Αυτή η πέτρα, πού άμα δεν την προσέξεις μπορεί και να την προσπεράσεις, αυτό το τετράγωνο κομμάτι μαρμάρου, φιλοξενεί ένα από τα σημαντικότερα διοικητικά έγγραφα της πόλης των Αβδήρων, έναν Νόμο του 350 π.Χ., που οι ειδικοί κατάφεραν να διαβάσουν και να μας παραδώσουν το κείμενό του.
Να τι μας λέει:
Όποιος πουλάει δούλο ή βόδι ή άλογο ή μουλάρι ή γάιδαρο ή γίνο (άλογο ή γάιδαρος κατώτερης ποιότητας) οφείλει να αναφέρει στους αγοραστές τυχόν ελάττωμα του «προϊόντος», εφόσον το γνωρίζει, ή να δίνει εγγύηση.
Η εγγύηση ήταν:
- για τον δούλο
- για ιερή νόσο (επιληψία) ένα έτος
- για φυματίωση δέκα μήνες
- για δυσεντερία τριάντα μέρες
- για πυρετό τέσσερις μέρες
- για υποζύγιο
- για υπνώδη κατάσταση πέντε μέρες
- για πόνους των ποδιών δέκα μέρες
Ο αγοραστής σε περίπτωση ασθένειας του δούλου ή του υποζυγίου μέσα στο χρόνο της εγγύησης, είχε δικαίωμα να κάνει αγωγή και να διεκδικήσει αποζημίωση ή ακύρωση της πώλησης.
Πληροφορίες και υλικό της κας Κωνσταντίνας Καλλιντζή, προϊσταμένης της Εφορίας Αρχαιοτήτων Ξάνθης
