Κορωνοιός – Καραντίνα
Εγκλεισμός – Απομόνωση – Παροπλισμός
Πεσμένα Είδωλα – Έλλειψη Στόχων
Οδηγώντας μία Ferrari, στην πίστα του Monaco με 250 km / h ,παθαίνω λάστιχο με ολέθρια αποτελέσματα.
Καθώς αγωνίζομαι δύο φορές την εβδομάδα μπροστά σε κοινό 80.000 φιλάθλων, αποζητώ την αναγνώριση και την καταξίωση μέσα από τις ιαχές τους.
Ξαφνικά ξυπνώ και βρίσκομαι στο δωμάτιό μου, αναπολώντας την χαμένη αίγλη που ζούσα και απολάμβανα μέχρι χθές, ως είδωλο του αθλητισμού.
Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που βιώνω τις ολέθριες συνέπειες της καραντίνας για τον covid 19.
To χειρότερο απ όλα είναι πως, όταν μαθαίνεις επί χρόνια να δουλεύεις στα <<κόκκινα>> και σου επιβάλλεται να αποσυρθείς, από κάθε αγωνιστική σου εκδήλωση, τότε όλη η συσσωρευμένη προπονητική σου ενέργεια, ψάχνει τρόπους να εκφραστεί, τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά.
Γίνεται ακόμη δύσκολότερο στο μυαλό σου , όταν καθημερινά δέχεσαι αρνητικές πληροφοριές από τα ΜΜΕ και δεν μπορείς καν να φανταστείς, ούτε βραχυπρόθεσμους, αλλά ούτε και μακροπρόθεσμους στόχους.
Αναπόφευκτα, όλοι οι αθλητές Πρωταθλητές , επαγγελματίες αθλητές ,βρέθηκαν να πελαγοδρομούν ακυβέρνητοι μεσοπέλαγα, εν μέσω ακραίων και πρωτοφανών φαινομένων.
Ολα και Ολοι φαίνονταν Μαύρα και Καταθλιπτικά.
Ομως, με μια μικρή και μόνο παύση ,περισσυλλογής και ανασυγκρότησης του πνεύματός μας, κοιτάζοντας πέρα απο τις μέχρι τώρα εξωτερικές αμοιβές και κίνητρα, παρά μόνο στα βαθύτερα αποκτηθέντα με τα χρόνια εξάσκησης γνωστικά και ψυχικά μας εφόδια, μπορούμε να σταθούμε ξανά στο ύψος μας.
Ολοι εμείς, παιδιά αθλητές και Πρωταθλητές, ξέρουμε καλά να διαβαίνουμε στο μονοπάτι των στερήσεων από τα μικρά μας χρόνια.Πάνω στις αρχές της υπομονής και επιμονής σφυρηλατήθηκε απο υπέρσκληρα κράματα ο χαρακτήρας μας και με ώριμη κρίση και σύνεση, διαχειριζόμαστε ακόμη μία πρόκληση στη ζωή μας.
Το Πως, είναι απλό.
Απλά ο καθένας, θέλει τον δικό του χρόνο, να ξεπεράσει την δική του σωματική και συναισθηματική παγίδα κινούμενης άμμου όπου βρίσκεται.
Όντας όλοι μας Μαχητές στο τερρέν, καλούμαστε σήμερα να μεταφέρουμε την μάχη, στην ίδια μας τη ζωή.
Και πάλι, μέσα από κανόνες και αξιώματα.Πρώτα η Ασφάλεια , ύστερα οι επιδόσεις.
Ξεκινάμε λοιπόν και όπως είδαμε, πολλοί συνάδελφοι Καθ.Φυσ.Αγωγής, έδωσαν απλόχερα διαδικτυακά γνώση, κίνητρο, έμπνευση με ήχο και εικόνα, ώστε να μείνουν όλοι ενεργοί.
Το δεύτερο στάδιο είναι να μην απομονωνόμαστε απο φίλους, συναθλητές, Προπονητές. Ανταλλαγές απόψεων,συμβουλές,εξομολογήσεις ,όλα δεκτά.
Τροποποιήσεις προγραμμάτων,αναφορές σε προετοιμασίες και κατακτήσεις του παρελθόντος, επιβάλλεται να τα ακούμε.
