Το φρικώδες κατάντημα των «αγωνιστών με τις κουκούλες» και ο πρόσφατος προπηλακισμός και η διαπόμπευση του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου, θα μας μείνει στη μνήμη , δίπλα στη θέση των ανάλογων πράξεων του παρελθόντος. Τα ξέρετε, τα είδατε. Του κρέμασαν στο λαιμό επιγραφή με σχοινί «αλληλεγγύη στις καταλήψεις». Ταμπέλες κρέμαγαν οι χιτλερικοί στους Εβραίους, όπως δήλωσε και ο Μιχάλης Χρυσοχοίδης. Στα Βυζαντινά χρόνια , η δημόσια διαπόμπευση ήταν νόμος του κράτους. Στην αρχαιότητα, διαπόμπευαν τις μοιχαλίδες καθισμένες ανάποδα επάνω σε μουλάρια. Στην Αμερική, κατεξευτέλιζαν τους μαύρους πριν τους θανατώσουν. Το 1922, τουρκικός όχλος κατεξευτέλισε τον Πατριάρχη Χρυσόστομο πριν τον δολοφονήσει. Πράξεις απολυταρχικών καθεστώτων προς…. παραδειγματισμό. Πράξεις ακραίου τραμπουκισμού. Παραδείγματα προς αποφυγή.
Διαβάζοντας ένα άρθρο του συναδέλφου Βαγγέλη Γιακουμή στο CNN.gr, μού έμεινε μια πολύ πικρή γεύση για την γενική μας κατάσταση, ένα πολύ σοβαρό ερωτηματικό και μια διαφωνία. Γράφει ο συνάδελφος: « Ήξεραν για τον προπηλακισμό του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου δύο ημέρες πριν, αλλά η αντίδραση (ευτυχώς καθολική) ήρθε με καθυστέρηση και αφού πρώτα εμφανίστηκε η συγκεκριμένη φωτογραφία του στο Διαδίκτυο. Οι αρχές γνώριζαν το περιστατικό εις βάρος του πρύτανη όταν διαπράχθηκε, αλλά η κοινωνία μας αντέδρασε μόνο αφού πρώτα το είπε το Διαδίκτυο, όταν δηλαδή δημοσιοποιήθηκε η υπόθεση και πήρε έκταση λόγω Facebook , Τwitter , Instagram κ.ο.κ.»
Εδώ μου γεννιέται το ερωτηματικό: Τι θα πει «ήξεραν»; Και ποιοι ακριβώς «ήξεραν»; Γιατί αυτό είναι ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ. Ο συνάδελφος εξηγεί: « Με άλλα λόγια αν δεν γραφόταν εκεί, η κατακραυγή για εκείνους που διέπραξαν την αποτρόπαια αυτή πράξη μπορεί και να μην υπήρχε και να πέρναγε στα «ψιλά», χωρίς ανακοινώσεις από τον πρωθυπουργό, τα κόμματα, τα πανεπιστήμια, τον υπουργό που επικήρυξε με 100 χιλιάδες ευρώ τους δράστες και όλα αυτά που συνέβησαν, αφού πρώτα, επαναλαμβάνω, δημοσιοποιήθηκε στο Διαδίκτυο και όχι από την πρώτη στιγμή που διαπράχθηκε αυτή η τόσο καταδικαστέα πράξη».
