Του Δημήτρη Γκαγκαλίδη
Λένε ότι μπουγάτσα έτρωγαν και στο Βυζάντιο στην Κων/πολη. Λένε ότι οι μαστόροι και τεχνίτες της μπουγάτσας, μας ήρθαν μαζί με τους πρόσφυγες απ’ την Μικρασία. Την έλεγαν το “φαγητό του φτωχού” αφού ήταν φθηνή και χορταστική.Ετυμολογικά, η λέξη μπουγάτσα είναι παραλλαγή της οθωμανικής “πογάτσα” που σημαίνει πίτα με γέμιση. Λένε ότι το μυστικό της μπουγάτσας είναι τα καλά υλικά.
Λένε ότι όποιος έτρωγε μπουγάτσα (ή πίτες) σε μαγαζί θεωρούνταν προσβλητικό για τη γυναίκα του, καθώς ο κόσμος θεωρούσε πως ήταν κακή νοικοκυρά, γιατί ερμήνευαν ότι δεν έφτιαχνε καλές πίτες.
Η “μητρόπολη” της μπουγάτσας θεωρούνται οι Σέρρες, ενώ σε περίοπτη θέση είναι τα μπουγατσατζίδικα Κομοτηνής, Ξάνθης (ανατολίτικη) και Θεσσαλονίκης. Στην Ξάνθη μπουγάτσα θα βρείτε σχεδόν παντού, όπως και εξαιρετικά “πιτάδικα” (από τα καλύτερα στην οδό 4η Οκτ, όπως και στην Χατζησταύρου). Η αρχή της οδού Θερμοπυλών κατέχει τον άτυπο τίτλο της “Πλατείας Μπουγάτσας”.