Όταν ρωτάμε κάποιους , πως βλέπουν ενα ποτήρι , μισοάδειο ή μισογεμάτο, όλοι βιάζονται να πουν, μισοάδειο ή μισογεμάτο.
Εγώ τους λέω, ότι είμαι χαρούμενος που έχω έστω ένα ποτήρι στο χέρι μου και ότι θα βρω την ευκαιρία να το ξαναγεμίσω.Δηλαδή, θα πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά για τον εαυτό μας και τις εξελίξεις γύρω μας.
Με μια άλλη ματιά, μπορείτε να θεωρήσετε το διάστημα της καραντίνας, ως πρωίμο καλοκαίρι και να το εκλάβεται ως Μεταβατική Περίοδο, στην ετήσια προετοιμασία σας.
Θα σας θυμίσω oτι, όταν είμασταν αθλητές εμείς πριν μερικά χρόνια, επικρατούσε η θεωρία της ετήσιας προετοιμασίας, με μια κορύφωση τον χρόνο, για το Πανελληνιο Πρωταθλημα taekwondo.
Πολύ αργότερα, άρχισαν οι συχνές πυκνές αγωνιστικές συναντήσεις και η αλλαγή της προπόνησης.Φανταστείτε λοιπόν, τι φυσική και ψυχική προετοιμασία απαιτούσε η προετοιμασία μας και με τι υπομονή περιμέναμε μια φορά το χρόνο να εκτονωθούμε, να διεκδικήσουμε , να αγωνιστούμε και να διακριθούμε.
Ε λοιπόν, ήρθε ίσως ξανά η ώρα για φέτος, να τιθασεύσετε όλα αυτά τα <<πρωτόγονα>> ένστικτά σας και την κατάλληλη στιγμή όταν κληθείτε ,να είστε έτοιμοι να τα εξωτερικεύσετε σαν ηφαίστειο που εκρυγνύεται καταστροφικά, αλλά και φαντασμαγορικά.
Ειμαι σίγουρος για όλους μας, ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, αν αναλογιστούμε όλα αυτά τα χρόνια, που εμβαθύναμε και επενδύσαμε στις αξίες του αθλητισμου, της υπομονής και της επιμονής, μέσα από αυτά που διδαχτήκαμε και διδάξαμε.
Ας μάθουμε στα μακροχρόνια δώρα προνόμια προς τον εαυτό μας και όχι τόσο στις βραχυπρόθεσμες αμοιβές.
Όλοι στο τέλος θα θυμόμαστε και θα αναπολούμε τις ημέρες προετοιμασίας μας και όχι τα πέντε λεπτά αγώνα.
Από παιδάκια χτίσαμε σωστές ισσοροπημένες προσωπικότητες,ατσάλινους χαρακτήρες και όχι μόνο στα λόγια. Δεν είμαστε μόνοι μας σαυτό τον αγώνα.
Όλοι βαδίζουμε το ίδιο μονοπάτι.Και αν σας φαίνεται δύσβατο, σκεφτείτε όσους δεν εχουν φαγητό,νερό,σπίτι,σχολείο και ψάχνουν καθημερινά στα σκουπίδια και στα αποφάγια αυτά που εμείς θεωρούμε αυτονόητα στο τραπέζι μας.
Τελειώνοντας λοιπόν ξανατονίζω ότι, η καλή ψυχολογική μας κατάσταση είναι συνάρτηση της σωματικής μας δραστηριότητας και καθημερινής μας κοινωνικής ενεργοποίησης.
Ακόμη και τώρα εάν σας φαίνεται μακρύ και δύσβατο το μονοπάτι της στέρησης να θυμάστε πάντα ότι:
Εάν ειχα 12 ώρες για να κόψω ένα δένδρο, τότε θα αφιέρωνα τις 11 ώρες, ώστε να το ακονίσω όσο καλύτερα Μπορώ.
Με Τιμή
Ανδρέας Α. Χρηστίδης
Καθ.Φυς.Αγωγής – MSc
Προπονητής ΤaeKwonDo
Παγκόσμιος Πρωταθλητής
