slider Κι όμως είναι η Ξάνθη Τελευταία Νέα

Αρχοντικό Αργύριου Κουγιουμτζόγλου 1847 – Εθνογραφικό Μουσείο Φιλιππούπολης (Αρχείο Μανώλης Σ. Χούμας)

Με τρία ταχυδρομικά δελτάρια της δεκαετίας του 1970 η Μαργαρίτα Χρ.Χρηστίδου – Εμμανουηλίδου, μέλος της μεγαλοαστικής οικογένειας καπνεμπόρων Ξάνθης του Απόστολου Χρηστίδη μας επιβεβαιώνει, ότι ο ιδιοκτήτης Α.Κουγιουμτζόγλου, του ξεχωριστής ομορφιάς αρχοντικού της Φιλιππούπολης με τα καμπυλόσχημα αετώματα και τον πλούσιο εξωτερικό ζωγραφικό διάκοσμο, ανήκει στην γνωστή ξανθιώτικη οικογένεια καπνεμπόρων Κουγιουμτζόγλου.
Τα δελτάρια μου έδωσε η κ.Έλενα Εμμανουηλίδου, κόρη της Μαργαρίτας και θερμά την ευχαριστώ.

Δελτάριο αρ.1
Γράφει με κόκκινα γράμματα η αείμνηστη Μαργαρίτα-Τίτα Χρηστίδου(1915-2018): “Η πρόσοψις της οικίας Κουγιουμτζόγλου 1847. Έχω τραβήξει με κόκκινη γραμμή που λέγει ότι είναι του Κουγιουμτζόγλου, Έλληνος σπίτι όταν η Φιλιππούπολις ήταν Ελληνική. Καπνέμπορος, τα σπίτια στην Ξάνθη που έγιναν Μουσεία, κοντά στο σπίτι μας, ήταν αυτουνού του Κουγιουμτζόγλου του ίδιου.”
Το επιβλητικό αρχοντικό Απ.Χρηστίδη βρίσκεται στην Ξάνθη (οδός Ορφέως) και σημερινοί ιδιοκτήτες είναι οι οικογένειες Μιχαλόπουλου.
Φωτογραφία Tomanof, έκδοσης Photoizdat-Βουλγαρία. Σχήμα 14.8×10.5 εκ.
Δελτάριο αρ.2
Η Μαργαρίτα γράφει τηλεγραφικά στον εμπροσθότυπο: “Έλληνας Ξανθιώτης Κουγιουμτζόγλου το ίδιο καπνέμπορος όταν η Φιλιππούπολις πέρασε στην Βουλγαρία, τώρα Μουσεία”.
Στον οπισθότυπο μας περιμένει μια έκπληξη! Αποστολέας της κάρτας η Ευγενία, που την γράφει στις 6.12.1978. Αγαπητοί μου Τίτα και Σασάκη (Αναστάσιος Εμμανουηλίδης, σύζυγος Μαργαρίτας). Σας στέλλω και μίαν άλλην άποψη του Εθνογραφικού Μουσείου Φιλιππουπόλεως. Οι επισκέψεις μου αραιώνουν πλέον σιγά-σιγά και δεν έμειναν παρά μόνον η Μαίρη και η Λιούμπκα που θα ‘ρθουν το Σάββατο. Χάρηκαν όλες τις σοκολάτες “Joy”, “Τζοκόντα” και Zita, τις καραμέλλες “more” και το γλυκό “άνθος νεραντζιού”, που μοιάζει με άσπρο κεράσι, αλλά έχει τόσο διαφορετική νοστιμιά και άρωμα! Σήμερα Εορτή του Αγίου Νικολάου, έχουμε χιόνια πολλά, όπως πάμε θα κάνωμε αληθινά Χριστούγεννα… Καλά Χριστούγεννα, ακολουθεί λέξη άγνωστη και ευτυχισμένον τον Καινούργιο Χρόνο 1979!! Με αγάπη Ευγενία.
Αποστολέας είναι η παιδική της φίλη και συνομήλικη Ευγενία Γούτη(Γούτεφ), κόρη του Βούλγαρου Ξανθιώτη φαρμακοποιού Λάζαρ Γούτεφ (πέθανε στην κατοχή 1941-44).
Εντυπωσιάζει η γραφή της Ευγενίας Γούτη, αποτέλεσμα της άρτιας ελληνικής παιδείας που έτυχε στην Ξάνθη. Κατά τον Μεσοπόλεμο την βλέπουμε να συμμετέχει σε πολλές κοινωνικές δραστηριότητες. Μετά την βουλγαρική κατοχή 1941-44, η Ευγενία κι ο αδελφός της καταφεύγουν στη Βουλγαρία. Σχήμα 14.5×10.5εκ

