Το έπος του ’40 αποτελεί το πιο σημαντικό κομμάτι της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Οι Έλληνες στρατιώτες, οι αξιωματικοί, οι εθελοντές άντρες και γυναίκες έδωσαν μαθήματα ανδρείας σε όλο τον κόσμο.
Έχουν γραφτεί πολλά για κείνον τον πόλεμο. «Λογικά» αλλά και αδιανόητα. Ανάμεσα τους η συγκλονιστική ιστορία του Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου του μικρότερου, ιστορικά καταγεγραμμένου στρατιώτη που πολέμησε ποτέ σε πεδίο μάχης. Την ιστορία του “μικρού Αναστάσιου Χαραλαμπόπουλου” την αφηγείται ο τότε Έλληνας Υφυπουργός Τύπου σε δήλωση του στην γαλλόφωνη εφημερίδα Messager d’ Athenes.
Η Ιστορία έχει ως εξής: “Ο μικρός Αναστάσιος Χαραλαμπόπουλος που έφυγε με τον πατέρα και προήχθη σε δεκανέα δι’ εξαιρέτους υπηρεσίας.”
Μέσα σε ένα τραίνο που μετέφερε στρατιώτες, όταν έφτασε στην Κοζάνη, βρέθηκε ένας πιτσιρίκος ανάμεσα στις αποσκευές. Εδήλωσε ότι ήθελε να πάει στον πόλεμο μαζί με τον πατέρα του που βρισκόταν μεσ’ στο τραίνο και ότι τίποτε στον κόσμο δεν θα τον έπειθε να γυρίση σπίτι του. Ο πατέρας τον πήρε στο λόχο του! Σύντομα ο Αναστάσης δέχτηκε το βάπτισμα του πυρός. Πολέμησε με τους μεγάλους και τον έβαλαν στην πρώτη γραμμή, την ημέρα που μπήκαν στην Κορυτσά. Αργότερα, ένα κρυολόγημα υποχρέωσε τον μικρό να αφήση τον λόχο του για να αναπαυθή σε ξενοδοχείο της πόλεως.
Μια νύχτα ξύπνησε από ένα θόρυβο, που ερχόταν απο το διπλανό δωμάτιο. Δεν άργησε να καταλάβη ότι ένα ραδιόφωνο βρισκόταν σε λειτουργία. Χωρίς να πή λέξη και χωρίς να κάνει θόρυβο στοίβαξε μπροστά στην πόρτα της ύποπτης κάμαρας όσα μπορούσε περισσότερα έπιπλα. Κατόπιν έτρεξε για να ξυπνήση τους ενοίκους. Λίγα λεπτά αργότερα ένας ιταλο-αλβανός κατάσκοπος βρισκόταν στα χέρια των αρμοδίων και ύστερα από λίγες ώρες ο Αναστάσιος Χαραλαμπόπουλος, γιος του Αλέξανδρου, 13 ετών, διοριζόταν δεκανέας.
Le Messager d’ Athenes 11.12.1940 (απο το βιβλίο: Οι καμπάνες Πανηγυρίζουν)
Να σημειωθεί οτι και άλλες εφημερίδες της εποχής φαίνεται να έδωσαν χώρο από το πρωτοσέλιδο τους στον μικρό Αναστάσιο Χαραλαμπόπουλο, όπως ήταν και η εφημερίδα “Ακρόπολις”, η οποία αναφέρθηκε στον 13χρoνο πολεμιστή με το τίτλο “Ο Μικρότερος δεκανεύς του Κόσμου”.
«Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα ακόμα! Ελέγαμε: μια Σαλαμίνα ακόμα! Ελέγαμε: ακόμα ένα Εικοσιένα! Και ήρτες τέλος Συ, Μητέρα-Μέρα, όπου αγκάλιασες κι ανύψωσες ολόκληρα τα περασμένα στον ανώτατο λυτρωτικό σκοπό τους, στον υπέρτατό τους ηθικόν Ιστορικό Ρυθμό!….
Και θε να Σε κρατήσουμε όλοι στο τεράστιο ύψος που μας φανερώθηκες απ’ τα χαράματα των Εικοσιοκτώ του Οχτώβρη του 1940, κι ως τώρα με τη συντέλεια των αιώνων, είτε ζήσουμε, είτε, αύριο που θα φέγγεις πάνω απ’ όλο τον πλανήτη το γιγάντιο φως Σου, θα βρισκόμαστε στα σπλάγχνα Σου, ω Μητέρα, αθάνατοι νεκροί».
Αγγελος Σικελιανός.
Ρωμανίδης Νεοφ. Ρωμανίδης
