Με τροπολογία του Υπουργείου Εσωτερικών και η αρμοδιότητα σύναψης Προγραμματικών Συμβάσεων περνάει από το Δημοτικό Συμβούλιο στην Οικονομική Επιτροπή “προς χάρις της αποτελεσματικότητας και της απλούστευσης”.
Είναι αλήθεια ότι οι δήμοι (και ειδικά ο Δήμος Ξάνθης) αν διοικούνταν μόνο από τον δήμαρχο θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικοί και οι διαδικασίες απλούστερες και γρηγορότερες. Αυτό το πρόβλημα λοιπόν από πολλούς δήμους της Ελλάδας που αντιμετωπίζουν θέματα με την ΤΥΠΟΛΑΤΡΙΑ και το καθαρά πολιτικό συμφέρον της αντιπολίτευσης σε συνδυασμό με τον δύσκολο νόμο του Σύριζα, έφτασε στο ΥΠΕΣ και έχουμε αποφάσεις που διευκολύνουν τις διαδικασίες.
Στο νομοσχέδιο λοιπόν «Φορολογικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση της αναπτυξιακής διαδικασίας της ελληνικής οικονομίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών (ΕΕ) 2017/1852, (ΕΕ) 2018/822, (ΕΕ) 2020/876, (ΕΕ) 2016/1164, (ΕΕ) 2018/1910 και (ΕΕ) 2019/475, συνεισφορά Δημοσίου για την αποπληρωμή δανείων πληγέντων δανειοληπτών λόγω των δυσμενών συνεπειών της νόσου COVID-19 και άλλες διατάξεις» το Υπουργείο Εσωτερικών κατέθεσε τροπολογίες μεταξύ των οποίων η μία προβλέπει την μεταβίβαση της αρμδιότητας σύναψης και εκτέλεσης προγραμματικών συμβάσεων που συνάπτουν οι ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση “Με τις προτεινόμενες διατάξεις επιδιώκεται η επιτάχυνση και απλούστευση στην απορρόφηση αναπτυξιακών πόρων από τους ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού. Κατά τούτο μεταφέρεται στην Οικονομική Επιτροπή των οικείων όταν η αρμοδιότητα σύναψης προγραμματικών συμβάσεων δήμων και περιφερειών.
Συγκεκριμένα η Τροπολογία αναφέρει:
1 Με το άρθρο 2 της προτεινόμενης τροπολογίας αντικαθίσταται η παράγραφος 9 του
άρθρου 21 του νόμου 4690/2020 (Α’ 104) το οποίο έχει ως εξής:
Άρθρο 21
ρυθμίσεις για την σύναψη και εκτέλεση προγραμματικών συμβάσεων που να συνάπτουν
οι ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού
Το τελευταίο εδάφιο της περ α’ της παρ. 1 του άρθρου 100 του νόμου 3852/2010 (Α’ 87) αντικαθίσταται ως εξής:
“ Οι προγραμματικές σύμβασης όπου ένας εκ των συμβαλλομένων ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 225.”
Θα μπορούσε εύκολα κανείς πια να προτείνει τα Δημοτικά
Συμβούλια να συνεδριάζουν μια φορά το χρόνο και να ψηφίζουν τον προϋπολογισμό
αφού δεν τους έμεινε καμία πλέον σοβαρή αρμοδιότητα. Απόδειξη είναι ότι ακόμη
και δήμαρχοι με 6 στους 41 δημοτικούς συμβούλους διοικούν και αποφασίζουν χωρίς
κανένα απολύτως πρόβλημα.
Η πρόταση όμως αυτή δεν μπορεί να σταθεί καθώς ούτε στους προϋπολογισμούς των
δήμων δεν έχουν οι δημοτικοί σύμβουλοι καμία γνώση της φύσης των δαπανών και
είναι τεχνικά αδύνατον να βάλουν κατ΄αντιπαράσταση προτάσεις αφού αυτές
προϋποθέτουν μελέτες και προμελέτες που γίνονται μόνο κατά παραγγελία δημάρχου
και δεν εμφανίζονται ποτέ στα δημοτικά συμβούλια.
