Άρθρο της Άννας Ζανιδάκη ( Συγγραφέας-ποιήτρια)
Μη ζητάς να ζήσεις μοναδικές στιγμές κι ανεπανάληπτες ,αν δεν κοπιάσεις, αν δεν ξενυχτήσεις να βρεις λύσεις σε θέματα που σ απασχολούν και παιδεύουν το μυαλό σου.
Οι κατευθυντήριες οι γραμμές συστήνονται, αν κι εφόσον υπάρχουν ενεργές κινητήριες δυνάμεις που αποσκοπούν σ αυτές. Θέλει μόχθο, κούραση να δεις ,να συνδράμεις, να κρίνεις αλλά κυρίως να θέσεις τον εαυτό σου, προ των ευθυνών του. Μια σχέση, ένας γάμος, εύκολα διαλύεται μα δύσκολα συγκρατείται, εντός κλίματος εγωισμού, αντιπαραθέσεων ,μα κυρίως διαθέσεων.
Δεν αρκεί να θέλουμε πρέπει και να μπορούμε, να στοχαστούμε βαθειά και ειλικρινέστατα, τι θέλουμε επιτέλους, τι προσδοκούμε και σε τι στοχεύουμε. Γονείς ,όλοι, κάποιοι, έχουμε δει η θα δούμε το σκληρό πρόσωπο των παιδιών μας ,,,αμείλικτο και ισχυρό, απέναντι στα δικά μας ανοχύρωτα κάστρα…στις επιθυμίες και στις προβλέψεις μας.
Μη ζητάς να γίνεις ο ήρωας στα μάτια της ψυχής σου, αν κι εφόσον δεν αναζητάς και δε συζητάς,με τον εαυτό σου, να δεις τις αντοχές σου, γιατί οι ανοχές σου. Είναι ήδη προβεβλημένες και προσβεβλημένες ,απ την αλήθεια ης ψυχής σου, που ολοένα και περισσότερο, ζει τις ήδη χαμένες ευκαιρίες ,που δίνεις ,σίγουρη με απλοχεριά . Ζήσε τη μοναχικότητά σου, τη μοναξιά σου ,συνάμα με την πεποίθηση ,πως δε θα χαραμίζεις τον κακό σου εαυτό σε δολοπλοκίες και μυστήρια ,παρά θα οργανωθείς και θα ζήσεις, ότι σου αξίζει και σου ανήκει…ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ!!!
