Τη σύγκριση του σημερινού τρόπου λειτουργίας των Πανεπιστημίων με αυτόν του παρελθόντος, κάνει ο Βουλευτής Π.Ε. Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μακάριος Λαζαρίδης, με αφορμή την είδηση ότι στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας το εαρινό εξάμηνο θα ολοκληρωθεί, κυρίως εξ αποστάσεως.
Με άρθρο του στην εφημερίδα «KontraNews» με τίτλο «Παρελθόν η λογική του “χαμένου εξαμήνου”», ο κ. Λαζαρίδης σημειώνει: «Αυτόματα και αναπόφευκτα, έρχεται η σύγκριση με το παρελθόν, απώτερο και πρόσφατο. Η σύγκριση της αποφασιστικότητας του σήμερα προκειμένου να γίνουν οι εξετάσεις, με την αποδεκτή πραγματικότητα της λογικής του χαμένου εξαμήνου του παρελθόντος», και εξηγεί:
«Τότε που με το παραμικρό, στο όνομα και καλά της Δημοκρατίας, οι καταλήψεις αποτελούσαν τρόπο πολιτικής πίεσης και εκβιασμού, καθώς στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων τίποτα δεν είχαν να κάνουν με ζητήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Τότε που ο πρώην υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου προκλητικά αναζητούσε εναγωνίως το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα για να αναλάβει την αυτοπροστασία του Πανεπιστημίου απέναντι στις καταλήψεις του Ρουβίκωνα.
Τότε που η ΑΣΟΕΕ και το Α.Π.Θ. ήταν συχνά πυκνά στα δελτία ειδήσεων, όχι για τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις, αλλά γιατί ήταν άντρα παραβατικότητας», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, επισημαίνει ο κ. Λαζαρίδης, «το θύμα ήταν ο φοιτητής που απλά ήθελε να προχωρήσει με τις σπουδές του και να αγγίξει μία ώρα αρχύτερα τα όνειρά του.Βρισκόταν εγκλωβισμένος στον φαύλο κύκλο της ανευθυνότητας όλων όσων είχαν λόγο και ρόλο στα εκπαιδευτικά πράγματα του τόπου».
Όσον αφορά τις ευθύνες, όπως λέει, «ασφαλώς υπάρχουν διαχρονικά και οριζόντια για όσους, είτε δεν θέλησαν, είτε δεν τόλμησαν να σπάσουν αυτό τον φαύλο κύκλο, είτε δεν μπόρεσαν. Ας ηχήσει λοιπόν, η αποφασιστικότητα για καλύτερη παιδεία της παρούσας Κυβέρνησης ως ένα καμπανάκι ενοχής στις συνειδήσεις όσων στο παρελθόν είχαν με τον τρόπο τους συναινέσει ή συντηρήσει τέτοιες νοοτροπίες και πρακτικές, είτε πρόκειται για τους ‘’ταγούς’’ του εκπαιδευτικού μας συστήματος, είτε πρόκειται για τις κομματικές νεολαίες, είτε για τις πολιτικές ηγεσίες. Και ας αποτελέσει η σημερινή αλλαγή πλεύσης κληρονομιά για ένα καλύτερο εκπαιδευτικό αύριο».
Παρελθόν η λογική του «χαμένου εξαμήνου»
Του Μακάριου Β. Λαζαρίδη
Βουλευτή Π.Ε. Καβάλας Νέας Δημοκρατίας
Η πανδημία του κορωνοϊού έχει αλλάξει τη ζωή μας με εμφατικό και καθοριστικό τρόπο. Το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, οι συνέπειες στην οικονομική δραστηριότητα, η απειλή ενός δεύτερου κύματος αποτελούν τις προφανείς αρνητικές και δύσκολα αντιμετωπίσιμες επιπτώσεις στη ζωή όλων μας.
Μέσα, όμως, από μία εξαιρετικά αρνητική αφορμή, υπάρχουν και ελπιδοφόρα σημάδια τα οποία μας κάνουν πιο αισιόδοξους για την επόμενη ημέρα.Πανθομολογουμένως, η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας απέδειξε ότι διαθέτει οξυμμένα αντανακλαστικά, σχέδιο, και τελικά αποτελεσματικότητα. Στις θετικές συνέπειες δεν συγκαταλέγεται μόνο η ενίσχυση του Εθνικού Συστήματος Υγείαςή η συλλογικότητα και η πειθαρχία που επιδείξαμε ως λαός. Μία από τις παραμέτρους της επιτυχίας -τόσο ως συμβολή όσο και ως αποτέλεσμα- είναι η τάχιστη ψηφιακή μετεξέλιξη της χώρας. Τα παραδείγματα πολλά. Η εξ αποστάσεως εξυπηρέτηση των πολιτών από τα Κ.Ε.Π., τους Δήμους, την Εφορία, η εξ αποστάσεως διδασκαλία σε σχολεία και πανεπιστήμια, η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή και διακυβέρνηση, κ.λπ.
