Ο χωροταξικός σχεδιασμός, η πολιτική γης, συνολικότερα η έννοια της οργάνωσης του κοινωνικού χώρου είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα με το πλαίσιο των σχέσεων παραγωγής στις οποίες κινούνται. Δεν αποτελούν κοινωνικά ουδέτερες τεχνοκρατικές διαδικασίες, αλλά στοχεύουν στην οργάνωση του χώρου σύμφωνα με τα συμφέροντα και τις επιλογές της άρχουσας τάξης. Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το αν θα υπάρχει ή όχι κάποιος νομοθετημένος σχεδιασμός, αλλά το ποιος αποφασίζει, με ποια κριτήρια και σε όφελος ποιου, σχετικά με το χρόνο, το χώρο και τις προτεραιότητες χωροθέτησης σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.
Σε ότι αφορά την ισχύ του Χωροταξικού – πολεοδομικού σχεδιασμού του Δήμου Ξάνθη σε σχέση με το Γενικό χωροταξικό – Πολεοδομικό και τα ειδικά χωροταξικά κάνει λόγο για τους άξονες ανάπτυξης: του Τουρισμού, εναλλακτικού τουρισμού, ΑΠΕ και βιομηχανίας, εξαγωγές επιχειρηματικότητα, έρευνα, Προώθηση αλληλέγγυα οικονομία, Ενίσχυση πρωτογενούς τομέα (βλέπε ΚΑΠ), Αξιοποίηση τοπικών ενεργειακών πόρων. Αναπτυξιακός άξονας ανατολή –δύσης διέρχεται από την ΑΜΘ και την Ξάνθη. Εγνατία οδός, λιμάνια Πόρτο Λάγος, Κεραμωτής, αεροδρόμιο Χρυσούπολης, βελτιστοποίηση σιδηροδρομικής γραμμής Αλεξ/πολης – Θεσ/ νίκης, Προσέλκιση επενδύσεων, Αναφέρει ως θετικό την ένταξη Βουλγαρίας, Ρουμανίας στην ΕΕ και τις αναπτυξιακές προοπτικές που ανοίγονται.
Στον καπιταλισμό, ο χωροταξικός – πολεοδομικός σχεδιασμός εντάσσεται και υποτάσσεται, αντικειμενικά, στους νόμους της αγοράς και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Είναι άρρηκτα δεμένος με την εμπορευματοποίηση της γης και τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις που προωθούνται στα πλαίσια της ΕΕ. Όλες αυτές οι έννοιες, της ανάπτυξης, των προοπτικών για την εξωστρέφεια, την επιχειρηματικότητα, βασίστηκαν, πάνω στα σακατεμένα δικαιώματα των εργαζομένων, στο χτύπημα των σχέσεων εργασίας. Πχ. Όλα τα Βουνά της περιοχής δύναται να μετατραπούν σε αιολικά πάρκα με βάση το χωροταξικό για τις ΑΠΕ. Για το οποίο έχουμε εκφράσει τις αντιρρήσεις μας.
Ακόμη και για την επέκταση της ΒΙΠΕ στο νότιο τμήμα, της ήδη υπάρχουσας, δεν κάνει το ΓΠΣ ούτε καν λόγο για την προστασία από Β.Α.Μ.Ε (Βιομηχανικά Ατυχήματα Μεγάλης Έκτασης – Οδηγία ΣΕΒΕΖΟ) και μάλιστα στην περιοχή της ΠΕ Ξάνθης είχαμε σοβαρό βιομηχανικό ατύχημα το 2018 στο εργοστάσιο της SUNLIGHT. Ακόμη στον ΓΠΣ γίνεται λόγος ότι η Ξάνθη μπορεί να γίνει το νέο SILICON VALLEY της περιοχής λόγω της έρευνας που διεξάγεται στην Πολυτεχνική Σχολή του ΔΠΘ. Ας μην κάνουμε λόγο για της εργασιακές σχέσεις που ισχύουν στην συγκεκριμένη περιοχή των ΗΠΑ και αν τέτοια όνειρα έχουμε για την Ξάνθη.
Η λογική που διέπει τα ειδικά χωροταξικά, αλλά και το Γενικό, βρίσκεται στην κατεύθυνση της παράδοσης φυσικών πόρων στα χέρια μονοπωλιακών ομίλων.
