ΔΗΜΑΡΧΕ ΑΚΟΥ….
Ξέρουμε πολύ καλά ότι όλοι σας εκεί,
Παρατρεχάμενοι της μεθυστικής εξουσιαστικής έπαρσης,
που τόσο περίτρανα ανδρώθηκε μέσα στους πρώτους μήνες της ευδαιμονίας,
και που τόσo πρόωρα αναζήτησε να δρέψει τους καρπούς της εύφορης μετουσίωσης,
τρέμετε μπροστά στην προοπτική της δημόσιας από κοινού αξιολόγησης:
Τη διάκριση δηλαδή της αλήθειας από το ψέμα.
Δήμαρχε άκου μας,
υπάρχουν στην καθημερινή πορεία της Πόλης πολλοί επικίνδυνοι ύφαλοι.
Δήμαρχε άκου μας,
όταν μία Πόλη δεν μπορεί να αξιολογήσει τον εαυτό της είναι καταδικασμένη.
Εδώ και έξι μήνες Δήμαρχε αναπαράγετε την καθημερινή αδικία,
με το να επιβραβεύετε πολίτες – και δεν λέμε δημότες γιατί δεν ξέρουμε αν είναι καν δημότες Ξάνθης –
που υπερθεματίζουν την κάθε παρακρατική αξία, κήνσορες της κάθε ασυδοσίας που γεννιέται από την ατιμωρησία.
Το πρόβλημα Δήμαρχε μας εδώ και μία εικοσαετία είναι,
Πώς η Πόλη της Ξάνθης θα βρει έναν έντιμο τρόπο:
να αναγνωρίζει τις αξίες της,
να αποβάλει τις απαξίες, τις γραφικές περιπτώσεις
και τις παράγκες,
να βρει το πάτημά της μέσα στο χρόνο των παιδιών και των παιδιών των παιδιών μας.
Δήμαρχε, η δύναμη της αδράνειά σας δυστυχώς είναι τεράστια.
Ξέρουμε ότι την άγνοια αυτή προς τους δημότες,
την καλλιεργούν με υπέρμετρη ανταποδοτική ευχαρίστηση «αυτοαποκαλούμενοι δημοσιογράφοι»
και «διαμορφωτές τριτοκοσμικής μπανανίας»,
με ασυγκράτητη ροπή προς τα μπακίρια, την κολακεία, τον φθηνό αβανταρισμό.
Λέτε ότι δεν είστε επιστήμων,
Λέτε ότι δεν έχετε χέρια πολλά,
Λέτε ότι είναι τόσα τα όριά σας! – ουδέν μεμπτόν,
Αλλά από την άλλη αναλαμβάνετε πάσα την ευθύνη – Εσείς! Και κανείς άλλος, τουλάχιστον μέχρι τώρα.
Η Πόλη όμως βουλιάζει – κι εσείς,
σαν άλλος Μαέστρος του Τιτανικού,
το ξέρετε το τέλος – πλην όμως με χαμόγελο – παγωμένο, είναι αλήθεια –
οδεύετε προς την άβυσσο.
Μακάρι να κάνουμε λάθος και να είμαστε εμείς οι λάθος,
που βλέπουμε την καθημερινή προσπάθεια και το κάμα
προς την γιγάντια σαχλαμάρα.
Σαχλαμάρα,
που κύριο μέλημά της είναι η κοινωνία να συνεχίζει να αλληθωρίζει
– να έπεται δε η επιστροφή στα ίδια και στα τετριμμένα.
Η Πόλη Δήμαρχε έχει ανάγκη την τόλμη του μεταρρυθμιστή
και εσείς δυστυχώς όλοι σας,
φανήκατε ζηλωτές του «μηδενιστικού αμοραλισμού».
Ζηλωτές και εξουσιαστές ενός τελματωμένου κατεστημένου που ασελγεί εδώ και χρόνια στην προσωπική μας αισθητική.
Και αυτό Δήμαρχέ μας θα το πληρώσει η Πόλη
και η Πόλη-Αγορά της Ξάνθης πάρα πολύ αιματηρά.
Για αυτό λοιπόν Δήμαρχέ μας,
μιας και εσύ εδώ και 6 μήνες,
διάλεξες να μην παράγεις καμία ρήξη,
να υπακούεις βασανιστικά στο πεπρωμένο των μνηστήρων,
στο συμφέρον και στην αυτοσυντήρησή τους
και να στηρίζεις θέσεις εξουσίας που είναι στα όρια του ακατανόητου,
δηλώνουμε
Ότι Εμείς δεν πρόκειται από εδώ και πέρα να κρατήσουμε την Πόλη σε Κάθε τι ναυαγισμένο.
(Και τώρα αρχίζει ο πληθυντικός ευγενείας)
Κι εσείς, το καλύτερο που έχετε να κάνετε,
Είναι να σκεφτείτε,
Αν είστε ακόμη ο Καπετάνιος.
Δύσκολη η απάντηση το ξέρουμε,
απαιτεί οδυνηρή αυτοκριτική.
Με εκτίμηση
ΑΓΑΠΗ για την Ξάνθη μας
σ.ε. Με τέτοια κείμενα φίλε Παπαχρόνη αντιπολίτευση δεν γίνεται… γνώμη μου!