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές είναι η είδηση ότι στα Πανεπιστήμια της χώρας το εαρινό εξάμηνο θα ολοκληρωθεί. Και θα ολοκληρωθεί κυρίως εξ αποστάσεως. Όπως ανακοινώθηκε από του Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων υπάρχουν τρία σενάρια για τις εξετάσεις: με εργασία στο σπίτι, προφορική εξέταση μέσω τηλεδιάσκεψης ή και φυσική παρουσία μόνο εφόσον κριθεί απαραίτητο. Είναι στην διακριτική ευχέρεια του καθηγητή να κάνει συνδυαστική χρήση των παραπάνω προκειμένου να βγει ο τελικό βαθμός με αντικειμενικότητα, ενώ έχει στη διάθεσή του και τεχνικά μέσα που διασφαλίζουν την εγκυρότητα και αξιοπιστία τους.
Και σε αυτό το σημείο, αυτόματα και αναπόφευκτα, έρχεται η σύγκριση με το παρελθόν, απώτερο και πρόσφατο. Η σύγκριση της αποφασιστικότητας του σήμερα προκειμένου να γίνουν οι εξετάσεις, με την αποδεκτή πραγματικότητα της λογικής του χαμένου εξαμήνου του παρελθόντος.
Τότε που με το παραμικρό, στο όνομα και καλά της Δημοκρατίας, οι καταλήψεις αποτελούσαν τρόπο πολιτικής πίεσης και εκβιασμού, καθώς στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων τίποτα δεν είχαν να κάνουν με ζητήματα της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Τότε που ο πρώην υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου προκλητικά αναζητούσε εναγωνίως το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα για να αναλάβει την αυτοπροστασία του πανεπιστημίου απέναντι στις καταλήψεις του Ρουβίκωνα.
Τότε που η ΑΣΟΕΕ και το Α.Π.Θ. ήταν συχνά πυκνά στα δελτία ειδήσεων όχι για τις ακαδημαϊκές τους επιδόσεις αλλά γιατί ήταν άντρα παραβατικότητας.
Είμαι βέβαιος ότι, είτε από ιδία πείρα, είτε μέσα από τις εμπειρίες των παιδιών σας θα έχετε ανάλογες εμπειρίες. Στις περισσότερες περιπτώσεις το θύμα ήταν ο φοιτητής που απλά ήθελε να προχωρήσει με τις σπουδές του και να αγγίξει μία ώρα αρχύτερα τα όνειρά του. Βρισκόταν εγκλωβισμένος στον φαύλο κύκλο της ανευθυνότητας όλων όσων είχαν λόγο και ρόλο στα εκπαιδευτικά πράγματα του τόπου.
Και ασφαλώς ευθύνες υπάρχουν διαχρονικά και οριζόντια για όσους, είτε δεν θέλησαν, είτε δεν τόλμησαν να σπάσουν αυτό τον φαύλο κύκλο, είτε δεν μπόρεσαν. Ας ηχήσει λοιπόν, η αποφασιστικότητα για καλύτερη παιδεία της παρούσας Κυβέρνησης ως ένα καμπανάκι ενοχής στις συνειδήσεις όσων στο παρελθόν είχαν με τον τρόπο τους συναινέσει ή συντηρήσει τέτοιες νοοτροπίες και πρακτικές, είτε πρόκειται για τους «ταγούς» του εκπαιδευτικού μας συστήματος, είτε πρόκειται για τις κομματικές νεολαίες, είτε για τις πολιτικές ηγεσίες. Και ας αποτελέσει η σημερινή αλλαγή πλεύσης κληρονομιά για ένα καλύτερο εκπαιδευτικό αύριο.
Μη ξεχνάμε ότι ένα από τα κλειδιά για την επιτυχή αντιμετώπιση της κρίσης ήταν η επιλογή των αρίστων για τη διαχείρισή της. Ας αποτελέσει αυτό αφορμή για την παραγωγή νέων αρίστων που θα οδηγήσουν τη χώρα σε νέες κατακτήσεις.
