικός Τύπος
Αντγος ε.α
.Νικόλαος Φωτιάδης
Επίτιμος Υδκτής Δ’ Σ.Σ.
