Με νέα απόφασή του το ΣτΕ έκρινε ως παράνομη την πράξη χαρακτηρισμού κατασκευών εντός δασικής έκτασης ως αυθαιρέτων και κατά συνέπεια κατεδαφιστέων.
Μέρος των κατασκευών είχαν αρχικά χαρακτηριστεί ως ανεγερθέντες σε δασική και αναδασωτέα έκταση. Βάσει όμως απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, ακυρώθηκε η προγενέστερη απόφαση σύμφωνα με την οποία η έκταση που κατασκευάστηκαν τα κτίρια είχε χαρακτηριστεί ως δασική και αναδασωτέα, ως μη νομίμως αιτιολογημένη.
Η απόφαση αυτή του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά λήφθηκε υπ’ όψιν από το ΣτΕ το οποίο και απεφάνθη τελικά πως κατά το μέρος που αφορά στο τμήμα της επίμαχου έκτασης θα πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ακύρωσης της πράξης του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος, σύμφωνα με την οποία χαρακτηρίσθηκαν ως αυθαίρετες και κατεδαφιστέες οι κατασκευές, λόγω ανεγέρσης εντός δασικής έκτασης.
Περίληψη
Επειδή με την 1825/2014 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς έχει ακυρωθεί ως μη νομίμως αιτιολογημένη η απόφαση αναδασώσεως για το τμήμα Ε2 της επιμάχου εκτάσεως, η απόφαση δε αυτή, του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς είναι ληπτέα υπ΄όψιν στην παρούσα δίκη, κλονίζεται η αιτιολογία της προσβληθείσης ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου πράξεως κατεδαφίσεως, καθ’ ο μέρος δι’ αυτής αποδίδεται στον εκκαλούντα η αυθαίρετη ανέγερση κατασκευών εντός του τμήματος Ε2 της επιμάχου εκτάσεως (το οποίο, κατά τη Διοίκηση φέρει δασικό χαρακτήρα), κατ΄ επέκταση κλονίζεται και η σχετική κρίση της εκκαλουμένης αποφάσεως, με την οποία, κατ’ επίκληση και της ανωτέρω αποφάσεως αναδασώσεως, απερρίφθη η αίτηση ακυρώσεως του εκκαλούντος κατά της πράξεως κατεδαφίσεως. Συνεπώς, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, η εκκαλουμένη απόφαση πρέπει, κατά το μέρος που αφορά στο Ε2 τμήμα της επιμάχου εκτάσεως, να εξαφανισθεί, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της ερεύνης των λοιπών λόγων εφέσεως.
Μετά την εν μέρει εξαφάνιση της εκκαλουμένης αποφάσεως, το Δικαστήριο χωρεί στην εξέταση της αιτήσεως ακυρώσεως μόνον, όμως, ως προς τις ευρισκόμενες εντός του τμήματος Ε2 της επιμάχου εκτάσεως κατασκευές και κρίνει ότι, κατά τα γενόμενα δεκτά επί της εφέσεως, η αίτηση ακυρώσεως πρέπει, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η πράξη του Γενικού Γραμματέως Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος, καθ’ ο μέρος δι’ αυτής εχαρακτηρίσθηκαν ως αυθαίρετες και κατεδαφιστέες, λόγω της ανεγέρσεως αυτών εντός δασικής εκτάσεως, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της ερεύνης των λοιπών λόγων ακυρώσεως.
