Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας (για την ασφάλεια των Λαικών Δημοκρατιών και της ΕΣΣΔ) ιδρύθηκε τον Μάιο του 1955 για την αντιμετώπιση του ΝΑΤΟ.
Στην κομμουνιστική Ουγγαρία απο το 1944 στάθμευαν Μονάδες του «Κοκκινου Στρατού». Στις 23 Οκτωβρίου του 1956 εκδηλώθηκε ο πρώτος ξεσηκωμός των κατοίκων της Βουδαπέστης με επικεφαλής φοιτητάς, εργάτες και αγρότες. Το κίνημα γιγαντώθηκε και η (κομμουνιστική) κυβέρνηση του Ίμρε Νάγκι στάθηκε δίπλα στους εξεγερθέντες. Την εποχή που η μετα-Σταλινική ΕΣΣΔ του Νικήτα Χρουστσώφ προσπαθούσε να ισορροπήσει μέσα απο την «αποσταλινοποίηση», το ηγετικό στέλεχος του Κ.Κ. Ουγγαρίας Γιάνος Καντάρ ζήτησε τη βοήθεια των Σοβιετικών για την καταστολή της «αντιδραστικής αντεπανάστασης» στη χώρα του.
Την επιχείρηση, ώστε να καταπνιγεί η «προσπάθεια για φασιστική και καπιταλιστική παλινόρθωση» στη Βουδαπέστη, ανέλαβε ο Πρεσβευτής της ΕΣΣΔ στην Ουγγαρία, Πόντιος στην καταγωγή, Γιούρι Αντρόπωφ (μετέπειτα βραχύβιος Ηγέτης της ΕΣΣΔ).
Το ξημέρωμα λοιπόν της 4ης Νοεμβρίου του 1956 η Βουδαπέστη ξύπνησε υπό τους ήχους των ερπυστριών των αρμάτων. Δύο χιλιάδες Σοβιετικά άρματα εισέβαλαν στην Ουγγρική πρωτεύουσα με την εντολή «Τελειώστε την εξέγερση γρήγορα». Η εξέγερση του Λαού της Βουδαπέστης, ο οποίος ένοιωθε τη δυσαρέσκεια καθώς έβλεπε ότι εργάζεται καταπιεζόμενος για να πληρώνει πολεμικές αποζημιώσεις στη «μητέρα» ΕΣΣΔ, πνίγηκε στο αίμα. Στις άγριες οδομαχίες της Βουδαπέστης, έχασαν τη ζωή τους 2,000 Ούγγροι και 450 εκτελέστηκαν στις δίκες που ακολούθησαν. Μεταξύ τους και ο Πρωθυπουργός ‘Ιμρε Νάγκι, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε ζητήσει να αποσυρθεί η Ουγγαρία απο το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.
Απώλειες είχε και ο Κόκκινος Στρατός (700 άνδρες), ενώ 12,000 Ούγγροι φυλακίστηκαν απο το κομμουνιστικό καθεστώς ως αντεπαναστάτες. Επίσης, περισσότεροι απο 200,000 Ούγγροι, μεταξύ των οποίων καλλιτέχνες και σπουδαίοι ποδοσφαιριστές πήραν το δρόμο της αυτοεξορίας.
Η Δύση, όπως αργότερα το 1968 και στα γεγονότα της Τσεχοσλοβακίας, αντέδρασε «συγκρατημένα». ‘Ηταν μια πάγια τακτική των Δυτικών, καθώς η διαίρεση του κόσμου «στα δύο» (η Κίνα και η Ινδία δεν είχαν ακόμη αντακαλύψει τα καλά του καπιταλισμού), βόλευε και τα δύο στρατόπεδα.
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Αϊζενχάουνερ απέρριψε αμέσως τις εισηγήσεις «για δυναμική επέμβαση όπως στην Κορέα» και περιορίστηκε στην φραστική καταδίκη και σε «οικονομικές κυρώσεις».
Τα ίδια συμβαίνουν και στις μέρες μας και πληρώνουν οι μικροί και απροστάτευτοι Λαοί τα εγκλήματα των Μεγάλων Δυνάμεων!
Αντιγός Φωτιάδης Νικόλαος
Επίτιμο Υδκτής Δ’ΣΣ