Η κυβέρνηση και σαν προέκταση ο Δήμος Ξάνθης, παίρνοντας υπόψη όλες τις διεθνείς εξελίξεις, καθώς και την ανάγκη της εξόδου από την καπιταλιστική κρίση πανδημίας σε βάρος του λαού, την περίοδο που εγκρίθηκε η πρώτη μελέτη, αλλά και την περίοδο που παραλαμβάνεται η νέα κρίση σε συνθήκες πανδημίας, και μία νέα οικονομική κρίση να κάνει την εμφάνισή της, επιδιώκει και προωθεί, την αναθεώρηση των υφισταμένων σχεδίων ανάπτυξης, για να παραδώσει την περιοχή του Δήμου στην άναρχη και χωρίς φραγμούς εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων. Δεν προσφέρει καμία ανακούφιση στον αστικό ιστό της πόλης της Ξάνθης, π.χ. μέτρα που πρέπει να γίνουν στο Συγκοινωνιακό – Κυκλοφοριακό στο Κέντρο της Ξάνθης καθώς είναι από τα σοβαρότερα ζητήματα που επηρεάζουν τη ζωή του Ξανθιώτικου λαού.
Πρόκειται για χρόνιο πρόβλημα, με πολλές παραμέτρους και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί αποκλειστικά στο πλαίσιο του δήμου. Δεν πρόκειται για ένα τοπικό – τεχνικό ζήτημα, είναι ζήτημα κυρίως πολιτικό. Αυτό εκφράζεται και στις τεχνικές παραμέτρους των μέχρι σήμερα σχεδιασμών, όπου κύριο κριτήριο ήταν και είναι το κέρδος (κατασκευαστικών ομίλων, βιομηχανιών αυτοκινήτου, ελαστικών κλπ). Οι λαϊκές ανάγκες και η ποιότητα ζωής των κατοίκων της πόλης ελάχιστα λαμβάνονται υπόψη. Η γενικότερη ασκούμενη αντιλαϊκή πολιτική των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων σταθερά ενίσχυε τα ΙΧ σε βάρος των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς στα οποία επίσης στηρίχθηκε η επιχειρηματική δράση, ενώ ταυτόχρονα ενίσχυε την άναρχη αστική – περιαστική δόμηση και επέκταση του Σχεδίου Πόλης, του περιορισμού του Δημοσίου Χώρου, χώρων άθλησης κλπ.
Στον αντίποδα αυτού του πλαισίου, για τη Λαϊκή Συσπείρωση η γη και η χρήση της είναι κοινωνικό αγαθό. Στόχος και κριτήριο για την οργάνωση του κοινωνικού χώρου για τη Λαϊκή Συσπείρωση είναι η συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών. Η συγκεκριμένη κοινωνική αξιοποίηση της γης και του χώρου γενικότερα (για την αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό, την εξασφάλιση ποιοτικής λαϊκής στέγης και των υποδομών κοινωνικών υπηρεσιών, τη βιομηχανική παραγωγή, την προστασία του περιβάλλοντος κλπ.), προϋποθέτει την κοινωνική ιδιοκτησία στη γη και τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας.
Η επίκληση της αειφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης, της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής από πλευράς της αστικής τάξης, είναι στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων. Τίποτε από αυτά δεν είναι εφικτό στα πλαίσια των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Πρόκειται για ιδεολογική προπαγάνδα που στοχεύει στην πιο εύκολη αποδοχή από τα λαϊκά στρώματα, ειδικά στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, όλων αυτών των αντιλαϊκών επιλογών.
Είναι φανερό ότι το πρόβλημα είναι βαθιά πολιτικό και δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί στο έδαφος του σημερινού ταξικού προσανατολισμού της ανάπτυξης. Χρειάζεται πολιτική ρήξης και αντεπίθεσης που θα βάζει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των αναγκών του εργαζόμενου και της οικογένειάς του και όχι τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων. Από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, ο χωροταξικός σχεδιασμός μπορεί και πρέπει να στοχεύει:
Στην προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των δασών, των παράκτιων και νησιωτικών περιοχών.
Στην ισόρροπη ανάπτυξη περιοχών και κλάδων της οικονομίας.
Στην προστασία της δημόσιας υγείας και ασφάλειας, απέναντι σε ακραία φυσικά φαινόμενα και τεχνολογικές αστοχίες και καταστροφές.
Στη διεύρυνση του λαϊκού εισοδήματος και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Με βάση αυτά τα κριτήρια η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί τους εργαζόμενους να εντείνουν την πάλη τους για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, της οποίας ο χωροταξικός – πολεοδομικός σχεδιασμός είναι αναπόσπαστο μέρος. Να δυναμώσουν την πάλη για την κατάκτηση της Λαϊκής Εξουσίας ως απαραίτητο πολιτικό όρο για την οικοδόμηση ενός διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης σε όφελος της εργατικής τάξης και του λαού, του δρόμου της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, του κεντρικού σχεδιασμού και του εργατικού – λαϊκού ελέγχου, του δρόμου της Λαϊκής Οικονομίας.
Γι’ αυτό καταψηφίζουμε το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο.
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση Ξάνθης
ΒΟΓΙΑΤΖΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ
Δημοτικός Σύμβουλος
