Του Δημήτρη Γκαγκαλίδη
Στην αρχή ψάχναμε και βρίσκαμε 7 κεραμίδια, σε όλα τα μεγέθη. Ήταν εύκολο γιατί υπήρχαν πολλές στέγες με κεραμίδια και παλιά χαμόσπιτα. Το μεγαλύτερο έμπαινε κάτω και το μικρότερο πάνω-πάνω. Οι ομάδες ήταν 2 και αυτή που είχε τη μπάλα έπρεπε να “ρίξει το Τζαμί” από μακριά.
Ακολουθούσαν σκηνές απείρου κάλλους, με “καταδρομικές επιθέσεις” παιδιών για να στηθεί το τζαμί και να νικήσουμε. Ο αρχηγός ήταν στον κύκλο και κρατούσε αποτρεπτική άμυνα, συντονίζοντας την ομάδα του. Το παιχνίδι κρατούσε μέχρι να νυχτώσει, λίγο πριν δώσει τη θέση του στο κρυφτό…