Του Δημήτρη Γκαγκαλίδη
Στο “κέντρο” του χωριού ο τσιμεντένιος τοίχος γράφει με πρόχειρη μπογιά : “Πλατεία Χρυσανθέμων”.
Παραπέρα τα σπίτια παραταγμένα στη σειρά για να περάσει ο επισκέπτης, που λες και κάνει παρέλαση στον “μακρύ δρόμο” που εκτυλίσσεται το Λυκοδρόμιο.
Παλιά το έλεγαν “Κουρτ Αλάν” και σήμαινε “το πήρε ο λύκος”, δηλώνοντας την παρουσία λύκων στην περιοχή, λόγω “μορφολογικής διάβασης” αλλά και εκτροφής γιδο-προβάτων.
Τα χρόνια πέρασαν και το Λυκοδρόμιο ερήμωσε, τόσο ώστε να φαίνεται ακόμη πιο όμορφο. Στέκει αγέρωχο στην αγκαλιά του βουνού και ζωντανεύει μια φορά το χρόνο, στο πανηγύρι της εκκλησίας του, Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Το εκκλησάκι είναι μια ζωγραφιά και η αυλή του παραδεισένια και καταπράσινη. Κάθε χρόνο στήνεται χορός και φαγητό, μαζεύοντας “τα παιδιά που φύγαν” για κάπου αλλού, λόγω ανάγκης……