Εάν είναι έτσι τα πράγματα, δεν θα πρέπει να είχε γίνει αστραπιαία η επιχείρηση εντοπισμού των δραστών ; Δεν θα έπρεπε να είχαν προσπαθήσει τέλος πάντων να την αποφύγουν; Δεν θα έπρεπε να είχαν προσπαθήσει-τουλάχιστον- να αποφευχθεί η ανάρτηση της φρικιαστικής φωτογραφίας και να είχε γίνει μια σωστή, εμπεριστατωμένη κατά το δυνατόν επίσημη ανακοίνωση για τα γεγονότα ώστε να είχε αποφευχθεί η δημόσια διαπόμπευση του ανθρώπου; Τι περίμεναν δηλαδή; Να κυκλοφορήσει παντού, στο πρόθυμο διαδίκτυο και μετά να γίνει ΕΠΙΚΗΡΥΞΗ και ΕΡΕΥΝΑ που πουθενά δεν έχει οδηγήσει;
Εδώ και η διαφωνία μου, για λόγους ορθότητας και μόνο. Ο τίτλος του άρθρου ήταν «Οι φασίστες έχουν το ίδιο χρώμα». Λάθος. Η κάθε ενέργεια, η κάθε πράξη έχει ένα δικό της κίνητρο. Το να χαρακτηρίζονται όλοι οι δράστες «το ίδιο», αλλάζει το νόημα και το περιεχόμενο. Άλλη η εποχή και ο στόχος της διαπόμπευσης μοιχαλίδων, άλλη η εποχή των Εβραίων, άλλη του Πατριάρχη, άλλη των Εβραίων. Άλλο το σκεπτικό, άλλες οι συνθήκες. Η έννοια του «φασισμού» και του «φασίστα» έχει ταυτιστεί με την έννοια άλλων «τάσεων», άλλων «πράξεων» με άλλα ζωώδη κίνητρα. Δεν υπήρχε καν η λέξη «φασισμός» στην αρχαία Ελλάδα . Στη Ρώμη υπήρχε η λέξη «fasces» και εννοούσε τους φρουρούς των συγκλητικών. Δεν υπήρχε στο Βυζάντιο ή τα χρόνια των Τουρκικών θηριωδιών. Στον φασισμό, υπάρχει κάποιου είδους καταστροφική, βίαιη ιδεολογία πίσω από τις πράξεις. Λανθασμένη, εγκληματική αλλά υπάρχει. Η ιστορία την έχει καταδικάσει και οι λαοί την έχουν αποκηρύξει και την έχουν καταδικάσει και τιμωρήσει. Αυτοί που πήραν με τη βία τον πρύτανη και αφού του κατέστρεψαν το γραφείο, του κρέμασαν μια πινακίδα στο λαιμό, τον φωτογράφισαν και έστειλαν τη φωτογραφία σε «ευήκοα ώτα» , έχουν την οποιαδήποτε ιδεολογία;
Ναι, είναι εξ ίσου ένοχοι και εγκληματίες όλοι. Αλλά αυτοί που διαπόμπευσαν τον πρύτανη δεν έχουν την οποιαδήποτε «ιδεολογία». Είναι απλώς σκουπίδια που δεν ξέρουν γιατί κάνουν αυτά που κάνουν. Δεν θα τιμωρηθούν όπως πρέπει – αν συλληφθούν- και θα το ξανακάνουν. Γιατί έτσι είναι οι νόμοι που εμείς κατασκευάσαμε. Κι όσο κι αν τους χαρακτηρίσεις «φασίστες», δεν τους νοιάζει. Γιατί δεν ξέρουν τι εννοείς. Ήταν «φασίστες» οι αρχαίοι που διαπόμπευαν τις μοιχαλίδες; Οι φανατισμένοι Τούρκοι; Οι δυο νεαροί που διαπομπεύτηκαν και κουρεύτηκαν με την «ψιλή» επειδή έριξαν γιαούρτι στον καθηγητή τους το 1960; Ήταν. Με τη σημερινή , ευρεία έννοια της λέξης. Αλλά ας βρούμε κάποια λέξη που να εκφράζει τον σύγχρονο τραμπουκισμό.
Και πολύ σωστά σημειώνει το άρθρο: « Η εικόνα του πρύτανη να εμφανίζεται άβουλος, παραιτημένος στην ουσία από τις δυνάμεις του, έρμαιο σε κάθε λογής τύπο που έδρασε κατ΄ αυτόν τον τρόπο, με μια ταμπέλα στο λαιμό, όπως ακριβώς έκαναν οι ναζί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στους Εβραίους , εικόνα που είναι γροθιά στο στομάχι κάθε υγιούς ανθρώπου δεν περνάει ασφαλώς απαρατήρητα. Μακάρι την ώρα που συνέβαινε το γεγονός να είχαν συλληφθεί οι δράστες και να μην χρειαζόταν ο πρύτανης να εμφανιστεί με τον τρόπο που εμφανίστηκε στο διαδίκτυο και στη συνέχεια στα περισσότερα ΜΜΕ, αφού σε τέτοια περίπτωση η Πολιτεία απλώς θα είχε κάνει τη δουλειά της.
Ένας καθηγητής, όποιος και αν είναι αυτός, δεν μπορεί να διαπομπεύεται ούτε να γίνεται στη συνέχεια πρωτοσέλιδο, όχι για κάποιο σύγγραμμά του ή για κάποια μελέτη του, αλλά γιατί δάρθηκε ανηλεώς από μια ομάδα ανόητων, που ψευδώς έχουν την αίσθηση ότι κάτι κάνουν και τάσσονται κατά του συστήματος».
