Ανάγκες ποικίλες πιέζουν τον άνθρωπο κάθε εποχής. Και η ανήσυχη φροντίδα για το αύριο αποτελεί συνήθως τρόπο ζωής για πολλούς ανθρώπους. Δεν ταλαιπωρεί μόνο τους οικονομικά αδύνατους∙ ταράζει και τους ευκατάστατους. Αυτοί δεν ανησυχούν για την καθημερινή τους τροφή και ενδυμασία. Ταλαιπωρούνται από άλλα αιτήματα που η καταναλωτική κοινωνία αδιάκοπα πολλαπλασιάζει.
Από αυτή την αγχώδη μέριμνα που στραγγαλίζει την ανθρώπινη ύπαρξη ζητεί να μας ελευθερώσει ο Χριστός, λέγοντας: «Μη μεριμνάτε», τονίζει με όλο το κύρος του. Μην ανησυχείτε, ούτε και για τα πιο άμεσα και απαραίτητα. Μην αφήνετε να σας τυραννούν αγωνιώδεις σκέψεις, για το μέλλον, για τη ζωή σας. Σπάστε τα δεσμά της ανησυχίας με την εμπιστοσύνη προς τον Θεό.
Για να μην αφήσει περιθώρια για αμφιβολίες και αμφισβήτηση, ο Κύριος αναπτύσσει το μήνυμά Του αυτό σε μια σειρά συλλογισμών ντυμένων στην πιο όμορφη και άμεσση ποιοτική γλώσσα:
«Δεν αξίζει η ζωή περισσότερο από την τροφή, και το σώμα από το ένδυμα;» Το πρώτο επιχείρημα στηρίζεται στην ψύχραιμη λογική. Ο Θεός που μας έδωσε το κατ ἐξοχήν μεγάλο, το δώρο της ζωής, δεν θα χαρίσει και το λιγότερο που απαιτείται για τη συντήρησή του;
Ο δεύτερος συλλογισμός στρέφει την προσοχή στο άμεσο περιβάλλον στη φύση. Η πρόνοια του Θεού εκδηλώνεται για όλα τα δημιουργήματα, ακόμη και για τα πιο ασήμαντα. Τα πουλιά που πετούν ελεύθερα στον ουρανό τα κρινολούλουδα που ντυμένα με χαρούμενα χρώματα λικνίζονται στην αύρα του κάμπου. Πόσο περισσότερο δεν θα φροντίσει για εμάς ο Θεός;
Το τρίτο επιχείρημα. Άλλωστε τι βγαίνει με την εναγώνια φροντίδα; Τι ουσιαστική αλλαγή στη ροή των γεγονότων μπορεί να επιτύχει ο άνθρωπος απλώς με τη βιοτική μέριμνα; Η ανησυχία αυτή είναι ατελέσφορη, άχρηστη. Ποιός από εμάς, όσο και αν φροντίσει μπορεί να προσθέσει στο ανάστημά του ένα πήχη;
Η εμπιστοσύνη όμως στο Θεό δε σημαίνει αδιαφορία του ανθρώπου για τα βιοτικά. Το «μη μεριμνάτε» του Χριστού δε σημαίνει «μη εργάζεσθε». Ο ίδιος ο Κύριος επί μεγάλο διάστημα εργάστηκε χειρωνακτικά. Τα πετεινά του ουρανού κάθε άλλο παρά τεμπελιάζουν. Ολημερίς πετούν, χρησιμοποιούν το ράμφος, τις φτερούγες τους. Ο Κύριος δε συνηγορεί σε μια παθητικότητα απέναντι στη ζωή. Δεν περιφρονεί τη σοβαρή και επίπονη εργασία. Εκείνο που θέλει ο Χριστός, είναι να μας απαλλάξει από την αγωνιώδη μέριμνα, που ταλαιπωρεί την ανθρώπινη ψυχή.
