Ακόμα ένας νεκρός εργάτης στη Ξάνθη, ακόμα ένας στη μακριά λίστα των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων. Ο 47χρονος Γκιριτλί Τζιχάτ με καταγωγή από τον Κένταυρο σκοτώθηκε χθες στο εργοτάξιο του κάθετου οδικού άξονα της Εγνατίας στο Δημάριο, όταν τον καταπλάκωσε καλούπι με μπετόν. Άλλοι δύο συνάδελφοι του επίσης τραυματίστηκαν, ο ένας μάλιστα ακόμα νοσηλεύεται στη χειρουργική κλινική.
Είναι ο δεύτερος θάνατος εργάτη στο εργοτάξιο του κάθετου οδικού άξονα που εκμεταλλεύεται η εταιρία ΑΚΤΩΡ, μετά τον 23χρονο Αντώνη που έχασε τη ζωή του το Γενάρη. Δεύτερος θάνατος στο συγκεκριμένο εργοτάξιο, δεύτερος θάνατος και πριν λίγες μέρες στην ΕΛΒΙΖ. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί στα σοβαρά ότι φταίει η «κακή στιγμή», την ώρα που επαναλαμβάνονται ανθρώπινες τραγωδίες στον ίδιο εργασιακό χώρο!
Όπως βέβαια και τόσοι άλλοι νεκροί εργάτες σε όλη την Ελλάδα, με πιο πρόσφατους στο εργοστάσιο της γαλακτοκομίας ΗΠΕΙΡΟΣ στην Άρτα, στο πλοίο NODUS στον Πειραιά, σε οικοδομή στο Ηράκλειο, ο θάνατος διανομέα στη Βουλιαγμένη, άνθρωποι του μόχθου που καθημερινά γίνονται θυσία στο βωμό του γρήγορου και «ασφαλούς» για την εργοδοσία κέρδους.
Στο εργοτάξιο του κάθετου οδικού άξονα, στο οποίο πολλοί εργάτες διαμένουν κιόλας, οι συνθήκες εργασίας είναι αυτές που ορίζει το πλαίσιο του σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα. Υπερωρίες σε σχεδόν καθημερινή βάση, περιστασιακά 6ήμερη εργασία για «να βγει η δουλειά», ελλειπή μέτρα προστασίας των εργαζομένων, έχουν ως συνέπεια το να ευδοκιμούν οι συνθήκες για ένα εργατικό ατύχημα.
Καμιά ανοχή δεν μπορεί να υπάρξει στο ιδεολόγημα της «ατομικής ευθύνης», το οποίο χρησιμοποιείται πολλαπλώς για να απενεχοποιήσει το κεφάλαιο και την εργοδοσία. Οι εξοντωτικές συνθήκες εργασίας, οι μισθοί-ψίχουλα, η τρομοκρατία του να χάσεις τη δουλειά σου αν μιλήσεις, είναι εκείνοι οι όροι που δημιουργούν τα εργοδοτικά εγκλήματα.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να οργανωθούν σε κάθε χώρο δουλειάς, για να σταματήσουν να είναι αναλώσιμοι στις ορέξεις του κεφαλαίου και της εργοδοσίας. Ειδικά τώρα που με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού δίνεται από την κυβέρνηση και άλλο χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις, επιβάλλεται η εκ περιτροπής εργασία, η μισή δουλειά-μισή ζωή γίνεται κανόνας, τα εργατικά ατυχήματα ολοένα και θα πληθαίνουν.
Με εμπιστοσύνη στη δύναμη του συλλογικού αγώνα, βάζοντας μπροστά το ταξικό μας συμφέρον, μπορούμε να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στη ζωή και τη δουλειά. Για να μην θρηνήσουμε άλλους νεκρούς και σακατεμένους, για να μην ξεπλένονται άλλο οι ευθύνες των εργοδοτών. Μαζικά και αποφασιστικά να ανακόψουμε την αντεργατική επέλαση του κεφαλαίου.
Ταξική Πορεία – Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη
Ξάνθη, 20/6/2020
