Τόσο κακή την ΑΕΚ σε πρεμιέρα πρωταθλήματος, οι οπαδοί της πρέπει να είχαν να την δουν από την ντροπιαστική χρονιά του υποβιβασμού. Τότε ήταν άλλωστε και η τελευταία φορά που ηττήθηκε σε πρεμιέρα πρωταθλήματος. Η ομάδα του Καρντόσο ήταν ασύνδετη, έπασχε από έλλειψη πρωτοτυπίας στον τρόπο ανάπτυξής της και δεν απείλησε ούτε στο ελάχιστο την καταπληκτικά στημένη Ξάνθη με εξαίρεση ελάχιστες φάσεις.
Όταν μάλιστα στο 34′ ο Ζεράλδες είδε την δεύτερη κίτρινη κάρτα και άφησε με δέκα παίκτες την ομάδα του, έγινε ακόμα πιο ξεκάθαρο πως η φλύαρη υπεροχή της ΑΕΚ δεν επρόκειτο να αποδώσει καρπούς. Το δεύτερο ημίχρονο συνεχίστηκε στο ίδιο, κυριαρχικό αλλά φλύαρο μοτίβο για την Ένωση και όσο περνούσε η ώρα, η Ξάνθη άρχισε να παίρνει μέτρα και να τελικά, όχι απλά να απειλεί αλλά και να σκοράρει.
Το 0-1 στο 67′ με το κοντινό πλασέ του Ντε Αμορίμ έκαναν το κλίμα στο γήπεδο ακόμα παραπάνω βαρύ και ασήκωτο και η νίκη για την ΑΕΚ άρχισε να φαντάζει Γολγοθάς. Το 0-2 στο 78′ με τον Μπαριέντος να νικάει τον Μπάρκα στο τετ-α-τετ έβαλε για τα καλά τους φιλοξενούμενους σε θέση οδηγού ενώ την ίδια στιγμή ο Καρντόσο επιχειρούσε να αλλάξει την εικόνα της Ένωσης με ακατανόητες κινήσεις όπως την είσοδο του Γαλανόπουλου στο ματς! Όταν ο Ολιβέιρα μείωσε στο τελικό 1-2 κάνοντας σεφτέ στα γκολ (έπειτα από υπέροχο συνδυασμό με τον Μάνταλο είναι η αλήθεια), το κλίμα ήταν τόσο «άρρωστο» που ο κόσμος αντί να πανηγυρίσει έστω και χλιαρά αποδοκίμασε.
Το τελικό σφύριγμα επικύρωσε την ιστορική νίκη της Ξάνθης, την πρώτη της στην ιστορία της επί της ΑΕΚ εκτός έδρας…