Δελτάριο αρ.3
Γράφει η Ευγενία Γούτη στην φίλη της Μαργαρίτα Χρηστίδου. Τα σπίτια Κ και Γ τώρα Μουσεία. Η Μαργαρίτα επεξηγεί με κόκκινα γράμματα : Κουγιουμτζόγλου, Γεωργιάδη – Ελλήνων σπίτια Φιλιππουπόλεως.
Στους καλούς και αγαπημένους μου φίλους Τίτα και Σασάκη τις ειλικρινέστερες θερμές ευχές για ευτυχία(ν) κατά το Νέον έτος1977! και Καλά Χριστούγεννα!
Postscript-υστερόγραφο
Αυτή είναι η νότια πλευρά του σπιτιού των Κουγιουμτζόγλου – πλισαρισμένη (πλισέ, πτυχωτή). Θαύμα! Χάρμα οφθαλμών! Το άλλο είναι των Γεωργιάδη. Δεν ξέρω αν επισκέφθηκες τις δύο αδελφές Γεωργιάδη; Πρόκειται αλήθεια περί Φιλιππουπολιτισσών;
Σχήμα 14.8×10.4εκ.

Φωτογραφία αρ.4
Η Ξανθιώτισσα αέρινη καλλονή Μαργαρίτα Χρηστίδου – Εμμανουηλίδου (1915-2018), σε ηλικία είκοσι τριών ετών περίπου. Ήταν κόρη του προέδρου του Συλλόγου Καπνεμπόρων Ξάνθης Χρήστου Χρηστίδη και ανηψιά του πρώην Δήμαρχου Ξάνθης Πυγμαλίωνα Χρηστίδη.

Φωτογραφία αρ.5
Γαμήλιο τραπέζι της ξανθιώτικης αριστοκρατικής οικογένειας του γιατρού Κωνσταντίνου Καραμπέτση και νεόνυμφη η κόρη του Ξένια, σε ατμοσφαιρική φωτογραφία του 1920.
Το κλικ της φωτογραφικής μηχανής έχει “παγώσει” τον χρόνο κι όλοι δείχνουν να θέλουν, μέσα απ’ τη σιωπή τους, κάτι να μας εξομολογηθούν.
Η μικρούλα κάτω δεξιά είναι η Ευγενία Γούτη, κόρη του Βούλγαρου φαρμακοποιού Ξάνθης Λάζαρ Γούτεφ. Η Μαργαρίτα αναγνώρισε στη φωτογραφία τη φίλη της Ευγενία, ύστερα από ενενήντα τόσα χρόνια περίπου.
Ο Κωνσταντίνος Καραμπέτσης (δίπλα στο γαμπρό) ήταν αυτός που προσφώνησε στις 4 Οκτωβρίου 1919, ως πρόεδρος των επαναπατρισθέντων Ξανθίων, τους στρατηγούς Σαρλ Αντουάν Σαρπύ και Γεώργιο Λεοναρδόπουλο.

Του Μανώλη Σ. Χούμα

Σχετικά Άρθρα