Του Δημήτρη Γκαγκαλίδη
…Ανάβουνε φωτιές στις γειτονιέςτου Αι Γιάννη αχ πόσα ξέρεις και μου λεςαχ πόσα τέτοια ξέρεις και μου λεςπου `χουν πεθάνει…
“Κάποτε ήταν μεγάλη καλοκαιρινή γιορτή στις 24 του Ιούνη.
Ήταν η βραδιά που οι ανύπαντρες κοπέλες, θα έβλεπαν στον ύπνο τους ποιον θα πάρουν.
Ήταν η νύχτα με το “αμίλητο νερό” που έφτανε στα σπίτια χωρίς ήχους και λόγια. Στα παλιά χρόνια άναβαν φωτιές κι ο κόσμος δεν φοβόταν να περάσει από πάνω τους.
Έλεγαν ότι η φωτιά λειτουργούσε ως “κάθαρση” κι όποιος πηδούσε δεν τον έπιανε κακό….
